Μπιλμπάο και Ολυμπιακός, οι δύο καρδιές του Ερνέστο Βαλβέρδε

• Οι 300+7 του Τσινγκούρι
• Ολυμπιακός, η Αθλέτικ Νο2

Ντρέπομαι που το λέω/γράφω. Παρ’ ότι λάτρης του κινηματογράφου (όχι, πάντως, με την έννοια του σινεφίλ), είμαι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους στον πλανήτη που δεν έχει δει τις τρεις ταινίες του «Νονού».

Όταν δεήσω να βρω λίγο χρόνο χαλάρωσης (που δεν…), υπόσχομαι να τις απολαύσω μαζεμένες σε μια βραδιά, έστω και αν έχω ακούσει/διαβάσει ότι η τρίτη δεν έχει καμία σχέση με την πρώτη και την δεύτερη. Την ίδια άποψη, μάλιστα, έχει και ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

«Οι δύο πρώτες ταινίες του «Νονού» ήταν πολύ καλές και για την τρίτη, αν και πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν μου άρεσε τόσο, πρέπει να ειπωθεί ότι ο σκηνοθέτης (σ.σ. όπως και στις άλλες δύο, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα) το πάλεψε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δείχνοντας ότι έχει αυγά (σ.σ. huevos, κοχόνες δηλαδή)» είχε πει ο Τσινγκούρι για την πιθανή τότε, δεδομένη πλέον τρίτη θητεία του στον πάγκο της Αθλέτικ Μπιλμπάο.

Ο 33ος πρόεδρος στην ιστορία των Λιονταριών, ο 44χρονος Γιόν Ουριάρτε, μεγάλωσε επιχειρηματικά στο Λονδίνο, γύρισε στο Μπιλμπάο, δημιούργησε μια startup εταιρεία που πωλούσε εισιτήρια για κάθε είδος event, την εξάπλωσε σε 48 χώρες σε όλο τον κόσμο και, έξι χρόνια αργότερα, την πούλησε στο eBay για… 165 εκατομμύρια ευρώ!

Αποφασισμένος να φέρει «φρέσκο αέρα» στην Αθλέτικ (μότο της εκστρατείας του), ο πετυχημένος επιχειρηματίας επέλεξε τον Βαλβέρδε ως σημαία του. «Θα του κάνω μια πρόταση που δεν θα μπορέσει να αρνηθεί» σκέφτηκε ο Ουριάρτε, ως άλλος Βίτο Κορλεόνε (Μάρλον Μπράντο). Και, πράγματι, ο τεχνικός από το Βιαντάρ ντε λα Βέρα δεν μπορούσε να αρνηθεί την προσφορά του.

Ο Ουριάρτε, βεβαίως, δεν χρησιμοποίησε κανενός είδους βίας ή εκφοβισμού για να τον πείσει να αναλάβει ξανά την Αθλέτικ. Πόνταρε, απλώς, στη δεδομένη, μακρόχρονη και αγνή αγάπη του Ερνέστο για την ομάδα του Μπιλμπάο.

«Είμαι φίλαθλος της Αθλέτικ (σ.σ. και μέλος της με την σχετική ταυτότητα και συνδρομή) και το να προπονείς την ομάδα την οποία υποστηρίζεις εσύ και το περιβάλλον σου μετατρέπει τη νίκη και την ήττα σε κάτι πολύ πιο δυνατό» έλεγε ο 58χρονος πλέον Βαλβέρδε, μόλις λίγες ημέρες μετά την (απρόσμενη και άκομψη) απόλυσή του από τη Μπαρτσελόνα, τον Γενάρη του 2020.

Οι 300+7 του Τσινγκούρι

Στην εξαιρετική συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στο Gazzetta και στον Γιάννη Σταυρουλάκη, ο Βαλβέρδε έκανε μια από τις (αγαπημένες του, ως ποδοσφαιριστής και της Αθλέτικ) ντρίμπλες στον καλό φίλο και συνάδελφο.

