Ο προπονητής τερματοφυλάκων της Μπέτις στο Gazzetta: «O Μεντιλίμπαρ αξίζει τα ευρωπαϊκά τρόπαια γιατί ήταν πάντα εργατικός»
«Μεγάλωσε» ποδοσφαιρικά στην Ρεάλ Μπέτις και έπαιξε σε έξι διαφορετικές χώρες στην καριέρα του φτάνοντας από την Ισπανία μέχρι και τις Φιλιππίνες. Μία ευκαιρία από το... πουθενά στην Ρεάλ Μπέτις και το γεγονός ότι ο Μανουέλ Πελεγκρίνι δεν έφερε στην ομάδα προπονητή τερματοφυλάκων, ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Τόνι Ντόμπλας για να μείνει μόνιμα στην ομάδα της Ανδαλουσίας.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια έγινε μόνιμο μέλος στο σταφ του Χιλιανού προπονητή και δούλεψε με τερματοφύλακες όπως ο Κλαούντιο Μπράβο, ο Γιόελ Ρόμπλες αλλά και ο Ρουί Σίλβα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ρόστερ των Ισπανών.
Ο 43χρονος προπονητής βρέθηκε στο 13ο Goalkeeping Camp & Seminar της Athens Goalkeepers Academy (AGA) στο Renti Arena και άνοιξε την καρδιά του στο Gazzetta για την προσωπική του πορεία ως προπονητής, τα μυστικά ενός τερματοφύλακα αλλά και την εμπειρία του δίπλα στον Μανουέλ Πελεγκρίνι.
- Ποια είναι η ιστορία πίσω από την πρόσληψη σας ως προπονητής τερματοφυλάκων στην Μπέτις;
«Ο προπονητής στη σεζόν 2019/20 έφυγε και η Μπέτις αποφάσισε να βάλει στη θέση του προπονητή τον τεχνικό διευθυντή και βοηθός του ήταν ο κόουτς της δεύτερης ομάδας. Εγώ ήμουν στις ακαδημίες και ο προπονητής ζήτησε να μπω στην πρώτη ομάδα ως προπονητής τερματοφυλάκων γιατί με ήξερε καθώς ήμασταν συμπαίκτες. Κάπως έτσι μπήκα στην πρώτη ομάδα και αυτή ήταν η ευκαιρία μου, αν και πολύ νωρίς γιατί μέσα σε μικρό διάστημα από επαγγελματίας τερματοφύλακας έγινα προπονητής τερματοφυλάκων στην πρώτη ομάδα (γέλια)».
- Όταν ήρθε ο Πελεγκρίνι;
«Ήμουν τυχερός εν μέρει γιατί όταν ήρθε ο Πελεγκρίνι, δεν είχε προπονητή τερματοφυλάκων στο σταφ του, καθώς ο δικός του είχε μείνει στη Γουέστ Χαμ. Η Μπέτις του είπε πως υπάρχει προπονητής τερματοφυλάκων και ήμουν εγώ. Του ζήτησαν να με τσεκάρει και τώρα έχω κλείσει 4 χρόνια συνεργασίας μαζί του. Για εμένα είναι πολύ καλό και γενικά έχω μαζέψει πολλές εμπειρίες καθώς έχουμε παίξει και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αν και φέτος δεν πήγαμε πολύ καλά καθώς είχαμε τραυματισμούς, παίζαμε χωρίς στόπερ αλλά περάσαμε στο Conference League».
- Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε δεδομένου ότι γίνατε τόσο γρήγορα προπονητής τερματοφυλάκων στην πρώτη ομάδα;
«Θα σου εξηγήσω. Δεν είναι κάτι καινούργιο για εμένα. Νιώθω ακριβώς όταν έπαιζα μπάλα και ήμουν τερματοφύλακας. Έχω πίστη στον εαυτό μου και έλεγα ότι "αν μπορείς να το κάνεις, μπορώ και εγώ". Με το νέο προπονητή τις πρώτες μέρες έπρεπε να καταλάβω τη μεθοδολογία και το στυλ παιχνιδιού αλλά είναι πολύ εύκολο να δουλεύεις με τον Πελεγκρίνι. Πάντα μου έλεγε "οι τερματοφύλακες είναι δικοί σου, εσύ είσαι το αφεντικό σε εκείνους". Είχαμε κάποια προβλήματα κάποια στιγμή επειδή όλοι θέλουν να παίξουν και μερικές φορές όταν κάποιος δεν έπαιζε ήταν σε κακό mood, άλλοι ρωτούσαν γιατί δεν παίζουν αλλά μπορώ να τους καταλάβω. Κάποια στιγμή ήμουν πρώτος τερματοφύλακας, άλλες φορές ήμουν δεύτερος, άλλες τρίτος. Γνωρίζω τον τρόπο που σκέφτονται και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Δεν μπορώ να παίξω αλλά μπορώ να τους βοηθήσω σε άλλους τομείς».
