• Ταχύτατη αναδόμηση με... ψίχουλα
• Το 3-1-6 του Μίτσελ και η ρευστότητα της Τζιρόνα
• Μια ομάδα που «μεγαλώνει» στο χορτάρι

«Καμία ομάδα στην ιστορία της La Liga δεν είχε ποτέ περισσότερους βαθμούς μετά τις 13 πρώτες αγωνιστικές. Κι έτσι μια λέξη αρχίζει να χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο: Λέστερ». Τάδε έφη ο Σιντ Λόου στη στήλη του στον Guardian, αναφερόμενος φυσικά στη μεγαλύτερη έκπληξη της σεζόν. Όχι μόνο στην Ισπανία, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η... ταπεινή Τζιρόνα ονειρεύεται όπως ποτέ άλλοτε, στεκόμενη μονάχη στην κορυφή του ισπανικού πρωταθλήματος, πάνω από τις κραταιές δυνάμεις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, ενώ μόλις δύο χρόνια πριν δεν βρισκόταν καν στην κατηγορία.

Το αν η ομάδα της Καταλονίας θα μπορέσει να μιμηθεί τη Λέστερ και να φτάσει σε ένα αντίστοιχο θαύμα δεν το γνωρίζει κανείς. Όμως είναι σίγουρο πως σε αυτά τα νέα ύψη δεν σκαρφάλωσε κατά τύχη, πως τρέχει ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό project. Και το Gazzetta με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, βάζει στο μικροσκόπιό του την πιο... ονειροπόλα ομάδα της Ισπανίας, την Τζιρόνα του Μίτσελ και τα όσα εντυπωσιακά κάνει φέτος στο χορτάρι.

Ταχύτατη αναδόμηση με... ψίχουλα

Όμως, αξίζει να πάρουμε τα πράγματα από λίγο πιο πριν. Η Τζιρόνα επέστρεψε στα σαλόνια της La Liga - με τον Μίτσελ στο τιμόνι της - μόλις πέρυσι. Και από την πρώτη της κιόλας χρονιά, άφησε θετικότατες εντυπώσεις, χάνοντας για τέσσερις μόνο βαθμούς το εισιτήριο για το Conference League. Πάνω από το μέλλον της ωστόσο αιωρείτο ένα μεγάλο ερωτηματικό, ειδικά μετά από ένα καλοκαίρι στο οποίο έχασε μια σειρά από σημαντικές μονάδες της.

Ο Ρομέου μετακόμισε στην Μπαρτσελόνα και ο Μπουένο στο Γουλβερχάμπτον ενώ παρελθόν αποτέλεσαν και οι Καστεγιάνος και Ρικέλμε. Τέσσερις τουλάχιστον βασικότατοι παίκτες αποχαιρέτησαν. Και αντικαταστάθηκαν κυρίως εσωτερικά, αλλά και με μεταγραφές για... ψίχουλα. Οι Καταλανοί δαπάνησαν συνολικά μόλις 22,2 εκατομμύρια ευρώ για δέκα προσθήκες το καλοκαίρι και βρίσκονται εδώ που βρίσκονται.

• Και όμως, ο Μίτσελ είναι προπονηταράς!

Και ήδη «φρέσκοι» παίκτες όπως οι Ντόβμπικ, Μπλιντ, Σαβίνιο, Κόουτο και Ερέρα διαπρέπουν στο νέο τους περιβάλλον, ενώ άλλοι παλιότεροι, σαν τον Αλέις Γκαρθία ή τον Τσιγκάνκοφ δείχνουν ακόμα καλύτεροι. Στις μεταγραφικές της κινήσεις βέβαια, η πινελιά του City Football Group είναι ολοφάνερη.

Η Τζιρόνα έχει μπόλικα πάρε-δώσε με τους υπόλοιπους συλλόγους (Μάντσεστερ Σίτι, Τρουά, Παλέρμο κ.α) του - αραβικής ιδιοκτησίας - επενδυτικού οργανισμού, στον οποίο και ανήκει. Και το παιχνίδι της ωστόσο... φέρνει σε κάτι από τους Πολίτες του Πεπ Γκουαρδιόλα.

