Το μάρκετινγκ του MLS κόντρα στο χρήμα του… MBS

• Ο «πάρτα όλας» MBS
• Τεράστια αγορά έτοιμη για τον σούπερσταρ

Είναι… ρατσιστής όποιος χαίρεται που ο Μέσι δεν πήγε να παίξει μπάλα στη Σαουδική Αραβία και προτίμησε τις ΗΠΑ και το Μαϊάμι; Μας κάθεται βαρύ το άνοιγμα που κάνει ο πρίγκιπας διάδοχος προκειμένου να κάνει το σαουδαραβικό πρωτάθλημα ένα από τα δέκα πιο εμπορικά στον πλανήτη, όπως είπε; Ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα. Μπορώ να απαντήσω μόνο για τον εαυτό μου ότι, ειδικά τώρα που πέρασαν και τα χρόνια, βαρύ μου πέφτει μόνο το πολύ φαγητό αργά το βράδυ. Και η βλακεία, αλλά αυτό συνέβαινε πάντα. Στο δίλημμα όμως «Ριάντ ή Μαϊάμι» δεν υπάρχει κανένα βάρος και η τελική επιλογή μου φαίνεται απλή. Ασφαλώς και Φλόριδα και ΗΠΑ, από τη στιγμή που και αυτά που θα χάσεις σε χρήμα δεν είναι τελικά και πάρα πολλά. Ίσως να κερδίσεις μάλιστα!

• Μέσι: Sold-out όλα τα παιχνίδια της Ίντερ Μαϊάμι μέχρι το φινάλε της σεζόν

Άλλωστε όλη η κουβέντα με αυτό έχει να κάνει. Το χρήμα και το κέρδος. Ή μάλλον κινείται βασικά γύρω από αυτό γιατί, στην περίπτωση του Μέσι, δεν έχει να κάνει μόνο με τις άμεσες απολαβές, όπως σε αυτές του Κριστιάνο και τον Μπενζεμά, αλλά με ένα πιο μακρόπνοο πλάνο. Αυτό όμως (η προοπτική σε βάθος χρόνου) είναι καθοριστικό στο να κρίνεις και την τελική απόφαση του Αργεντίνου. Αν και για να λέμε την αλήθεια, δεν υπάρχει κάτι που μπορεί πραγματικά να «κρίνει» κάποιος, με την έννοια της κριτικής. Υπάρχει απλά τελική επιλογή η οποία, σε κάθε περίπτωση από τις τρεις, φέρνει κέρδος και μάλιστα μεγάλο σε αυτόν που την πήρε. Θα μπορούσαμε μόνο να ανοίξουμε και πάλι την κουβέντα περί… «νεκροταφείου μεγάλης καριέρας», αλλά ακόμα και εγώ που το έκανα στην περίπτωση του Κριστιάνο (αφού με αυτόν ξεκίνησε το κύμα της –νέας- μεγάλης φυγής από την Ευρώπης) νιώθω και αρκετά υποκριτής. Δεν ξέρω ποιος από εμάς θα επέλεγε μια πιο ρομαντική προσέγγιση, φτάνοντας στο τέλος του επαγγελματικού του βίου και μπροστά σε μια οικονομική πρόταση με την οποία εξαργυρώνει –και με το παραπάνω- το μεγάλο όνομα που έχτισε, για περίπου είκοσι χρόνια, στον τομέα του; Μάλλον την ίδια απόφαση θα παίρναμε, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ. Τουλάχιστον όχι με τουλάχιστον 200 εκατομμύρια ευρώ μπροστά στα μάτια μας.