Όταν ρωτήθηκε για το αν θα ήθελε να γεράσει σε μια ομάδα, απάντησε σε κατηγορηματικό τόνο ότι «δεν θα μπορούσα να το κάνω! Ξέρεις, είμαι πολύ ανυπόμονος σαν άνθρωπος. Δεν μπορώ να περάσω πολύ χρόνο στην ίδια ομάδα».

Δεν λέμε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά δεδομένα θα μπορούσε να γεράσει σε μια ομάδα. Kαι αυτή, αναμφίβολα, θα ήταν η Αθλέτικ. Στον πάγκο της, άλλωστε, έχει περάσει τα επτά από τα 19 χρόνια της προπονητικής του καριέρας, πάνω δηλαδή από το 1/3 αυτής.

Με την Αθλέτικ, στην οποία εργάστηκε αρχικά ως βοηθός του Τσέτσου Ρόχο και στη συνέχεια ως πρώτος καθ’ υπόδειξη του Άντονι Θουμπιθαρέτα, το όνομα του οποίου «παίζει» για το πόστο του αθλητικού διευθυντή στον Ολυμπιακό, ο Βαλβέρδε έχει κάνει (σχεδόν) τα πάντα. Την οδήγησε στο Champions League για δεύτερη φορά στην ιστορία της και πανήγυρισε μαζί της έναν τίτλο (Σούπερ Καπ Ισπανίας, το 2015) για πρώτη φορά μετά από 31 ολόκληρα χρόνια.

Τι θα κληθεί να κάνει στη τρίτη θητεία του, «νικώντας» ως υποψήφιος τον Μαρσέλο Μπιέλσα; Να την επαναφέρει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά από μια πενταετή «ξηρασία» και να βοηθήσει, με το έργο του, τον σύλλογο να αποκτήσει ξανά δυναμική που θα του επιτρέψει να περιορίσει το (μικρό) χρέος του, ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ.

Για τους παραπάνω λόγους, άλλωστε, ο Βαλβέρδε θα υπογράψει συμβόλαιο με μετρημένη αμοιβή (για τα τωρινά ποδοσφαιρικά δεδομένα) και μεγάλα μπόνους επίτευξης στόχων, αφού ούτως ή άλλως έτσι λειτουργεί ο νέος πρόεδρος με τους συνεργάτες του.

Ο πρώτος (και μοναδικός έως τώρα) προπονητής που έχει ξεπεράσει τα 300 ματς στον πάγκο των Λιονταριών (307 για την ακρίβεια), επιστρέφει μετά από μια πενταετία ανανεωμένος από τη διετή ξεκούρασή του, αφού γέμισε τις μπαταρίες του, αφιέρωσε χρόνο στην οικογένειά του και στο αγαπημένο του χόμπι, την φωτογραφία. Και, κυρίως, έδωσε νέα ώθηση στην (δεδομένη) αγάπη του για το ποδόσφαιρο, του οποίου αποτελεί πιστός υπηρέτης και άξιος θιασώτης.

Ολυμπιακός, η Αθλέτικ Νο2

Με βάση το πρόγραμμα προετοιμασίας που είχε ήδη σχεδιάσει η απερχόμενη διοίκηση, τα πρώτα φιλικά της Αθλέτικ είναι στις 17 Ιουλίου με Γκλάντμπαχ και Ντούισμπουργκ. Κατά σύμπτωση, οι δύο ομάδες που ανέδειξαν τον ποδοσφαιριστή – αγκάθι στα πλευρά του Βαλβέρδε όταν προπονούσε τον Ολυμπιακό: Τον Κώστα Μήτρογλου.

