Καλά, πως μπορεί η Μπαρτσελόνα να παίρνει τον Λεβαντόφσκι;

• Με τον «Λέβα» μπαίνει στον χάρτη

Τα χρέη της Μπαρτσελόνα, αποδεδειγμένα και παραδεκτά από τη διοίκηση του Τζουάν Λαπόρτα, αγγίζουν το 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, οι Μπλαουγκράνα έκλεισαν μέσα σε ένα τριήμερο δύο μεταγραφές που θα στοιχίσουν τουλάχιστον 103 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς τα μπόνους: 58 για τον Ραφίνια και 45 για τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι.

Η εύλογη απορία είναι πως μπορεί ένας υπεχρεωμένος σύλλογος να κάνει τέτοιες μεταγραφές (Φρανκ Κεσιέ και Αντρέας Κρίστενσεν αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι); Καταρχήν, αξίζει να σημειωθεί ότι, μέχρι να εξισορροπήσει το οικονομικό fair play, κάτι που θα ήθελε να κάνει με την παραχώρηση του Φρένκι Ντε Γιονγκ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπάρτσα δεν μπορεί να δηλώσει ΚΑΝΕΝΑΝ από τους τέσσερις νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές, ούτε καν τους Σέρτζι Ρομπέρτο και Ουσμάν Ντεμπελέ, οι οποίοι ανανέωσαν μετά την λήξη των συμβολαίων τους!

Σε αναζήτηση απαραίτητων οικονομικών ενέσεων, οι Μπλαουγκράνα συμφώνησαν σε δύο δόσεις με την εταιρεία Sixth Street για την πώληση του 25% των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων για τα επόμενα 25 χρόνια (10% και 15%), αντί συνολικού ποσού που αγγίζει τα 340 εκατομμύρια ευρώ. Το πρώτο μέρος αυτών τους επέτρεψε να κλείσουν το οικονομικό έτος 2021-22 με θετικό πρόσημο.

Από αυτά τα χρήματα, ένα ποσό θα πάει για την μείωση του χρέους και το υπόλοιπο για μεταγραφές, με τον σύλλογο να καταφέρνει ταυτόχρονα να μειώσει την πίεση από το μισθολόγιο που ζητάει η ισπανική La Liga για να μπορεί μια ομάδα να δηλώσει τους νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές της.

Μέχρι τώρα, η Μπαρτσελόνα ήταν υπό τον κανόνα του 1/4. Υποχρεούνταν, δηλαδή, να απελυθερώνει τέσσερα ευρώ για κάθε ένα που έμπαινε στο ταμείο της. Πλέον το ποσοστό αυτό έπεσε στο 1/1, όπερ σημαίνει ότι, για κάθε ευρώ που απελευθερώνει, πρέπει να βάζει ένα. Η διαχείρηση του Λαπόρτα, αλλά και του οικονομικού αντιπροέδρου Εντουάρντ Ρομέου, ήταν κομβική για να εξισορροπιστεί αυτή η κατάσταση.

Με τον «Λέβα» μπαίνει στον χάρτη

Οι μεταγραφές των Κεσιέ – Κρίστενσεν είναι ξεκάθαρα για ενίσχυση του βάθους του ρόστερ, με τον Ιβοριανό μέσο να δίνει στον Τσάβι ένα εναλλακτικό τρόπο παιχνιδιού στα χαφ που διαθέτει (Μπουσκέτς, Πέδρι, Γκάβι, Φρένκι Ντε Γιονγκ) και τον Δανό κεντρικό αμυντικό να καλύπτει τα (ανύπαρκτα) κενά των Κλεμάν Λενγκλέ (δανεικός στη Τότεναμ) και Σαμουέλ Ουμτιτί (μόνιμα τραυματίας, δεν τον θέλει κανείς).