Ο «πάρτα όλας» MBS

Καλά έκαναν και τα πήραν λοιπόν, αφού τους τα έδωσαν, όσα και να έχουν στην άκρη. Και με αυτή την παραδοχή η κουβέντα μετακινείται από τους Μέσι, Κριστιάνο, Μπενζεμά στους επενδυτές που τους χρύσωσαν για να κάνουν τη δουλειά τους. Με την… μπίζνα στη μια περίπτωση να έχει λογική, όσο και ρίσκο και στην άλλη να μοιάζει σαν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας που θα «κάψει» και πολύ χρήμα. Η πρώτη περίπτωση είναι η Ιντερ Μαϊάμι, το MLS και η αμερικάνικη (όχι μόνο των ΗΠΑ) αγορά και η δεύτερη η «πάρτα όλα» προσέγγιση του διαδόχου του σαουδαραβικού θρόνου Μπιν Σαλμάν γνωστού του και για την εμπλοκή του στην αγορά της Νιούκαστλ. Στην «αγορά» γενικώς πλέον, αφού μέσω του περίφημου PIF του ταμείου δημοσίων επενδύσεων της χώρας θα ελέγχει το 75% των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων του εγχώριου πρωταθλήματος και ποιος ξέρει που αλλού θα εμπλακεί ανά την υφήλιο, όσο και αν αρνείται επίσημα την ανάμειξή του στην αγορά των «ανθρακωρύχων». Ο περίφημος (πλέον) MBS θέλει και Μουντιάλ, θέλει και να μπει στο μάτι του Κατάρ. Θέλει βασικά να βγάλει τη Σαουδική Αραβία (και αυτός) στον κόσμο μέσω του αθλητισμού, επενδύοντας στην εικόνα και όχι στην ουσία, αφού πέρα από το αν προσελκύσει όσους περισσότερους καλούς παίκτες, προπονητές και διαιτητές μπορεί, δεν δείχνει διάθεση να αλλάξει περισσότερα πράγματα στον πυρήνα της σαουδαραβικής κοινωνίας. Και ας λέει ο Μπενζεμά ότι «Το ποδόσφαιρο μας αφορά όλους. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά». Μπροστά σε γυναίκες θα είναι απίθανο να αγωνίζεται με τη φανέλα της καινούργιας του ομάδας.

Το τι σημαίνει «μέσα στα δέκα πιο εμπορικά πρωταθλήματα του κόσμου» είναι σχετικό πάντως. Τα νούμερα μπορεί να είναι υψηλά, γιατί οι κρατικές εταιρίας που καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη ως χορηγοί των ομάδων που φέρνουν τα μεγάλα ονόματα, δίνουν το πολύ χρήμα που εγγράφεται λογιστικά, μπορεί και να τηλεοπτικά δικαιώματα ειδικά στον αραβικό κόσμο να παίρνουν την ανηφόρα αλλά μέχρι εκεί. «Εμπορικό» στα χρήματα, δεν σημαίνει απαραίτητα και «εμπορικό» σε σχέση με το κοινό που προσελκύει. Αριθμήστε τα δέκα σημαντικότερα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου του κόσμου και βγάλτε μόνοι σας το συμπέρασμα που ανάμεσα μπορεί να τρυπώσει η Σαουδική Αραβία. Το αν θα προκαλέσει ζητήματα τύπου «Μπενζεμά», στοχεύοντας σε παίκτες που στα 35 τους θα μπορούσαν να δώσουν ακόμα 1-2 ποιοτικά χρόνια στην Ευρώπη, σε υψηλό επίπεδο, ναι ίσως το δούμε. Αλλά όχι σε μεγάλη κλίμακα. Γιατί επιστρέψτε μου να πω, ότι η εικόνα των αγώνων στη Σαουδική Αραβία είναι μέχρι και θλιβερή για παίκτες σαν τον Κριστιάνο. Το πολύ δύο ματς άντεξα να δω όταν πήγε εκεί και δεν υπήρξε οτιδήποτε στο κλίμα, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου που να σου δίνει την εντύπωση ότι δεν βλέπεις κάτι περισσότερο από ένα αθλητικό τσίρκο. Οπότε, ναι, μπορεί ο πρίγκιψ MBS να χτυπήσει τις τιμές και αυτό να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα δημιουργήσει στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι και σαφές αν θα καταφέρει να συναγωνιστεί καλά, καλά το Κατάρ και τα Εμιράτα που παίζουν ανάλογο παιχνίδι.

