Και όμως, ο Μίτσελ είναι προπονηταράς!

• Εξπέρ στις ανόδους, ώριμος πλέον στην Πριμέρα
• Γκουαρδιόλα – Σιμεόνε, δύο σε ένα

Όταν ένας προπονητής απολύεται από ομάδα της πρώτης κατηγορίας του ισπανικού ποδοσφαίρου, στα αθλητικά δημοσιογραφικά γραφεία της ιβηρικής χώρας κυκλοφορεί ως ανέκδοτο μια πολύ χαρακτηριστική φράση: «Suena Michel». Ήτοι «ακούγεται ο Μίτσελ», επειδή το όνομα του άλλοτε (δις) προπονητή του Ολυμπιακού «παίζει» (σχεδόν) πάντα ως υποψηφίου διαδόχου του εκάστοτε απολυθέντα συναδέλφου του.

Αν πατήσετε το όνομα «Michel» στο Google, το πρώτο όνομα που βγαίνει είναι αυτό του άλλοτε μεγάλου ποδοσφαιριστή της Ρεάλ Μαδρίτης και νυν 60χρονου προπονητή, ο οποίος απέτυχε στις περισσότερες ομάδες στις οποίες εργάστηκε, όπου διαπιστώθηκε ότι είναι μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα, αλλά έχει χτυπητές αδυναμίες στο τακτικό κομμάτι.

Στη μηχανή αναζήτησης, το τρίτο αποτέλεσμα αφορά έναν άλλο Michel. Έναν επίσης πρώην ποδοσφαιριστή, ο οποίος ήρθε στον κόσμο δώδεκα χρόνια μετά τον έτερο διάσημο «συνονόματό» του (το Michel είναι υποκοριστικό του Μιγκέλ), γεννήθηκε και αυτός στη Μαδρίτη, έπαιξε (και αυτός ως μέσος) για πολλά χρόνια στην πόλη του, όχι όμως στην λαμπερή Βασίλισσα, αλλά στην ταπεινή Ράγιο Βαγιεκάνο.

Τις τελευταίες εβδομάδες (και όχι μόνο), ο άσημος Μίτσελ έχει επισκιάσει τον διάσημο Μίτσελ με την καταπληκτική πορεία της Τζιρόνα, η οποία ύστερα από επτά αγωνιστικές είναι, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μόνη πρώτη στη βαθμολογία της La Liga, δείχνοντας την πλάτη της σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Την τελευταία δεκαετία, μόλις μια ομάδα είχε καταφέρει να είναι μόνη πρώτη στη βαθμολογία μετά την έβδομη αγωνιστική, χωρίς αυτή να είναι η Ρεάλ ή η Μπάρτσα: Η Βιγιαρεάλ (την σεζόν 2015-16), την οποία κατά σύμπτωση νίκησε η Τζιρόνα το βράδυ της Τετάρτης (27/09) για να γράψει ιστορία. Και αυτό, παρ’ ότι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές είναι οι ποδοσφαιριστές, το οφείλει πρωτίσως στον προπονητή της.

Εξπέρ στις ανόδους, ώριμος πλέον στην Πριμέρα

Ο 48χρονος Μιγκέλ Άνχελ Σάντσεθ Μουνιόθ κρέμασε τα παπούτσια του πριν από έντεκα χρόνια και έκανε το «αγροτικό» του για μια σεζόν στην ομάδα Νέων της Ράγιο Βαγιεκάνο. Τον Φλεβάρη της επόμενης σεζόν ανέλαβε ως υπηρεσιακός την πρώτη ομάδα που έπαιζε στην δεύτερη κατηγορία διαδεχόμενος τον Ρουμπέν Μπαράχα. Και, 3,5 μήνες αργότερα, πανηγύρισε την πρώτη του άνοδο ως προπονητής.

Τα επόμενα χρόνια, τα κατάφερε εξίσου περίφημα (ως προς την επιτυχία της ανόδου) με Ουέσκα και Τζιρόνα. Στις δύο πρώτες ομάδες της προπονητικής του θητείας, απολύθηκε λίγους μήνες μετά την άνοδο στην Πριμέρα Ντιβισιόν, αφού δεν είχε καταφέρει να βρει το «κουμπί» της μεγάλης κατηγορίας.

Πριν από δύο χρόνια, η Τζιρόνα έκανε απογοητευτική εκκίνηση στη δεύτερη κατηγορία, αλλά κανείς στον σύλλογο δεν τόλμησε να αμφισβητήσει την δουλειά του Μίτσελ. Ούτε η διοίκηση, ούτε η City Football Group, εταιρεία συμφερόντων Άμπου Ντάμπι που κατέχει το 47% των μετοχών του καταλανικού συλλόγου και, μεταξύ μετοχικής σχέσης με δέκα ομάδες απ’ όλο τον κόσμο, έχει το 100% της Μάντσεστερ Σίτι.

Η αίσθηση που έδινε η ομάδα μέσα στο γήπεδο, αλλά και οι advanced στατιστικές που έδειχναν ότι έπρεπε βάσει ποδοσφαιρικής λογικής να είχε μαζέψει περισσότερους βαθμούς και να πετύχει περισσότερα γκολ απ’ όσα είχε, κράτησαν τον Μίτσελ στην θέση του.

