Σκοτώνουν τον Σέρχιο Ράμος όταν γεράσει

Αγαπώ την δουλειά μου. Και να είστε σίγουροι ότι, αν δεν την αγαπάς την δημοσιογραφία, δεν μπλέκεις (με τίποτα) μαζί της. Μια από τις κινητήριες δυνάμεις αυτής της αγάπης, επί καθημερινής βάσης, είναι πρωτοσέλιδα ξένων, κατά κύριο λόγο, εφημερίδων.

Πολύ ψηλά στην σχετική λίστα είναι η ισπανική «Marca», η οποία κατά καιρούς δίνει ρεσιτάλ ευρηματικότητας και πρωτοτυπίας, όπως έκανε στο φύλλο της Παρασκευής (18/06), με αφορμή την (ιστορική) αποχώρηση του Σέρχιο Ράμος από την Ρεάλ Μαδρίτης.

Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας, λοιπόν, «πείραξαν» την φωτογραφία με το πιο σημαντικό γκολ του Ράμος με την (βαριά) λευκή φανέλα της Βασίλισσας και, απλά, τον έσβησαν από αυτή!

«Το κενό που αφήνει» ο ταιριαστός τίτλος για το γκολ με το οποίο ο Ράμος είχε κρατήσει ζωντανή την Ρεάλ στον τελικό του Champions League του 2014 κόντρα στην Ατλέτικο, ισοφαρίζοντας με κεφαλιά, ύστερα από κόρνερ του Λούκα Μόντριτς, στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων.

Η ισοφάριση από τον Σεβιλιάνο αποτέλεσε ένα τεράστιο σοκ για τους Ροχιμπλάνκος, οι οποίοι κατέρρευσαν στο έξτρα ημίωρο, δέχθηκαν τρία γκολ και είδαν την άσπονδη συμπολίτισσά τους να κατακτά το δέκατο Champions League της ένδοξης ιστορίας της.

Ο δημοσιογράφος της «AS», Τομάς Ρονθέρο, με δάκρυα στα μάτια, αποχαιρέτησε τον Ράμος σε τηλεοπτική εκπομπή και τον ευχαρίστησε (και) για εκείνο το γκολ, ενθυμούμενος ότι αγκάλιασε ανακουφισμένος τον γιο του Μάρκος, βλέποντας την Decima (δέκατη) να μπαίνει στο μουσείο της Ρεάλ.

Εκείνο το γκολ άλλαξε την σύγχρονη ιστορία του μαδριλένικου συλλόγου ο οποίος, με την ώθηση της Decima, κατέκτησε άλλες τρεις κούπες με τα μεγάλα αυτιά και, μάλιστα, διαδοχικά. Κάτι που μόνο η Βασίλισσα μπορεί να πετύχει στην «δική της» διοργάνωση.

Το κενό που αφήνει ο Ράμος, λοιπόν, είναι τεράστιο. Ίσως πλέον όχι τόσο μέσα στο γήπεδο, αφού στα 35 του χρόνια είναι ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς και έχει χάσει μέρος της ταχύτητας και της δυναμικής του.

Αλλά, χωρίς τον Ράμος, η Ρεάλ αποκτά μια μεγάλη «τρύπα» στον χαρακτήρα και την προσωπικότητά της. Ο Σεβιλιάνος ήταν ηγέτης μέσα στα αποδυτήρια, ο ιδανικός αρχηγός και αυτός που σήκωνε την ομάδα όταν αυτή ένιωθε τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν.

«Θα μας λείψεις πολύ, όχι μόνο στο γήπεδο, αλλά και στην καθημερινότητα» ήταν το μήνυμα που ανέβασε στο προφίλ του ο Μάρκο Ασένσιο, συναίσθημα που μοιράζεται η πλειοψηφία των συμπαικτών του.

