Σε ποιον ακριβώς ανήκει η Ρεάλ Μαδρίτης;

• Οι socios και η διαφοροποίηση από τα SAD σωματεία
• Οι αρμοδιότητες του προέδρου και η οικονομική δύναμη της ομάδας
• Τα μειονεκτήματα του μοντέλου
• Η επιτυχία του Πέρεθ

Στο ποδόσφαιρο στη σύγχρονη μορφή του, η ιδιοκτησία μιας ομάδας είναι ένα ιδιαίτερα ακριβό σπορ. Προκειμένου να βοηθήσεις την ομάδα σου στον μέγιστο βαθμό και να δεις επιτυχίες - πλην ελάχιστων εξαιρέσεων- χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερα γερή τσέπη. Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι και Παρί Σεν Ζερμέν είναι μερικές από τις ομάδες οι οποίες πίσω από τα δυνατά πορτοφόλια των ιδιοκτητών τους, κατάφεραν να γιγαντωθούν και να ανεβούν στην ελίτ του αθλήματος.

Πόσο περίεργο θα σας φαινόταν όμως αν μαθαίνατε πως δύο από τους ισχυρότερους συλλόγους στην ιστορία της Ευρώπης, δεν έχουν κανένα πλούσιο αφεντικό να σπρώχνει άφθονο χρήμα. Κι όμως, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, είναι δύο ομάδες που έχουν οικονομική αυτάρκεια και συνεχίζουν να κοντράρουν τα μεγαθήρια των πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Οι socios και η διαφοροποίηση από τα SAD σωματεία

Στην Ισπανία, οι περισσότερες ομάδες των δύο πρώτων κατηγοριών είναι ανώνυμες εταιρίες (S.A.D.). Μετά από έναν νόμο του 1990 στην χώρα, τα επαγγελματικό σωματεία έπρεπε να ιδιωτικοποιηθούν και να γίνουν Εταιρίες Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.). Μόλις τέσσερις ομάδες αποτέλεσαν εξαίρεση, καθώς επικαλούμενες την έβδομη συμπληρωματική διάταξη, απέδειξαν πως είχαν κέρδη ως εταιρίες τα τελευταία πέντε χρόνια. Έτσι, θα μπορούσαν να διατηρήσουν το υπάρχον καθεστώς ιδιοκτησίας που είχαν. Οι ομάδες αυτές ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μπιλμπάο και η Οσασούνα.

Δεν είναι τυχαίο πως τα τρία πρώτα σωματεία που προαναφέραμε αντλούν αμέτρητα στοιχεία από την τοπική κοινωνία και την κουλτούρα στους τόπους που «γεννήθηκαν». Οι άνθρωποι που αγαπούν περισσότερο από κάθε άλλον την ομάδα τους, είναι και αυτοί που βρίσκονται πραγματικά μέσα στη διοίκηση αυτής. Ή τουλάχιστον με την... ευρεία έννοια.

Η Ρεάλ Μαδρίτης για παράδειγμα έχει πάνω από 90.000 μέλη ή απλά Socios. Σε αυτά τα άτομα ουσιαστικά ανήκει ο σύλλογος. Πληρώνοντας 123 ευρώ ετησίως, κάθε φίλος των Μαδριλένων μπορεί να γίνει και μέλος της. Ωστόσο, πρέπει να τον προτείνουν δύο μέλη που βρίσκονται ήδη στον σύλλογο.

Και τι ακριβώς αποκτά κάποιος όντας μέλος του συλλόγου; Με εξαίρεση μερικά πλεονεκτήματα για εισιτήρια της ομάδας, εκλογικό δικαίωμα για την προεδρία και ψήφο στο Δ.Σ, τίποτα άλλο. Ουσιαστικά, εκτός από την δύναμη της ψήφου τους κάθε τετραετία για την εκλογή προέδρου, δεν υπάρχει καμία άλλη εμπλοκή τους στις αποφάσεις της ομάδας. Κάτι που περιπλέκει αρκετά τα πράγματα.

Οι αρμοδιότητες του προέδρου και η οικονομική δύναμη της ομάδας

Για πρόεδρος της Ρεάλ μπορεί να κατέβει πραγματικά όποιος είναι μέλος της ομάδας για τουλάχιστον 20 χρόνια. Βασική προϋπόθεση επίσης είναι να είναι Ισπανός. Από εκεί και πέρα, όποιος καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των μελών της ομάδας, είναι καλοδεχούμενος να ηγηθεί και αυτής; Με την ευρύτερη έννοια ναι, όμως υπάρχουν ακόμα μερικά πράγματα τα οποία πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει.

Οικονομικά, η Ρεάλ βασίζεται σε έναν και μόνο παράγοντα. Τα καθαρά έσοδα του συλλόγου. Τηλεοπτικές συμφωνίες, πωλήσεις παικτών, χρηματικά έπαθλα και εισιτήρια, είναι οι μόνες πηγές εισοδήματος της ομάδας. Ενώ στη «μέση» ομάδα της σημερινής εποχής ο ιδιοκτήτης μπορεί απλά να κάνει Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου, στη «βασίλισσα» δεν είναι έτσι ακριβώς η κατάσταση.

