Τον Κούμαν τον “τελειώνει” από την Μπάρτσα ο “τελειωμένος” Σουάρες

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό. Και η απόδοση μιας ομάδας πάντοτε πρέπει να κρίνεται σε σχέση με όσα κάνει και δεν κάνει ο αντίπαλός της στο τερέν. Γι’ αυτό και είναι υπεραπλουστευτική μια συζήτηση σχετικά με το μέγεθος της επίδρασης ενός ποδοσφαιριστή στην απόδοση και τελικά την αποτελεσματικότητα μιας ομάδας. Γι’ αυτό και συχνά οι προπονητές αρνούνται να μπουν στην διαδικασία να μεγαλοποιήσουν την συνεισφορά ενός ποδοσφαιριστή, ή αποφεύγουν την ατομική κριτική κατά την δημόσια παρουσία τους. Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία του Ρόναλντ Κούμαν στην Μπαρτσελόνα είναι πολύ διδακτική. Διότι δείχνει το μέγεθος της ζημιάς που μπορεί να πάθει ένας προπονητής με μια λάθος απόφαση.

Τον καιρό που του προτάθηκε ο πάγκος της Μπάρτσα, ο Κούμαν δεν το σκέφτηκε καν. Τα ρεπορτάζ του περασμένου Αυγούστου κατέγραψαν ότι δεν υπήρξε μεγάλη διαπραγμάτευση ανάμεσα στον Ολλανδό και τον πρόεδρο Ζόζεπ Μπαρτομέου· αυτή την ευκαιρία ο Κούμαν την περίμενε περίπου μια 20ετία, δηλαδή από τότε που ξεκίνησε στην προπονητή, αν όχι εδώ και μια 25ετία, δηλαδή από τότε που έβγαλε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Ο Κούμαν πρώτα είπε “ναι” και μετά άρχισε να σκέφτεται τα περί της αγωνιστικής ταυτότητας και του μοντέλου που θα επιχειρούσε να δημιουργήσει στη Βαρκελώνη. Και τότε κλήθηκε να αντιμετωπίσει την υπόθεση Λουίς Σουάρες.

Μια σειρά από σαφείς ενδείξεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι τον Σουάρες τον είχε “έτοιμο” ο Μπαρτομέου, τον καιρό που επεξεργαζόταν το σχέδιο της αποχώρησης του Μέσι. Ο Κούμαν όμως συναίνεσε. Και όχι μόνο, αλλά έγινε και αυτός που ανακοίνωσε πρώτος στον Σουάρες ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στο αγωνιστικό πλάνο του και ότι “αν τυχόν δεν φύγεις, τότε θα γίνεις ακόμη ένας του γκρουπ, ένας που θα πρέπει να μου αποδείξει ότι κάνω λάθος”.

Εννέα μήνες μετά ο Λουίς Σουάρες έχει φτάσει τα 20 γκολ. Με την Ατλέτικο, που έβρισκε πολύ δύσκολα το “εύκολο γκολ”. Και δεν είναι μόνο ότι έχει πετύχει περίπου το 1/3 των γκολ της Ατλέτικο στο πρωτάθλημα - είναι ότι βάζει και αποφασιστικά γκολ. Ένα τέτοιο την περασμένη Κυριακή έβγαλε την Ατλέτικο από την “χάνουμε τον τίτλο” κατάσταση και την έβαλε στην “έχουμε πάλι το προβάδισμα για τον τίτλο” κατάσταση, στο 88’ο λεπτό του αγώνα με την Οσασούνα.