Κι αυτό διότι, η ομάδα του Μίτσελ παίζει ποδόσφαιρο με τις ίδιες αρχές. Επικεντρωμένη στην κατοχή, την κυριαρχία και την πρωτοβουλία.

Το 3-1-6 του Μίτσελ και η ρευστότητα της Τζιρόνα

Ο Μαδριλένος κόουτς έχει φτιάξει τη δική του ορχήστρα και έχει καταφέρει να την... κουρδίσει στην εντέλεια, βασισμένος στα χαρακτηριστικά των παικτών του. Η άνεση για παράδειγμα του Ντάλεϊ Μπλιντ να αγωνίζεται τόσο ως στόπερ, όσο και ως ακραίος αμυντικός, έχει κάνει τον άλλοτε παίκτη της Μπάγερν να αποκτήσει έναν πλήρως υβριδικό ρόλο, όπως και ο Έρικ Γκαρθία. Το ίδιο ισχύει και για τον 21χρονο Γκουτιέρεθ, που διαπρέπει στον ρόλο του inverted μπακ. Ο Αλέις Γκαρθία, αν και ποτέ δεν αγωνιζόταν τόσο χαμηλά, είναι, ως αμυντικός χαφ, ένας από τους καλύτερους μέσους της λίγκας και οι Σαβίνιο, Ντόβμπικ και Τσιγκάνκοφ «κλέβουν» τα βλέμματα στην επίθεση.

Οι σχηματισμοί αλλάζουν για τον Μίτσελ, που στα χαρτιά έχει παραταχθεί σε 4-3-3, 3-4-3 ή 4-4-2 και 4-1-4-1, ωστόσο υπάρχει μια σταθερή, σε γενικές γραμμές, δομή που ορίζει το παιχνίδι των Καταλανών, από τη μέση και μπροστά κυρίως.

Ο Μίτσελ έχει διαφοροποιήσει το... περίφημο 3-2-5 του Γκουαρδιόλα και έχει γεμίσει ακόμα περισσότερο την επιθετική του γραμμή, δημιουργώντας ένα 3-1-6 στη φάση που η Τζιρόνα έχει χτίσει την επίθεσή της και έχει προωθήσει την μπάλα στο αντίπαλο μισό.

Λόπεθ, Έρικ Γκαρθία και Μπλιντ σχηματίζουν τριάδα στα στόπερ, με τους δύο τελευταίους να βρίσκονται στις πλευρές αυτής, ενώ ο Αλέις Γκαρθία λειτουργεί ως ο μοναδικός αμυντικός μέσος. Ο αριστερός μπακ Γκουτιέρεθ συγκλίνει και παίρνει τη θέση του στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στον εξτρέμ Σαβίνιο και τον φορ Ντόβμπικ. Αντίστοιχη θέση έχει από τα δεξιά ο Ερέρα, με τους Τσιγκάνκοφ και Μαρτίν να αλλάζουν ρόλους στα εσωτερικά και εξωτερικά της δεξιάς πλευράς.

Αυτή η συγκεκριμένη δομή έχει βοηθήσει πολύ την Τζιρόνα να δημιουργεί υπεραριθμίες και να μπερδεύει τους αντιπάλους που διστάζουν να πιέσουν για να μην αφήσουν απροστάτευτη την άμυνά τους. Οι Καταλανοί κυκλοφορούν την μπάλα, βρίσκουν συνδυασμούς και ανανεώνουν τις επιθέσεις τους, πνίγοντας τον αντίπαλο.

Κάτι άλλο που κάνουν πολύ συχνά είναι το να φορτώνουν τη δεξιά πλευρά με πολλούς παίκτες, έτσι ώστε να απομονώνουν στα αριστερά τον Σαβίνιο με τον προσωπικό του αντίπαλο. Ο 19χρονος Βραζιλιάνος είναι εξαιρετικός στο 1v1 και έχει ήδη ταλαιπωρήσει αφάνταστα τις αντίπαλες άμυνες, δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του.