Ωστόσο, ο πρόεδρος της πρέπει να μπορεί να την στηρίξει οικονομικά, αν προκύψει κάποια έκτακτη ανάγκη. Πρέπει να βάζει ως εγγύηση τουλάχιστον το 15% των ετήσιων εσόδων του συλλόγου στην τράπεζα, σε περίπτωση έκτακτης κατάστασης. Κοινώς, ο πρόεδρος πρέπει να έχει γερό πορτοφόλι, για να στηρίξει την ομάδα αν και όταν αυτή το χρειαστεί.

Ακόμα, ο σύλλογος «επιτρέπεται» να μπει... μέσα οικονομικά, προκειμένου να καλύψει τους μισθούς των παικτών του, ή για να υλοποιήσει πλάνα τα οποία θα αποφέρουν μακροχρόνια κέρδος (γήπεδο). Αυτό γίνεται με την συνεργασία τραπεζών, οι οποίες χορηγούν δάνεια με χαμηλό επιτόκιο και μακροπρόθεσμο πλάνο πληρωμής.

Τα μειονεκτήματα του μοντέλου

Δεν είναι όμως όλα τόσο ρόδινα. Όπως κάθε καθεστώς και αυτό έχει τα μειονεκτήματα του. Πρώτα από όλα, τα μέλη του συλλόγου, ενώ έχουν την δύναμη να δώσουν σε κάποιον την προεδρία, από εκεί και πέρα δεν έχουν πραγματικά καμία άλλη δύναμη. Ούτε στις επιλογές παικτών, ούτε στις εμπορικές συμφωνίες, ούτε σε πιθανές επενδύσεις εκτός γηπέδου. Ακόμα, παρότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες Socios, λίγοι είναι αυτοί που έχουν πραγματικά την οικονομική δύναμη να υποστηρίξουν το ρόλο του προέδρου.

Συνεχίζοντας, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα του παρελθόντος, όπου υποψήφιοι πρόεδροι τάζουν τρανταχτά ονόματα παικτών για να εξασφαλίσουν ψήφους και στην συνέχεια αθετούν τις υποσχέσεις τους. Παράδειγμα για αυτό αποτελεί ο Ραμόν Καλδερόν (2006-2009) ο οποίος αν και έταξε την απόκτηση των Ρόμπεν, Κακά και Φάμπρεγκας, υλοποίησε μόνο αυτή του Ολλανδού.

Ακόμα, επιλογές οι οποίες μπορεί να είναι ζημιογόνες για την οικονομική σταθερότητα του συλλόγου, είναι σχεδόν αδύνατο να ελεγχθούν. Αν και η δύναμη των μελών είναι αρκετή για να ωθήσουν στην παραίτηση τους προέδρους τους, η ζημιά μπορεί να έχει γίνει ήδη.

Η επιτυχία του Πέρεθ

Αυτή τη στιγμή, η Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί το ισχυρότερο ποδοσφαιρικό brand στον πλανήτη και όχι άδικα. Οι πανέξυπνες κινήσεις του δαιμόνιου Φλορεντίνο Πέρεθ, έχουν δημιουργήσει έναν πανίσχυρο σύλλογο τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά. Την ώρα που οι περισσότεροι σύλλογοι δέχθηκαν ισχυρότατο πλήγμα από την κρίση του κορωνοϊού, οι «μερένγκες» κατέγραψαν οριακά κέρδη 2 εκατομμυρίων ευρώ. Την ίδια ώρα που Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Ατλέτικο Μαδρίτης και πολλές ακόμα ομάδες «βυθίστηκαν» οικονομικά.

Παράλληλα, η Μαδρίτη παραμένει ένας κορυφαίος προορισμός για κάθε παίκτη στον πλανήτη. Έχοντας χαμηλώσει αισθητά τα ποσά που δίνει για τις περισσότερες μεταγραφές της, κατάφερε να διατηρεί υψηλό το επίπεδο του ρόστερ της, ούσα και «τακτοποιημένη» οικονομικά.

Εν κατακλείδι, το σύστημα μελών-ιδιοκτητών δίνει μια αίσθηση δημοκρατίας στην διοίκηση του συλλόγου. Πόση ελευθερία όμως υπάρχει όταν όλη η δύναμη συγκεντρώνεται σε ένα άτομο και τα μέλη από εκεί το σημείο και μετά έχουν ελάχιστη ανάμιξη στις αποφάσεις; Μπορεί ο τρόπος διοίκησης του συλλόγου να μην διαφέρει πολύ από αυτόν των άλλων συλλόγων του πλανήτη, η σημαντικότερη απόφαση όμως ανήκει σε αυτούς που βρίσκονται παραδοσιακά πιο κοντά από κάθε άλλον στην ομάδα. Στους φιλάθλους της.