Όταν ο Ράμος ήταν μέσα στο γήπεδο, η Ρεάλ έδινε πάντα την εντύπωση ότι μπορεί να πετύχει τα πάντα και να ανατρέψει εις βάρος της καταστάσεις, όπως τόσο εμφατικά έκανε το 2014 με εκείνο το γκολ στο… παρά ένα του τελικού της Λισσαβόνας.

Από την άλλη, η ζωή, το ποδόσφαιρο και το σόου, πρέπει να συνεχιστούν. Η φετινή, αποτυχημένη και χωρίς τίτλο σεζόν, κατέδειξε ότι Νάτσο και Έντερ Μιλιτάο αξίζουν εμπιστοσύνης για το κέντρο της βασιλικής άμυνας, όπου πλέον ο Νταβίντ Αλάμπα καλείται να εξελιχθεί στον νέο της ηγέτη, με το μέλλον του Ραφαέλ Βαράν να παραμένει στον αέρα.

Με δάκρυα στα μάτια, ο Ράμος έκανε λόγο για «ημερομηνία λήξεως» της πρότασης ανανέωσης, την οποία αγνοούσε πως υπήρχε. «Δεν θέλησα ποτέ να φύγω από την Ρεάλ» ξεκαθάρισε, «καρφώνοντας» ξεκάθαρα τον πρόεδρο Φλορεντίνο Πέρεθ, με τον οποίο πάντα τον συνέδεε μια έντονη σχέση, με αρκετά σκαμπανεβάσματα.

«Τον Σέρχιο τον είχα πάντα σαν γιο μου» έχει πει κατά καιρούς ο ισχυρός άνδρας της Ρεάλ, ο οποίος όμως επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι, όταν πρόκειται για χρήματα (η Ρεάλ γλιτώνει ένα από τα πιο βαριά συμβόλαια του ρόστερ), μπορεί να γίνει «killer».

Θρύλοι της Ρεάλ όπως ο Φερνάντο Ιέρο, ο Ραούλ ή ο Ίκερ Κασίγιας, οι οποίοι ήρθαν σε ρήξη με τον πρόεδρο (μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία), έφυγαν ουσιαστικά από την… πίσω πόρτα του συλλόγου, με μια ψυχρή και τυπική αποχαιρετιστήρια εκδήλωση. Όπως αυτή, δηλαδή, που έγινε την Πέμπτη (17/06) για τον Ράμος. Όχι, όμως, μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» και γνωρίζοντας από τον κόσμο την αποθέωση που άξιζαν.

Ο μοναδικός που έζησε ένα «αντίο» αντάξιο του μεγαλείου και της προσφοράς του ως ποδοσφαιριστής ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν, σε εκείνο τον αξέχαστο αγώνα με την Βιγιαρεάλ, τον Μάιο του 2006, ο οποίος έγινε μέχρι και ταινία.

Ακόμα και ο «Ζιζού», όμως, ο οποίος είχε πάντα μια καταπληκτική σχέση με τον Πέρεθ, έφυγε πικραμένος (ως προπονητής) από την Ρεάλ και με παράπονο για την αντιμετώπιση που έτυχε από τον πρόεδρο στην διάρκεια της φετινής, τελευταίας του σεζόν.

Στο «αντίο» του, ο Ράμος υποσχέθηκε ότι, αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψει στην Ρεάλ, εννοείται από άλλο πόστο. Όταν το κάνει, πιθανότατα στον προεδρικό θώκο θα υπάρχει διαφορετικό πρόσωπο από αυτό του (74χρονου πλέον) Φλορεντίνο Πέρεθ.

Του απίστευτα επιτυχημένου επιχειρηματία, ο οποίος όμως επιβεβαιώνει συνεχώς ότι πρωτίστως είναι αυτό (επιχειρηματίας) και, με την στάση του απέναντι στον Σεβιλιάνο, μας υπενθύμισε ότι, και στο ποδόσφαιρο, σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν. Ακόμα και αν είναι περήφανα και γεμάτα κλάση, όπως ο Σέρχιο.