Το παιχνίδι με την μπάλα, η κυριαρχία και οι αρχές του positional ποδοσφαίρου διέπουν την Τζιρόνα. Ίσως όμως είναι εξίσου σημαντικό το πόσο «ρευστή» είναι σαν ομάδα. Μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, είναι αυτό που κάνει κυρίως. Αλλά ταυτόχρονα δεν έχει πρόβλημα να ψάξει μακρινές μεταβιβάσεις προς τον target-man Ντόβμπικ και ξέρει πως να πιέζει ψηλά και να δημιουργεί και με αυτόν τον τρόπο.

Μια ομάδα που «μεγαλώνει» στο χορτάρι

Το project της Τζιρόνα επίσης, όπως και η δουλειά του Μίτσελ, αποτυπώνονται πλήρως και στα αποτελέσματά της. Η... αναρρίχησή της σε αυτά τα νέα ύψη δεν ήρθε καθόλου τυχαία. Πολύ απλά επειδή είναι μια από τις καλύτερες ομάδες στη La Liga. Και αποτελεί επιπλέον μια ομάδα που «μεγαλώνει» με όσα κάνει στο γήπεδο, παίζει όπως οι ελίτ του αθλήματος και αποδίδει.

Παίζει με την μπάλα στα πόδια, κυκλοφορεί, κυριαρχεί, απειλεί και σκοράρει. Εκμεταλλεύεται τα υψηλά ποσοστά κατοχή της, χτίζει επιθέσεις με πολλές πάσες, δεν χάνει την μπάλα εύκολα και πιέζει εξαιρετικά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δείκτες της αγγίζουν τις κορυφαίες, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Οι επιδόσεις της Τζιρόνα στις 13 πρώτες αγωνιστικές της La Liga:

• 1η σε γκολ - 31
• 4η σε Expected Goals - 24,77
• 2η σε κατοχή - 56,9%
• 4η σε passing rate (πάσες ανά λεπτό κατοχής) - 14,9
• 4η σε ενέργειες στην αντίπαλη περιοχή - 281
• 3η σε PPDA (δείκτης πίεσης που φανερώνει το πόσες πάσες αλλάζει αντίπαλος πριν η Τζιρόνα παρέμβει) - 8,6
• 4η σε PPDA against (δείκτης που φανερώνει πόσες πάσες αλλάζει η Τζιρόνα πριν παρέμβει ο αντίπαλος)

Επιδόσεις θεαματικές για μια ομάδα σαν την Τζιρόνα που έχει ανεβάσει τρομερά τον δικό της πήχη και βελτιώνεται συνεχώς μέσα από το ποδόσφαιρό της. Για να αντιληφθούμε τη βελτίωσή της μάλιστα, αρκεί να δούμε ένα απλό νούμερο, την Expected Goals Difference (xGD). Αυτή προκύπτει από τη διαφορά των xG που μια ομάδα δημιουργεί με αυτά που δέχεται.

Βλέπουμε πόσο απειλεί δηλαδή και πόσο απειλείται. Πέρυσι η xGD της Τζιρόνα ήταν στο -1,4 και φέτος βρίσκεται, έως τώρα, στο +0,43. Υπάρχει δηλαδή μια πολύ σημαντική διαφορά της τάξης του 0,57, η οποία είναι δηλωτική των... αλμάτων που κάνει η ομάδα του Μίτσελ.

Την κατάληξη της σεζόν τη γνωρίζει μόνο ο χρόνος. Όμως η Τζιρόνα δεν δείχνει πυροτέχνημα και κρατάει, έστω και την πρώτη ευρωπαϊκή έξοδο της ιστορίας της, στα δικά της χέρια. Έχει κερδίσει στο γήπεδο το δικαίωμα να ονειρεύεται και δικαιολογημένα έχει αναγκάσει τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους να αναρωτιούνται μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Και τα έχει καταφέρει με σχέδιο, πίστη και σπουδαίο ποδόσφαιρο.