Η απόκτηση του Ραφίνια δίνει πληθώρα λύσεων στον Τσάβι για τα άκρα της επίθεσης, αλλά αν είναι στα ντουζένια τους ο Βραζιλιάνος, ο Ουσμάν Ντεμπελέ, ο (τρομερά άτυχος) Ανσού Φατί και ο Φεράν Τόρες, θέλω να δω πως θα καταφέρει ο Καταλανός να τους έχει όλους χαρούμενους με τον χρόνο συμμετοχής τους.

Ο Λεβαντόφσκι, βεβαίως, είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Η Μπάρτσα, από τότε που την ανέλαβε ο Τσάβι και μέχρι να… καταρρεύσει με τον αποκλεισμό από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης στα προημιτελικά του Europa League, ήταν μια ομάδα που δημιουργούσε και σκόραρε με σχετική ευκολία, ειδικά από τη στιγμή που ο Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ βρήκε τον χώρο δράσης του.

Ο «Όμπα» είναι εξαιρετικός επιθετικός και finisher, αλλά «Λέβα» δεν είναι. Είναι χαρακτηριστικό πως στο βίντεο ανακοίνωσης της μεταγραφής, η Μπαρτσελόνα εμφάνισε τον Λιονέλ Μέσι, επισημαίνοντας ότι υποχρεώθηκε να αποχωριστεί αστέρες πρώτης γραμμής.

Τέτοιος είναι ο Πολωνός επιθετικός, ο οποίος ναι μεν είναι 33 ετών (στα 34, τα κλείνει 21 Αυγούστου), αλλά με φυσική κατάσταση 30άρη… μείον, δείχνοντας ικανός να αποδώσει στο υψηλότερο επίπεδο για τουλάχιστον 2-3 χρόνια ακόμα, όπως κάνει άλλωστε ο Κριστιάνο Ρονάλντο ή ο Λιονέλ Μέσι.

Ο Λεβαντόφσκι ήθελε σαν τρελός να πάει στη Μπαρτσελόνα, γιατί θεωρεί πρόκληση να είναι η σημαία της αναγέννησης των Μπλαουγκράνα, οι οποίοι βίωσαν μια «μαύρη» διετία εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων.

Αυτά, βεβαίως, δεν έχουν τελειώσει, αλλά σιγά σιγά ο σύλλογος βρίσκει τα πατήματά του, η συμφωνία με τη Spotify του δίνει την ώθηση για να προχωρήσει και το «πράσινο φως» από τα μέλη για τον δανεισμό που θα καταστήσει δυνατή την κατασκευή του νέου, υπερσύγχρονου «Καμπ Νόου», θα κάνει σιγά σιγά τη Μπάρτσα αυτό που πρέπει, βάσει ιστορία και πρεστίζ να είναι: Φουλ ανταγωνιστική σε όλα τα επίπεδα.

Εν αναμονή περαιτέρω, ουσιαστικής ενίσχυσης στην άμυνα, τόσο στο κέντρο της (Ζιλ Κουντέ ο πρώτος στόχος), όσο και στα άκρα (Θέσαρ Αθπιλικουέτα για δεξιά και Μάρκος Αλόνσο για αριστερά), οι φίλοι της Μπάρτσα έχουν και πάλι λόγους να χαμογελούν, έστω και αν προέρχονται από μια σεζόν στο… μηδέν και με την Ρεάλ Μαδρίτης να κάνει ονειρικό νταμπλ (Πρωτάθλημα και Champions League).

Το 2003, στη πρώτη του θητεία στην προεδρία του συλλόγου, ο Λαπόρτα πήρε τον Ροναλντίνιο για να «αφυπνίσει» την ομάδα και κατ’ επέκταση όλον τον οργανισμό. Στη δεύτερή του, αφού με το «καλημέρα» υποχρεώθηκε να αποχωριστεί τον απόλυτο παίκτη – σύμβολο (Λιονέλ Μέσι), πιστεύει ότι ο Λεβαντόφσκι μπορεί να παίξει τον ρόλο του «Ρόνι». Και θεωρώ ότι καλά κάνει και το πιστεύει ο έμπειρος δικηγόρος...