Η ομάδα ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία, πέρυσι εξασφάλισε με άνεση την παραμονή της (έστω και αν… κατέρρευσε στον δεύτερο γύρο της La Liga) και φέτος τα… σπάει, όχι απλώς με τα αποτελέσματα (έξι νίκες – μια ισοπαλία) και τα γκολ (18-8), αλλά κυρίως με το ποδόσφαιρο που παίζει.

Γκουαρδιόλα – Σιμεόνε, δύο σε ένα

Ο Μίτσελ, ένας μέσος με μεγάλη τεχνική κατάρτιση στα νιάτα του, θέλει η ομάδα του να κάνει αυτή παιχνίδι, να υποχρεώνει τον αντίπαλο να προσαρμόζεται σε αυτή και, πρωτίστως, να απειλεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα την… απέναντι εστία.

Η Τζιρόνα είναι με διαφορά η πρώτη ομάδα σε τελικές προσπάθειες μέσα στην περιοχή, η πιο αποτελεσματική απέναντι σε κλειστές άμυνες, αυτή που εκμεταλλεύεται και δημιουργεί καλύτερα τους κενούς χώρους που ο αντίπαλος προσπαθεί (ως επί το πλείστον μάταια) να της αρνηθεί.

«Η ποδοσφαιρική μου ιδέα είναι να δώσω δύναμη στον ποδοσφαιριστή και να μην ελαχιστοποιήσω το ρίσκο» είναι η ατάκα – μότο του Μίτσελ, ο οποίος μελέτησε τον τρόπο άμυνας του Ντιέγκο Σιμεόνε με το 4-4-2 και επιθετικά – δημιουργικά έχει εμμονή με τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Σαν να λέμε, δύο σε ένα.

Όπως κάνει και ο Πεπ στις ομάδες του, έτσι και ο Μίτσελ χρησιμοποιεί με διαφορετικό τρόπο τα ακραία μπακ του, παίκτες – κλειδιά για την εύρυθμη λειτουργία της Τζιρόνα. Ο ένας (Γιάν Κόουτο, δανεικός από την Μάντσεστερ Σίτι, ή Αρνάου Μαρτίνεθ) κινείται ως εξτρέμ, ο άλλος (Ντάλεϊ Μπλιντ ή Μιγκέλ Γκουτιέρεθ) ως τρίτος κεντρικός αμυντικός, σε συνεργασία με τα εξτρέμ, τα οποία κινούνται και ως εσωτερικά χαφ όποτε το απαιτεί η περίσταση. Ισορροπία με στόχο την καλή επίθεση που φέρνει και την καλή άμυνα.

Θέλει τα στόπερ του να έχουν πολύ καλή κοντινή και μακρινή πάσα (Έρικ Γκαρθία, Νταβίντ Λόπεθ και ο προαναφερθείς Μπλιντ κατά κύριο λόγο) και δίνει ελευθερία στον αμυντικό του μέσο και καταφέρνει να βγάζει… λαγούς από το καπέλο, αφού ξεπέρασε μάλλον αναίμακτα την αποχώρηση του πολύτιμου Οριέλ Ρομέου με προορισμό την Μπαρτσελόνα (ο αρχηγός Αλέις Γκαρθία, το όνομα του οποίου «έπαιξε» στο παρελθόν για την ΑΕΚ, κάνει φοβερή σεζόν).

Οι δύο εσωτερικοί χαφ κάνουν αθόρυβη και υπέρ – πολύτιμη δουλειά σε άμυνα και επίθεση (Γιάνγκελ Ερέρα και Ιβάν Μαρτίν), ενώ βρήκε στο πρόσωπο του 19χρονου Βραζιλιάνου εξτρέμ Σαβίνιο (δανεικός από την Τρουά, επίσης ομάδα της City Group), τον παίκτη που αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες και δίνει κάτι διαφορετικό στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.

Παρ’ ότι Μαδριλένος, στις συνεντεύξεις Τύπου ο (εξαιρετικά μεταδοτικός και προς τους παίκτες του) Μίτσελ προσπαθεί (με σχετική επιτυχία) να μιλάει καταλανικά, επιβεβαιώνοντας πόσο καλά έχει προσαρμοστεί στην όμορφη πόλη που βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από την Βαρκελώνη.

Εκεί όπου έχουν ψηλά στην λίστα το όνομά του για μελλοντική συνεργασία, αφού είναι ένας προπονητής που συνδυάζει θέαμα και ουσία, απαραίτητα συστατικά επιτυχίας στην ομάδα με την μπλαουγκράνα φανέλα.

Είναι νωρίς για τέτοια μεγαλεία; Όχι για έναν προπονηταρά με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ιδέα, ο οποίος ξέρει ότι είναι απίθανο να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά έχει ήδη βάλει τις βάσεις για να βγάλει στην Ευρώπη την Τζιρόνα, για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Μέσα στον 21ο αιώνα, άλλωστε, καμία ομάδα που έφτασε στην όγδοη αγωνιστική της La Liga ούσα μόνη πρώτη στην βαθμολογία, δεν τερμάτισε κάτω από την έκτη θέση, η οποία δίνει και ευρωπαϊκό εισιτήριο...