Η Μπαρτσελόνα του Κούμαν είχε στιγμές στη διάρκεια της σεζόν που δημιουργούσε πολύ ενδιαφέρουσα δυναμική, διότι άρχισε να παίζει πιο καλά, πιο δημιουργικά, πιο ψυχαγωγικά από ποτέ στη διάρκεια της τελευταίας περίπου 3ετίας, και αυτό το έκανε με πολλά παιδιά της “Μασία” στην σύνθεσή της. Ενώ όμως πέτυχε πολύ περισσότερα γκολ από την Ατλέτικο, της έλειψαν τα καθοριστικά γκολ, ή πιο σωστά ο αποφασιστικός συμπαραστάτης του Μέσι, που θα μπορούσε να “τελειώσει” ένα ματς κάθε φορά που δεν μπορούσε ο Αργεντίνος. Αν έχεις παρακολουθήσει την πορεία της Μπάρτσα στην φετινή LaLiga και έχεις εικόνα των όσων έκανε μέχρι εδώ ο Σουάρες με την Ατλέτικο, πολύ εύκολα οδηγείσαι στον συνειρμό: στη φετινή Μπαρτσελόνα ο φετινός Σουάρες θα ήταν αυτό που της έλειψε για να ξαναγίνει πρωταθλήτρια.

Βέβαια τον καιρό που ο Κούμαν αποφάσιζε είτε να “κόψει” τον Σουάρες είτε να συναινέσει στην απόφαση του Μπαρτομέου να τον “φάει” ο Ολλανδός ζούσε με την προσδοκία ότι θα τον αντικαθιστούσε. Ο εκλεκτός του ήταν ο Μέμφις Ντεπάι, τον οποίο η Μπάρτσα δεν κατάφερε να αποκτήσει επειδή δεν είχε να τον πληρώσει. Μ’ αυτά και μ’ αυτά στα “ψώνια” του καλοκαιριού δεν υπήρξε κεντρικός επιθετικός, ούτε προσθήκη επιθετικού με την ωριμότητα και την επίγνωση που θα σήκωνε ένα μέρος της ευθύνης για την κάλυψη του ελλείμματος που δημιουργούσε η αποχώρηση του Σουάρες.

Περίπου τριάντα χρόνια πίσω, το 1992, όταν χάρη στην γκολάρα του η Μπάρτσα κατακτούσε το κύπελλο Πρωταθλητριών, προτού μετονομαστεί σε Champions League, το “Καμπ Νου” έτριζε όταν έμπαινε στο τερέν ο Κούμαν. Τα χρόνια όμως πέρασαν και αυτοί που τον λάτρεψαν και τον σεβάστηκαν πολύ έδωσαν χώρο στους νεότερους, οι οποίοι δεν δείχνουν μεγάλη εκτίμηση σε έναν μεγάλο του παρελθόντος. Ο Κούμαν φαίνεται ότι δεν έπεισε με το έργο των 9 μηνών. Και τώρα ο πρόεδρος Λαπόρτα, που δεν είχε επιλέξει τον Κούμαν, φέρεται να κινείται για την αντικατάστασή του. Είναι δεδομένο ότι αν του συμβεί, θα του πάρει χρόνια του Κούμαν για να ξεπεράσει αυτή την εξέλιξη. Ο πάγκος της Μπαρτσελόνα ήταν για εκείνον κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ευκαιρία για δουλειά. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε εγκατέλειψε τον πάγκο της Εθνικής Ολλανδίας, με την οποία είχε πειστεί ότι θα διεκδικούσε το Euro. Χρειάζονται πολλά “αν” και πολλές υποθέσεις, τόσες που να μοιάζει σαν αυθαιρεσία το συμπέρασμα. Είναι τέτοια η εικόνα του Σουάρες με την Ατλέτικο όμως, που αν ο Ουρουγουανός στεφθεί πρωταθλητής η ιστορία θα γράψει ότι εκείνος “τελείωσε” τον προπονητή που βιάστηκε να τον “τελειώσει” ως ποδοσφαιριστή με την εισήγηση ή τη συναίνεση για την αποχώρησή του από την Μπαρτσελόνα. Κι είναι φοβερό το γεγονός ότι ο Σουάρες δεν έκανε σκέψεις περί του ενδεχομένου να μετακινηθεί σε μια αντίπαλο της Μπαρτσελόνα. Δεν τις έκανε μέχρι τη στιγμή που έμαθε ότι η Μπάρτσα τον θεωρεί “τελειωμένο”.