Ο Ερνέστο δεν μπόρεσε ποτέ να κουλαντρήσει απόλυτα τον «Μητρογκόλ», αν και ο Κώστας παραδέχθηκε χρόνια αργότερα ότι ο Ισπανός προπονητής δεν τον αδίκησε, αλλά ο ίδιος ο Έλληνας επιθετικός δεν είχε την απαιτούμενη ωριμότητα για να προχωρήσει.

Γιατί ο Βαλβέρδε έχει αποδείξει σε όλες τις ομάδες όπου εργάστηκε ότι ξέρει πως να βγάζει τον καλύτερο εαυτό των ποδοσφαιριστών του και να εντοπίζει – αναδεικνύει τα ταλέντα που κάθε ομάδα διαθέτει σε τμήματα υποδομής και πρώτη ομάδα.

Ο ίδιος, άλλωστε, ξεκίνησε από το περίφημο φυτώριο της Αθλέτικ (Λεθάμα), αναδεικνύοντας τον Φερνάντο Γιορέντε. Στη δεύτερη θητεία του στην Μπιλμπάο έδωσε ευκαιρία για ντεμπούτο σε 14 (!) ποδοσφαιριστές, ενώ στη Μπαρτσελόνα χρειάστηκε μόλις μια προπόνηση για να κρατήσει στην πρώτη ομάδα κάποιον… Ανσού Φατί.

Στον Ολυμπιακό, ο Βαλβέρδε εστίασε στη δημιουργία μιας έτοιμης ομάδας που θα έκανε πρωταθλητισμό και θα ήταν ανταγωνιστική στην Ευρώπη και, για λεπτομέρειες, δεν πλησίασε ακόμα και σε τελικό του Europa League.

Οι Ερυθρόλευκοι, παρεμπιπτόντως, είναι η μοναδική ομάδα (πέραν, βεβαίως, της Αθλέτικ), στην οποία επέστρεψε ο Βαλβέρδε. Ο Ερνέστο εκτίμησε την αγάπη και τον σεβασμό στο πρόσωπό του, αλλά και το γεγονός ότι οι επιτυχίες του στην Ελλάδα του άνοιξαν σταθερά πόρτες στην Ισπανία, τόσο μετά την πρώτη (Βιγιαρεάλ), όσο και μετά τη δεύτερη θητεία του στα μέρη μας (Βαλένθια).

Ναι, ποτέ δεν του άρεσε το υπερβολικό πάθος (βλέπε βία) που συνάντησε σε ελληνικά γήπεδα. Αλλά στην Ελλάδα έμαθε να διαχειρίζεται την μεγάλη πίεση του πρωταθλητισμού, η οποία μέχρι τότε του προκαλούσε… πανικό. Αυτή, άλλωστε, τον έκανε να πει δύο φορές «όχι» στη Μπαρτσελόνα, προτού αποτολμήσει το μεγαλύτερο βήμα στην καριέρα του.

Ο Ολυμπιακός και η Ελλάδα του έμαθαν πολλά (θετικά και αρνητικά), λάτρεψε (και φωτογράφησε) τα τοπία της χώρας μας και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Ολυμπιακός είναι η Αθλέτικ Νο2 στην καρδιά του.

Τι περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε από την Αθλέτικ Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε; Ωραίο, δυναμικό και επιθετικό ποδόσφαιρο, πίεση ψηλά, διαρκής αναζήτηση του γκολ, νέα φρέσκα πρόσωπα και μια πολύ ενδιάφερουσα πρόταση, πάντα με την σφραγίδα του, αλλά και του αχώριστου συνεργάτη του, Γιόν Ασπιάθου.

Στη συνέντευξή του στο Gazzetta, ερωτηθείς για το «τι συμβουλή θα δίνατε στον έφηβο Ερνέστο», είχε απαντήσει: «Μην σκέφτεσαι αν πρέπει να το κάνεις. Απλώς, κάν'το». Όπως, δηλαδή, έπραξε όταν του τηλεφώνησε ο Γιόν Ουριάρτε και εκείνος του είπε αμέσως «ναι» σε μια προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί...