Γιόν Πασκουά στο Gazzetta: «Ο Μέσι, ο Σετιέν και η πίστη στη δουλειά του τερματοφύλακα»
- «Μόνος μου κατάλαβα ότι δεν μπορώ να παίξω σε υψηλότερο επίπεδο ως τερματοφύλακας»
- «Στη Ν. Αφρική αγαπούν το ποδόσφαιρο, από τους καλύτερους προπονητές ο Νέεσκενς»
- «O gentleman Σετιέν και το ντέρμπι της Ανδαλουσίας»
- «Ο Μέσι προσπαθούσε σε κάθε προπόνηση να είναι όλο και καλύτερος»
- «Είχα ακούσει για τον Ολυμπιακό και τον Σετιέν, λατρεύω την Ελλάδα»
«Δεν έχω έρθει πολλές φορές αλλά γνωρίζω πολύ καλά την ιστορία και τους φιλόσοφους της Ελλάδας» ήταν η απάντηση στην πρώτη ερώτηση που έγινε στον Γιόν Πασκουά πριν αρχίσει η συνέντευξη για το αν έχει έρθει ξανά στην Ελλάδα.
Ένας άνθρωπος που είδε το όνειρο του ως τερματοφύλακας να... φθείρεται με το πέρασμα των χρόνων και βρήκε τη δική του «λύτρωση» στην προπονητική όπου θα «βοηθούσε άλλους τερματοφύλακες να εξελιχθούν». Ο 52χρονος κόουτς τερματοφυλάκων βρέθηκε στην Αθήνα για το 4ο Πανελλήνιο Camp τερματοφυλάκων και προπονητών του «Athens Goalkeepers Academy» για να δει τη νέα γενιά τερματοφυλάκων της χώρας μας.
Ο Ισπανός μοιράστηκε στο Gazzetta την ιστορία του με όσα έχει ζήσει στη Ν. Αφρική, τις Φιλιππίνες αλλά και τις επιτυχημένες θητείες σε Μπέτις, Μπαρτσελόνα και Μαρσέιγ, όπου συνεργάστηκε με εξαιρετικούς τερματοφύλακες και παίκτες όπως ο Τερ Στέγκεν, ο Μέσι, ο Σουάρες κλπ. Παράλληλα μίλησε για την σχέση που είχε με προπονητές υψηλού επιπέδου, με αποκορύφωμα εκείνη με τον Κίκε Σετιέν.
«Μόνος μου κατάλαβα ότι δεν μπορώ να παίξω σε υψηλότερο επίπεδο ως τερματοφύλακας»
- Θέλατε από μικρός να γίνετε τερματοφύλακας και ποιος ήταν το είδωλο σας;
«Από τότε που ήμουν μικρός ήθελα να γίνω τερματοφύλακας. Για την ακρίβεια, στην αρχή δεν μου άρεσε αλλά μόλις έκατσα μία φορά στο τέρμα, τότε δεν ξαναβγήκα από εκεί. Ως είδωλο είχα τον Λουίς Αρκονάδα που έπαιζε στη Σοσιεδάδ και εκείνη την εποχή ήταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας».
- Γιατί σταματήσατε το ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία;
«Σίγουρα οι τραυματισμοί έπαιξαν ρόλο αλλά ο πραγματικός λόγος που είχα σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα, ήταν πως κατάλαβα ότι δεν μπορώ να φτάσω σε υψηλότερο επίπεδο. Δεν είχα την ποιότητα και έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι άλλο στο ποδόσφαιρο».
- Σας είπε κάποιος κάτι;
«Δεν μου είπε κανείς τίποτα απλά εγώ κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να βρεθώ στο επόμενο επίπεδο, οπότε ξεκίνησα παράλληλα να σκέφτομαι την ιδέα να γίνω προπονητής τερματοφυλάκων. Γνώριζα τις αδυναμίες μου αλλά μου άρεσε η ιδέα να γίνω προπονητής και έτσι ξεκίνησα λίγο πριν τελειώσω την καριέρα μου».
- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με την προπονητική;
«Ένιωθα ότι μπορούσα να βοηθήσω ανθρώπους να εξελιχθούν και μου άρεσε πολύ αυτό. Δεν υπήρξε κάτι συγκεκριμένο για να το αποφασίσω. Απλώς είχα το προαίσθημα ότι μπορούσα να ανταπεξέλθω».
- Ήταν δύσκολη η αρχή;
«Όταν ξεκίνησα προσπάθησα να βρω τρόπους προπονήσεις που θα βοηθούσαν τους ανθρώπους. Ήταν δύσκολα στην αρχή γιατί έκανα διάφορες δουλειές τα πρωινά ώστε να βγάζω κάποια χρήματα και τα απογεύματα ήμουν προπονητής δωρεάν. Σιγά-σιγά ξεκίνησα να προπονώ επαγγελματικά και ακαδημίες μέχρι να φτάσει η πρόταση να πάω στην Ν. Αφρική».
- Στη Ν. Αφρική τι δυσκολίες συναντήσατε;
«Δεν συνάντησα ιδιαίτερες δυσκολίες. Γενικότερα ήταν κάπως διαφορετικά τα πράγματα αλλά ήμουν σε ένα σπουδαίο κλαμπ και είχα όλα όσα θα ήθελε ένα προπονητής για να δουλέψει. Πολλοί νομίζουν πως το επίπεδο στη Νότια Αφρική είναι χαμηλό αλλά είναι ένα πολύ καλό πρωτάθλημα και δουλεύουν σε επαγγελματικά πρότυπα. Στην αρχή, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η γλώσσα (γέλια). Δεν μιλούσαν αγγλικά, δεν μιλούσα αγγλικά, οπότε κατάλαβες (γέλια)».
«Στη Ν. Αφρική αγαπούν το ποδόσφαιρο, από τους καλύτερους προπονητές ο Νέεσκενς»
- Θεωρείτε πως υπάρχει ταλέντο σε εκείνο το πρωτάθλημα;
«Η λέξη ταλέντο είναι αρκετά υποκειμενική. Δεν είναι μόνο το ταλέντο. Είναι και η δουλειά και η όρεξη και οι προοπτικές για έναν ποδοσφαιριστή. Αυτό συμβαίνει και εκεί. Όσο ταλέντο και αν έχεις κάποιος, αν δεν συνεργαστεί με καλούς προπονητές και δεν αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη, δεν θα καταφέρει να εξελιχθεί τόσο. Δεν είναι εύκολο. Εγώ προσπάθησα να βοηθήσω από την πλευρά μου όσο ήμουν εκεί».
- Δηλαδή με τους κατάλληλους προπονητές, θα μπορούσαν να εξελιχθούν οι παίκτες;
«Θεωρώ πως το επίπεδο είναι το ίδιο. Δεν έχουν διαφορές από την Ευρώπη. Άλλωστε όλοι άνθρωποι είμαστε όμως αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι προπονητές και οι κατάλληλες εγκαταστάσεις δεν είναι καθόλου εύκολο για να εξελιχθούν».
- Τι το ξεχωριστό έχει το ποδόσφαιρο εκεί;
«Η ελευθερία. Αυτή είναι η διαφορά. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει το «πρέπει» της επιτυχίας και χάνουν την χαρά. Στη Ν. Αφρική λατρεύουν το ποδόσφαιρο, παίζουν με την ελπίδα να ανέβουν επίπεδο και κάθε φορά το χαίρονται όλοι και περισσότερο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αγαπούν το άθλημα».
- Είχατε συνεργαστεί με τον Γιόχαν Νέεσκενς...
«Ήταν ένας θρύλος. Δεν ήταν μόνο εξαιρετικός άνθρωπος αλλά είχε δική του φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο και είχε και το κύρος. Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που συνεργάστηκα στην καριέρα μου. Είχε λήξει το συμβόλαιο μου και υπέγραψα νέο συμβόλαιο μαζί του όταν ήρθε στη Ν. Αφρική».
- Μετά ακολούθησε η Εθνική ομάδα των Φιλιππίνων. Γιατί επιλέξατε να πάτε εκεί;
«Είχα κλείσει πέντε χρόνια στην Ν. Αφρική και ένιωθα πως ο χρόνος μου τελείωσε εκεί. Ήθελα κάτι διαφορετικό και ήθελα να γυρίσω και στην Ευρώπη κιόλας. Έτσι αποφάσισα να φύγω και να κοιτάξω κάποιες επιλογές που είχα στην Ισπανία αλλά εν τελεί δεν συμφώνησα με καμία ομάδα. Ήρθε η πρόταση για την εθνική ομάδα της Φιλίπιννες και σκέφτηκα "γιατί όχι;"».
- Τι το ξεχωριστό είχε το ποδόσφαιρο εκεί;
«Κοιτά, το εθνικό άθλημα είναι το μπάσκετ, το οποίο έχει και τη μεγαλύτερη δημοφιλία. Το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό εκεί και ο κόσμος δεν δείχνει να του δίνει τόση αξία, κάτι που φαινόταν από το γεγονός ότι παίζαμε αγώνα και ήταν στο γήπεδο 2.000 – 3.000 οπαδοί. Ήταν όμως μία πολύ ωραία εμπειρία. Ήταν ένα μάθημα γιατί καταλαβαίνεις την αξία για αυτό που έχεις πριν. Όλοι με ρωτούσαν γιατί πήρα την απόφαση να αφήσω την Ν. Αφρική και να προπονώ σε αυτές τις συνθήκες αλλά ήταν μία δική μου απόφαση και παρότι στην αρχή ήμουν κάπως νευριασμένος, μετά άρχισα να απολαμβάνω αυτή την πρόκληση. Ήθελα μία αλλαγή στην καριέρα μου, κάτι νέο».
«O gentleman Σετιέν και το ντέρμπι της Ανδαλουσίας»
- Η επαφή με την Μπέτις πώς προέκυψε;
«Ήταν πολύ απλό. Γνώριζα έναν προπονητή από το τεχνικό επιτελείο του Σετιέν, αυτός ήξερε καλά τη δουλειά μου και όταν έμαθε ότι είμαι διαθέσιμος, με πήρε τηλέφωνο για να συνεργαστούμε στην Μπέτις και πήγα. Έμεινα για δύο χρόνια, ήταν η πρώτη μεγάλη εμπειρία σε πρώτη ομάδα και σε υψηλό επίπεδο. Ήμουν πραγματικά χαρούμενος εκεί».
- Η εμπειρία σας με τους οπαδούς της Μπέτις;
«Στην Ν. Αφρική τα γήπεδα γέμιζαν εξίσου, οπότε τα γεμάτα στάδια δεν ήταν κάτι καινούργιο για εμένα. Ομως η ατμόσφαιρα των οπαδών ήταν το κάτι άλλο στην Μπέτις. Ήταν πάντα sold out το γήπεδο, ήταν κάτι πολύ σπέσιαλ γιατί ήμουν σε ένα κλαμπ υψηλού επιπέδου. Οι οπαδοί είναι "καυτοί", πολύ παθιασμένοι με την ομάδα. Την έχουν πάνω από όλα και όταν παίζει στην έδρα της όλα είναι σαν να... σταματούν στην πόλη. Το καταλαβαίνεις και στην ατμόσφαιρα».
- Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Κίκε Σετιέν και πώς είναι ως προπονητής;
«Είναι ένας προπονητής που κάνει από την αρχή ξεκάθαρο τι τύπου ποδόσφαιρο του αρέσει. Είναι ξεκάθαρη η ιδέα του στο κομμάτι της τακτικής και είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας gentleman που αγαπούσαν όλοι στο κλαμπ. Ήταν δίκαιος με τους παίκτες, δείχνει τον δρόμο για να περάσει τη φιλοσοφία του και πρόκειται για έναν επιτυχημένο προπονητή. Είχαμε δύο υπέροχα χρόνια. Βγήκαμε Ευρώπη, φτάσαμε στον τελικό Κυπέλλου στην Ισπανία, κερδίσαμε την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ Μαδρίτης, νικήσαμε τα ντέρμπι με τη Σεβίλλη μετά από αρκετά χρόνια. Κάναμε ιστορικές νίκες και ζήσαμε μεγάλες στιγμές».