Τεράστια αγορά έτοιμη για τον σούπερσταρ

Θα βλέπαμε όμως MLS, είναι το ερώτημα που προκύπτει μετά από αυτά; Πιο εύκολα απ’ ότι Σαουδική Αραβία, αν βολεύουν και οι ώρες είναι η απάντηση. Αλλά σε αυτή την περίπτωση το θέμα δεν είναι το τι θα βλέπει η Ευρώπη. Γιατί εντός και εκτός ΗΠΑ, στην αμερικανική ήπειρο, υπάρχει τεράστια ποδοσφαιρική αγορά με τους ισπανόφωνους να κυριαρχούν, την Αργεντινή (και όχι μόνο) να μαγεύεται με τον Μέσι και να ετοιμάζεται να τον προσκυνήσει. Βόρεια, κεντρική και νότια Αμερική με πληθυσμό αθροιστικά στο 1 δις ανθρώπους φτιάχνουν κοινό έτοιμο για σταρ. Ο μεγαλύτερος των τελευταίων ετών, σήκωσε και Μουντιάλ τον Δεκέμβριο και πάει να τους συναντήσει! Το οποίο το 2026 θα φιλοξενηθεί σε αυτά τα εδάφη και αναμένεται να αποφέρει 14 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα. Εκτόξευση σχέση με τα 235 εκατομμύρια που ήταν ο απολογισμός της διοργάνωσης του 1994 που έγινε στις ΗΠΑ.

• Ο Μέσι έτοιμος για τη… χρυσή επανάσταση του ΜLS

Το λιγότερο, τελικά, είναι αν η Ιντερ του Μπέκαμ θα μπορέσει να διεκδικήσει άμεσα τίτλο. Η ιστορία έχει δείξει πως με όποια «τρανταχτή» προσθήκη και αν έκαναν οι ομάδες που το επιχείρησαν στο MLS δεν το καρπώθηκαν άμεσα. Αλλά οι μετρ του είδους Αμερικάνοι επενδύουν στο μάρκετινγκ περισσότερο και από το αγωνιστικό σκέλος. Όταν ομάδες που θα υποδεχθούν την Ιντερ ψάχνουν μεγαλύτερο στάδιο για αυτό το ματς, όταν οι τιμές των εισιτηρίων εκτοξεύονται μετά από αυτή τη μεταγραφή, όταν ο ίδιος ο Μέσι δεν είναι απλά παίκτης, αλλά «συμπαίκτης» όπως φαίνεται επενδυτικά στην ομάδα που πάει, αλλά και στο σκέλος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, όταν τον προκρίνουν ήδη ως μελλοντικό ιδιοκτήτη ομάδας της λίγκας (π.χ. στο Λας Βέγκας) καταλαβαίνει κάποιος τις διαφορές. Ο Μέσι καλείται να εκτοξεύσει στις ΗΠΑ αυτό που ξεκίνησε ο Πελέ το 1975 και συνέχισε ο Μπέκαμ το 2007. Η πρώτη προσπάθεια δεν πήγε πολύ καλά, αλλά έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη του «soccer» που έφερε τις φουρνιές του 1990 και 1994 στην εθνική των ΗΠΑ και έβαλε της βάσεις ώστε οι 13 ομάδες του επαγγελματικού πρωταθλήματος να έχουν φτάσει τώρα τις 29 (με ακόμα μια να περιμένει) μέσα και από την επιπλέον προώθηση που έδωσε ο Άγγλος άσος, που δεν είναι βέβαια και το μόνο σημαντικό όνομα που έπαιξε (ή παίζει) τα τελευταία 15 χρόνια στις ΗΠΑ.

Θα αγαπήσουν τη μπαλίτσα οι Αμερικάνοι; Το κάνουν ήδη σε σημαντικό βαθμό σε άντρες αλλά και γυναίκες. Ο μέσος όρος των εισιτηρίων τους στα ματς της λίγκας είναι κοντά στις 17.000 και η «Messimania» αναμένεται να τον εκτοξεύσει. Αλλά το σημαντικότερο, επενδυτικά, είναι ότι αυτό δεν γίνεται επειδή ότι το αποφάσισε ένας άνθρωπος για να δημιουργήσει έναν «ζωολογικό κήπο» με σταρ, ρίχνοντας κρατικό χρήμα, αλλά γιατί μιλάει το μάρκετινγκ. Άρα αν κάτι μοιάζει λογικό είναι το MLS να νικήσει τον… MBS. Και φαίνεται ο Μέσι να έχει κάνει μια επιλογή που πέρα από το (πολύ) χρήμα του δίνει και μια άλλη προοπτική. Πιο ενδιαφέρουσα από την… ερημική προσπάθεια στην άγονη γραμμή του διεθνούς ποδοσφαίρου ή την επιστροφή σε έναν παλιό έρωτα που έχει πεθάνει.