Τάσος Δουβίκας: Τίποτα στην τύχη

Η αλήθεια είναι πως όταν πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή, είχα τη χαρά να κάνω μια συνέντευξη με τον Τάσο Δουβίκα πριν ακόμα κλείσει στη Θέλτα, είχα καταλάβει πως πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση. Καταλαβαίνεις, μόνο παρατηρώντας τη διαδρομή του, κάποια στοιχεία-κλειδιά της προσωπικότητας και της νοοτροπίας του: Προσγειωμένος, με πίστη στον εαυτό του χωρίς όμως αυτό να επικοινωνείται με στοιχείο σνομπισμού προς το περιβάλλον του, workaholic, αποφασισμένος να βελτιώνεται πάντα και να μετατρέπει κάθε δυσκολία σε εφόδιο για το μέλλον.

Στην πολύ όμορφη εκδήλωση που πραγματοποίησε η Prosport, η εταιρεία που τον εκπροσωπεί, ο Δουβίκας απάντησε στις ερωτήσεις του Βασίλη Σαμπράκου, ο οποίος είχε τον συντονισμό, καθώς και σ' αυτές των δημοσιογράφων που βρέθηκαν στον πολυχώρο Atraktos. Όλη η κουβέντα ήταν μια επιβεβαίωση στο μυαλό μου της εντύπωσης που μου είχε σχηματιστεί. Και προς επισφράγιση, ήρθαν τα λόγια ανθρώπων που έχουν συνεργαστεί μαζί του, είτε διοικητικά στελέχη ομάδων είτε ποδοσφαιριστές, οι οποίοι επεσήμαναν τις ποδοσφαιρικές του αρετές, αλλά και το mentality που τον έχει φέρει να αγωνίζεται στη La Liga, δημιουργώντας την αίσθηση σχεδόν σε όλους ότι μπορεί να πάει πιο ψηλά.

Θα σταθώ σε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Ο Δουβίκας πέρυσι το καλοκαίρι έκανε στο Άργος προπόνηση στο γήπεδο και μέρα παρά μέρα έπαιρνε το αυτοκίνητό του, ερχόταν στην Αθήνα, έκανε γυμναστήριο κι επέστρεφε πίσω. Κι αυτό γιατί δεν υπήρχε γυμναστήριο με τις προδιαγραφές που ο ίδιος ήθελε στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
• Όταν ρωτήθηκε για την ηλικία που προετοιμάζεται να γίνει ποδοσφαιριστής, τόνισε ότι από έξι χρονών δούλευε με τον πατέρα και τον θείο του.
• Κάποια στιγμή ο Βασίλης Σαμπράκος τον ρώτησε αν πριν σκοράρει στην πραγματική ζωή απέναντι στην Μπαρτσελόνα, το είχε κάνει παίζοντας τον εαυτό του σε κάποιο videogame ποδοσφαίρου. Εκείνος απάντησε ότι δεν παίζει καθόλου videogames ούτε κάνει κάτι άλλο πέραν του ποδοσφαίρου και της δουλειάς γύρω από αυτό.
• Ο Βασίλης Σαμπράκος παρουσίασε μια σύγκριση της απόδοσής ανάμεσα στο 2020-21, που έπαιζε στην Ελλάδα και στη φετινή σεζόν. Όχι την περσινή, που τα έσπασε στην Ολλανδία και βγήκε πρώτος σκόρερ, αλλά τη φετινή. Τα ευρήματα λοιπόν δείχνουν βελτίωση της τάξεως του 150% στη γενική του απόδοση, 100% στους επιθετικούς δείκτες, 44% στους αμυντικούς, 50% στις μονομαχίες, 75% στις πάσες.
• Στο τέλος της εκδήλωσης, ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος που ήταν καλεσμένος στο event, έκανε μια ερώτηση στην κοπέλα του. Εκείνη «έσπασε» από συγκίνηση και υπερηφάνεια, καθώς ούσα και η ίδια αθλήτρια αντιλαμβάνεται πλήρως τις θυσίες που κάνει ο σύντροφός της.

Για να μην παρεξηγηθώ, προφανώς και μπορεί κάποιος να είναι επαγγελματίας αθλητής σε πολύ καλό επίπεδο και να μην οδηγεί 250 χιλιόμετρα μέρα παρά μέρα για να κάνει γυμναστήριο, να χαλαρώνει τα βράδια με μια κονσόλα ή να συνδυάζει την καριέρα του με εξόδους, εφόσον αυτές δεν έρχονται σε κόντρα με το πρόγραμμά του.

Εδώ μιλάμε όμως για ένα παιδί ταγμένο στο ποδόσφαιρο. Αποφασισμένο να υπερκεράσει ό,τι εμπόδιο χρειαστεί για να πετύχει τον στόχο του, να δουλέψει χωρίς σταματημό, να κλείσει τα αυτιά του σε εξωτερικούς παράγοντες και να μην αφήσει τίποτα να επηρεάσει τη στοχοπροσήλωσή του. Όχι επειδή του το επέβαλε κάποιος, αλλά επειδή όπως είπε κι ο ίδιος, το ποδόσφαιρο είναι αυτό που τον γεμίζει. Το λατρεύει.

Κι όσοι πορεύονται με αυτή τη συνέπεια, σχεδόν μηδενίζουν τις πιθανότητες να μην πετύχουν αυτό που ονειρεύονται.