Ο Έλληνας οπαδός που έβλεπε Ίντερ Μαϊάμι πριν τον Μέσι

• «Οι Αμερικάνοι δεν σηκώνονται πάνω, δεν φωνάζουν»
• Το γήπεδο που «μοιάζει με εκείνο της Ριζούπολης»
• Το Μαϊάμι και η αίσθηση ελευθερίας του Λιονέλ Μέσι

Η Ίντερ Μαϊάμι είναι από τις νεότερες ποδοσφαιρικές ομάδες του πλανήτη. Ιδρύθηκε μόλις πριν από πέντε χρόνια από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, αγωνίζεται στο MLS και συνήθως βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Όλα, βέβαια, δείχνουν να έχουν αλλάξει ύστερα από την έλευση του Λιονέλ Μέσι.

Ο σύλλογος μετράει ήδη δύο νίκες σε ισάριθμους αγώνες, ενώ ο Αργεντίνος σταρ του ποδοσφαίρου έχει προλάβει ήδη να πετύχει τρια γκολ και να μοιράσει μία ασίστ. Η ατμόσφαιρα που επικρατεί στην πόλη του Μαϊάμι είναι πρωτόγνωρη, με αρκετούς κατοίκους της πόλης να βγαίνουν στους δρόμους και να πανηγυρίζουν λες και πήραν το Μουντιάλ.

Ένας από τους ανθρώπους που βιώνει από κοντά όλη αυτή την πανηγυρική ατμόσφαιρα είναι ο Χρήστος Μπισιώτης, ο Έλληνας σεφ και επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια στην πόλη. «Έχει γίνει πανζουρλισμός πραγματικά. Τρελάθηκαν όλοι που είναι εδώ. Έχει παίξει, όμως, μεγάλη διαφήμιση. Κι ο Αμερικάνος διψάει για αυτά» λέει γελώντας.

«Οι Αμερικάνοι δεν σηκώνονται πάνω, δεν φωνάζουν»

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως οι τιμές τόσο των εισιτηρίων για τα εντός έδρας παιχνίδια όσο και των φανελών με το νούμερο 10 έχουν ξεφύγει. «Αυτή τη στιγμή πρέπει να πληρώσεις 250 δολάρια για να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι της Ίντερ Μαϊάμι. Κι οι φανέλες, μόνο με προπαραγγελία, φτάνουν τα 195 δολάρια».

Η διαφορά, όπως σημειώνει, είναι τεράστια συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Ο Χρήστος Μπισιώτης είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει έναν αγώνα της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας πέρυσι. Τότε που το εισιτήριο έκανε 55 δολάρια και ελάχιστοι παγκοσμίως γνώριζαν την ύπαρξη της. Οι συνθήκες που αντιμετώπισε ήταν εντελώς διαφορετικές από τις ελληνικές.

«Να σου πω την αλήθεια, πήγα και ξενέρωσα. Ήταν λες και έβλεπα θέατρο. Σε μια φάση ένας αντίπαλος χτύπησε σκληρά έναν παίκτη της Ίντερ Μαϊάμι. Τον σήκωσε στον αέρα. Εγώ, λοιπόν, σηκώθηκα και τον έβρισα στα αγγλικά. Όπως θα έκανα και στην Ελλάδα δηλαδή. Τότε πετάχτηκε πάνω ένας παππούς που είχε πάει στο γήπεδο με τα εγγόνια του και μου ζήτησε να σταματήσω. Εμφανίστηκαν και άνθρωποι της ασφάλειας του γηπέδου. Δεν κουνιέσαι. Σε μπαγλαρώνουν και δεν μπαίνεις ποτέ ξανά μέσα» εξηγεί.

Η ίδια κατάσταση ισχύει, όμως, και στους αγώνες του μπάσκετ, του αμερικάνικου φούτμπολ, του μπέιζμπολ. «Εδώ πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο και πάνω στη θέση έχει χοτ ντογκ, νάτσος, αναψυκτικά. Δεν σηκώνονται πάνω, δεν φωνάζουν».