- Πώς είναι ένα ντέρμπι Ανδαλουσίας;
«Είναι γεμάτο πάθος. Κάποιες φορές η μία ομάδα χαίρεται περισσότερο με την ήττα της άλλης παρά για τη νίκη της. Σημασία έχει να χάνει ο άλλος. Η καλύτερη μέρα για τον οπαδό είναι να νικήσει η ομάδα του και να χάσει η άλλη. Αν νικήσουν και οι δύο είναι έτσι και έτσι και αν γίνει το ανάποδο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Είναι πολύ σημαντικό. Ακόμα και αν έχεις υποβιβαστεί, πρέπει να νικήσεις αυτό το ντέρμπι (γέλια). Αυτά τα δύο παιχνίδια είναι όλη η σεζόν».
- Πώς είναι το κλίμα πριν από ένα τέτοιο ντέρμπι;
«Όταν φτάνει ένα τέτοιο παιχνίδι, η πόλη είναι στα δύο. Άπαντες περιμένουν αυτό παιχνίδι. Υπάρχουν πειράγματα μεταξύ των οπαδών, αστείες στιγμές, πολύ πάθος. Όλη η πόλη προετοιμάζεται για αυτό το ματς».
- Ποια είναι η καλύτερη στιγμή σας με την Μπέτις;
«Η καλύτερη στιγμή με την Μπέτις ήταν στην πρώτη σεζόν όταν παλεύαμε να μπούμε στις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Παίζαμε ένα ματς κόντρα στην Λας Πάλμας στην έδρα μας για την 33η αγωνιστική, ήταν πέντε στροφές πριν το τέλος. Ο Φίρπο έβαλε γκολ στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, μας χάρισε τη νίκη και αποκτήσαμε προβάδισμα για τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Δεν θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Επικρατούσε ένας πανικός, ένας χαμός στις εξέδρες, στο γήπεδο».
«Ο Μέσι προσπαθούσε σε κάθε προπόνηση να είναι όλο και καλύτερος»
- Και πάμε στο κεφάλαιο της Μπαρτσελόνα. Πώς νιώσατε που θα ήσασταν μέλος του προπονητικού τιμ ενός τόσο σπουδαίου κλαμπ;
«Θυμάμαι πως ήμουν σε ένα μικρό κλαμπ και προπονούσα ως προπονητής τερματοφυλάκων και μία μέρα γυρνούσα στο σπίτι από την προπόνηση και με πήρε τηλέφωνο ο Σετιέν και μου είπε ότι θα πάμε μαζί στην Μπαρτσελόνα και να καθαρίσω τα παπούτσια μου να είμαι έτοιμος (γέλια). Ήταν κάτι τεράστιο για εμένα αλλά δεν άλλαξε κάτι. Εννοώ ότι είτε ήμουν στην Ν. Αφρική, είτε στις Φιλιπίννες είτε στην Μπαρτσελόνα, είναι η δουλειά μου. Κοιτάω τη δουλειά μου και παντού την κάνω το ίδιο. Είναι κάτι παραπάνω από δουλειά, είναι το πάθος μου».
- Λίγα λόγια για τον Τερ Στέγκεν;
«Είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο. Θυμάμαι τα σουτ που του έκαναν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα και ήταν πάντα σε ετοιμότητα και έδειχνε τις ικανότητες του».
- Πώς η κατάσταση στην Μπαρτσελόνα εκείνη την περίοδο;
«Το κλαμπ βρισκόταν σε μία δύσκολη κατάσταση και είναι λογικό όλο αυτό να περνάει και μέσα στην ομάδα αλλά πρέπει να προσαρμοστείς και να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό».
- Πώς ζήσατε τον Λιονέλ Μέσι μέσα από την ομάδα;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα πω κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτά που ξέρουμε. Είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Εγώ δεν τον έζησα τόσο γιατί τον έβλεπα μόνο στις προπονήσεις αλλά και πάλι έκανε τρομερά πράγματα. Για να είσαι σε αυτό το επίπεδο, έχεις δώσει άπειρες ώρες στην προπόνηση και φυσικά, είσαι συνεχώς ανταγωνιστικός και θέλεις να γίνεσαι όλο και καλύτερος. Παίζαμε ματς ανά τρεις μέρες σε μία περίοδο και ήταν πάντα έτοιμος».