- Πώς είναι ο Πελεγκρίνι πίσω από την πόρτα των αποδυτηρίων;
«Είναι απλός άνθρωπος, δεν θέλει φασαρίες, κρατάει τα πάντα ήρεμα. Κάποιες φορές στις προπονήσεις μπορεί να είχαμε νεύρα μεταξύ των παικτών αλλά ο Πελεγκρίνι δεν τους μιλούσε εκείνη τη στιγμή Πήγαινε την επόμενη μέρα και τους ρωτούσε τι συνέβη. Ο παίκτης είχε ηρεμήσει και όλα ήταν πολύ πιο εύκολα. Δούλευε πολύ στον τομέα της ομαδικότητας και ήταν δίκαιος. Πολύ δίκαιος προπονητής. Αν δουλεύεις, είσαι σωστός και έτοιμος, θα έπαιζες. Αν όχι, θα έμενες εκτός. Είναι το πιο σημαντικό από έναν προπονητή να σου λέει ότι θα παίξεις ή όχι. Ο Πελεγκρίνι δεν λέει τίποτα και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Οι παίκτες τον σέβονται».
- Πόσο σημαντικός είναι ο προπονητής τερματοφυλάκων για έναν τερματοφύλακα;
«Θα έλεγα ότι η σχέση μας είναι σαν τον σεφ. Ακόμα και αν είσαι καλός σεφ, αν δεν έχεις καλά υλικά, δεν μπορεί να φτιάξεις ένα καλό φαγητό. Αν έχεις καλή τομάτα και είσαι καλός σεφ, μπορείς να φτιάξεις μία πολύ νόστιμη σούπα αλλά αν ένα από τα δύο δεν είναι καλά, τότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέλεια. Αυτή είναι η σχέση του προπονητή τερματοφυλάκων με τους τερματοφύλακες. Και οι δύο πλευρές έχουν βασικό ρόλο στην ταυτόχρονη εξέλιξη και στην ανάπτυξη του τερματοφύλακα».
- Είχατε ως παίκτη και τον Κλαούντιο Μπράβο. Πώς ήταν η συνεργασία σας;
«Ο Κλαούντιο Μπράβο είναι ένας ανταγωνιστικός χαρακτήρας. Για μία περίοδο ήμασταν λίγο περίεργα επειδή δεν έπαιζε και του έλεγα να συνεχίζει να δουλεύει. Άλλες φορές καταλάβαινε τις αποφάσεις, άλλες φορές έπρεπε να τον ηρεμήσεις γιατί νευρίαζε αλλά μαζί είχαμε μία εξαιρετική σχέση γιατί πάντα, όπως σου είπα, ο σεβασμός είναι το πιο σημαντικό. Όταν παίζεις, είσαι ήρεμος και θες οι άλλοι τερματοφύλακες να σε βοηθούν. Όταν όμως δεν παίζεις, πρέπει να βοηθήσεις τους υπόλοιπους. Άλλες φορές το καταλάβαινε, άλλες όχι. Είναι λογικό γιατί έχει παίξει στην Μπαρτσελόνα, στη Μάντσεστερ Σίτι, με την Χιλή. Είμαστε φίλοι μετά από τρία χρόνια, έχουμε χημεία και είναι το πιο σημαντικό. Τον έβλεπα κάθε μέρα, όπως και όλους τους τερματοφύλακες και κάποια στιγμή του είπα "βλέπω περισσότερο εσένα παρά την κόρη μου ή την οικογένεια μου" (γέλια). Για έναν προπονητή τερματοφυλάκων, οι τερματοφύλακες σε μία ομάδα γίνονται η οικογένεια του».
- Πώς λάβατε στην Ισπανία την κατάκτηση του Conference League του Ολυμπιακού με τον Μεντιλίμπαρ;
«Ο Μεντιλίμπαρ είναι γνωστός προπονητής στην Ισπανία όμως πάντα προπονούσε ομάδες που ήταν χαμηλά στη βαθμολογία. Το ίδιο είχε γίνει και στη Σεβίλλη που ήταν χαμηλά και τη βοήθησε να παραμείνει στην κατηγορία. Όμως νίκησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Γιουβέντους, τη Ρόμα και λέγαμε "τι συνέβη;". Το ίδιο συνέβη και στον Ολυμπιακό. Η ομάδα ήταν σε κακή κατάσταση και κατάφερε να κατακτήσει το Conference League με τους ίδιους ποδοσφαιριστές. Άλλαξε το mentality και γενικώς είμαι πολύ χαρούμενος για αυτόν γιατί είναι εργατικός, δουλεύει πολύ και το αξίζει. Τον έβλεπα πόσο δούλευε και δεν κατακτούσε κάποιον τίτλο και τώρα έχει δύο ευρωπαϊκά!».
- Ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο για να εξελιχθεί ένας τερματοφύλακας;
«Μόνο ένα; Είναι δύσκολο (γέλια). Άντε θα πω μόνο ένα. Λοιπόν... θα πω το mentality. Είναι πολύ δύσκολη θέση και πρέπει να ελέγχεις τα συναισθήματα του. Πρέπει να παλέψεις με τα λάθη σου κάποιες φορές και να... καθαρίσεις το μυαλό του πολύ γρήγορα από αυτά. Γι' αυτό θεωρώ ότι το mentality είναι σημαντικό. Τα σωματικά προσόντα φτιάχνονται με το γυμναστήριο, τις προπονήσεις, τη δουλειά αλλά το mentality χρειάζεται μέσα στο παιχνίδι, να σκέφτεσαι, να έχεις καθαρό μυαλό και είναι πολύ σημαντικό ένας τερματοφύλακας να έχει αυτοπεποίθηση κάτω στην εστία».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
