Ινιάκι Γουίλιαμς: «Οι γονείς μου περπάτησαν την έρημο, η μητέρα μου δεν γνώριζε ότι κυοφορούσε»

Ο βιονικός Ινιάκι Γουίλιαμς κατάφερε να γίνει ο απόλυτος ρέκορντ-μαν στο επίπεδο των διαδοχικών εμφανίσεων στη LaLiga έχοντας παίξει πλέον 203 παιχνίδια στη σειρά δίχως να λείψει ούτε μια φορά για την Αθλέτικ Μπιλμπάο τα τελευταία 5,5 χρόνια!

Γεννημένος στη Βασκονία, μεγαλωμένος στα τμήματα υποδομής της ομάδας την οποία συνεχίζει να υπηρετεί με τιμή, ο Ινιάκι Γουίλιαμς ξέρει πως είναι πλούσιος μόνο και μόνο γιατί κάνει αυτό που αγαπάει.

Οι γονείς του, δεν είχαν την ίδια τύχη και πάλεψαν σκληρά ξεκινώντας μια νέα ζωή μακριά από τον τόπο τους, φεύγοντας από τη Γκάνα για ένα καλύτερο μέλλον...

Αναλυτικά η ιστορία του, όπως την είπε στον Guardian:

«Μου είπε η μητέρα μου την ιστορία τους και ήταν σαν πραγματική ταινία... Ακούγοντας όσα μου έλεγε με έκανε να θέλω να “θυσιάσω” ακόμα περισσότερα πράγματα για να τους ανταποδώσω όλα αυτά που έκαναν. Ρίσκαραν τη ζωή τους. Πάντοτε ρωτούσα τη μητέρα μου να μου πει πως πήγαμε στην Ισπανία και ποτέ δεν μου έλεγε. Το προσπερνούσε μέχρι που μια μέρα το έκανε.

Δεν ήξερα ότι είχαν περπατήσει την έρημο δίχως παπούτσια. Ήξερα ότι ο πατέρας μου έχει προβλήματα με τα πέλματά του κι αυτό τελικά είναι διότι περπάτησε σε 40 και 50 βαθμούς Κελσίου πάνω στην άμμο της Σαχάρα. Βρέθηκαν σε ένα φορτηγάκι μαζί με άλλους 40 άνθρώπους στριμωγμένοι και κάποια στιγμή απλά κατέβηκαν.

Άλλοι άνθρωποι έμειναν πίσω μη μπορώντας να συνεχίσουν. Άλλους τους έθαψαν εκεί. Είναι επικίνδυνο γιατί στην έρημο παραμονεύουν ληστές, βιαστές, απατεώνες που προσποιούνται ότι σε βοηθούν και απλά σε παρατούν δίχως νερό και φαγητό σε κάποια ερημιά. Κανείς από τους πρόσφυγες δεν ξέρει αν θα καταφέρει το στόχο του.

Έφτασαν στην Μελίγια (σ.σ. αυτόνομη πόλη της Ισπανίας, στη βορειοδυτική ακτή της Αφρικής, στα σύνορα με Μαρόκο), σκαρφάλωσαν τον φράχτη κι εκεί συνελήφθησαν. Η μητέρα μου δεν ήξερε καν ότι ήταν έγκυος σε εμένα και μου είπε πως αν το γνώριζε δεν θα ξεκινούσε καν όλο αυτό το ταξίδι.

Εκεί στην Μελίγια αν δεν έχεις χαρτιά και είσαι πρόσφυγας σε στέλνουν πίσω. Οι γονείς μου έλαβαν συμβουλές από έναν δικηγόρο που ανήκε σε οργάνωση Καθολικών κι αυτός τους είπε να τονίσουν πως έφυγαν από χώρα που βρισκόταν σε πόλεμο. Έσκισαν τα χαρτιά της Γκάνας και είπαν πως ήταν από την Λιβύη και αναζητούσαν άσυλο. Κάπως έτσι έφτασαν στο Μπιλμπάο...».