- Τι ήταν αυτό που σας εντυπωσίασε σε εκείνον;
«Σε κάθε προπόνηση μας αποδείκνυε το λόγο που ήταν στο κορυφαίο επίπεδο. Ό,τι έκανε ήταν εντυπωσιακό».
«Είχα ακούσει για τον Ολυμπιακό και τον Σετιέν, λατρεύω την Ελλάδα»
- Για τον Κίκε Σετιέν, είχε ακουστεί κάτι και για τον Ολυμπιακό...
«Είναι πιθανό γιατί είχα ακούσει κάτι αλλά όχι πολλά παραπάνω. Απλά είχα ακούσει κάτι γι' αυτό»
- Με τον Χόρχε Σαμπάολι πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε στη Μαρσέιγ;
«Ήμουν ελεύθερος γιατί είχαμε φύγει με τον Σετιέν από την Μπαρτσελόνα και ο Σαμπάολι μου έκανε πρόταση για την Μαρσέιγ. Στην αρχή δεν ήθελα να πάω γιατί δεν ήθελα να αφήσω τον Σετιέν αλλά μόλις μίλησα μαζί του, μου είπε να δεχθώ την πρόταση και να πάω επειδή δεν ήξερε αν θα συνεχίσει την προπονητική».
- Παρότι έφυγε ο Σαμπάολι, εσείς μείνατε στη Μαρσέιγ...
«Όταν έφυγε ο Σαμπάολι, έφυγα και εγώ μαζί του. Ωστόσο μετά από δύο μήνες, η Μαρσέιγ μου ζήτησε να πάω πίσω και να συνεχίσω στο πόστο μου. Είχα ξεχωριστό συμβόλαιο οπότε συνεργάστηκα με διάφορους προπονητές μέσα σε δύο χρόνια».
- Σας έχει βοηθήσει που έχετε συνεργαστεί με τόσους προπονητές;
«Βλέπεις διάφορες φιλοσοφίες, χαρακτήρες, τρόπους παιχνιδιού. Είναι διαφορετικό να συνεργάζεσαι με διάφορους προπονητές σε τέτοιο διάστημα γιατί βλέπεις πολλά πράγματα και μαθαίνεις μέσα από αυτά».
- Λίγα λόγια για τον Γκατούζο; Είναι όσο «τρελός», με την καλή έννοια, δείχνει;
«Για εμένα είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Είναι δυνατός χαρακτήρας αλλά είναι πολύ επικοινωνιακός. Έχει πολύ πάθος για το ποδόσφαιρο και αυτό το μεταφέρει και στους άλλους. Έχει τον τρόπο».
- Τι το ξεχωριστό έχει η Μαρσέιγ ως ομάδα;
«Η σύνδεση με την πόλη. Είναι απίστευτη. Όλη η πόλη ζει για την ομάδα. Αν δεν υπάρχει ομάδα, δεν υπάρχει πόλη. Υπάρχει οικογενειακό κλίμα, οι οπαδοί είναι δίπλα στην ομάδα και πραγματικά, όταν παίζει η ομάδα, όλα σταματούν».
- Είχατε παίξει και στην Ελλάδα...
«Όποτε έρχεσαι στην Ελλάδα γνωρίζεις την ατμόσφαιρα που θα αντιμετωπίσεις. Λατρεύω την Ελλάδα. Οι οπαδοί είναι τρελοί και θεωρώ πως έτσι πρέπει να είναι για το ποδόσφαιρο».
- Ποια είναι η φιλοσοφία σας ως προπονητής;
«Για εμένα πρώτα είναι ο άνθρωπος. Κοιτάω πρώτα τον άνθρωπο και μετά τον τερματοφύλακα. Χτίζουμε μία σχέση, καταλαβαίνω τον χαρακτήρα και μετά δουλεύουμε για το καλύτερο αποτέλεσμα».
- Η πρώτη συμβουλή που θα δίνατε σε έναν τερματοφύλακα που ξεκινάει τώρα;
«Είναι να πιστέψουν. Αυτή είναι η πρώτη συμβουλή που δίνω στους νεότερους τερματοφύλακες. Δεν γίνεσαι τερματοφύλακας, το πιστεύεις ότι θα γίνεις. Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα. Είναι η πίστη και η δουλειά».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