Το γήπεδο που «μοιάζει με εκείνο της Ριζούπολης»

Ο Χρήστος μεγάλωσε στην Ελλάδα και έχει πολύ διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει να είσαι οπαδός και να πηγαίνεις στο γήπεδο και να παρακολουθείς την αγαπημένη σου ομάδα. Υποστηρίζει από μικρό παιδί τον Ολυμπιακό. Για χάρη του έχει ταξιδέψει στα γήπεδα ολόκληρης της χώρας -όταν ακόμη επιτρέπονταν οι ομαδικές μετακινήσεις οπαδών- αλλά και σε αρκετά του εξωτερικού.

Το γήπεδο της Ίντερ Μαϊάμι, το παρομοιάζει με εκείνο της Ριζούπολης. «Οι κερκίδες στο ένα πέταλο είναι μεταλλικές. Είναι πρόχειρες. Ούτε και εγώ ξέρω τι θα συμβεί, αν κάτι πάει λάθος». Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των αμερικανικών μέσων, το συγκεκριμένο στάδιο, το οποίο χτίστηκε τη δεκαετία του 1950, θα φιλοξενήσει την ομάδα μέχρι τη δημιουργία του νέου υπερσύγχρονου ποδοσφαιρικού σταδίου της πόλης.

Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ έχει κάνει ήδη τις εξαγγελίες για τη δημιουργία του, ωστόσο, εξαιτίας κάποιων γραφειοκρατικών ζητημάτων, η ανοικοδόμηση έχει αργήσει. Τώρα, βέβαια, με την έλευση του Λιονέλ Μέσι, όπως σημειώνει ο Έλληνας σεφ, όλα σίγουρα θα πάνε πιο γρήγορα.

Το Μαϊάμι και η αίσθηση ελευθερίας του Λιονέλ Μέσι

Όταν ενημερώθηκε για την μετακίνησή του στο Μαϊάμι, αρχικά σοκαρίστηκε. Γρήγορα, όμως, δικαιολόγησε την απόφασή του. «Εδώ, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Λατίνοι. Κουβανοί, Κολομβιανοί, Βραζιλιάνοι και μερικοί Αργεντίνοι. Πρώτη γλώσσα είναι δηλαδή τα ισπανικά και μετά τα αγγλικά. Πιστεύω πως εδώ βρήκε την ελευθερία του. Πήγε στο σούπερ μάρκετ, χωρίς ασφάλεια, μόνος του με το καρότσι. Και η πλάκα είναι πως σε αυτό το συγκεκριμένο πρέπει να έχω πάει άπειρες φορές να ψωνίσω» λέει γελώντας.

Και μπορεί να μένει στην ίδια πόλη με έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στον πλανήτη, η εικόνα, όμως, με τη φανέλα της Ίντερ Μαϊάμι τον θλίβει. «Βλέπεις όλους αυτούς τους παικταράδες να φεύγουν από την Ευρώπη και να πηγαίνουν να παίζουν σε αυτά τα πρωταθλήματα. Κι όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στη Σαουδική Αραβία. Με αυτά τα δεδομένα, πώς θα καταφέρουν οι ελληνικές ομάδες μετά να φέρουν καλούς παίκτες στη χώρα;».

Ο Χρήστος έχει αποφασίσει πως, όσο είναι τόσο υψηλά τα εισιτήρια, δεν πρόκειται να πάει στο γήπεδο με την οικογένειά του. Ακόμη κι αν σε αυτό παίζει ο Μέσι. Καλύτερα, όπως εξηγεί, όλα αυτά τα χρήματα να τα κρατήσει στην άκρη και να αγοράσει ένα ακόμη εισιτήριο διαρκείας του Ολυμπιακού.

Σε μερικές μέρες επιστρέφει στην Ελλάδα για να κάνει διακοπές. Το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να πάει στο Στάδιο Καραϊσκάκης και να πάρει την κάρτα του. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ξέρει να δείχνει την αγάπη του στην ομάδα και το άθλημα. Όλα τα υπόλοιπα, όπως εξηγεί, είναι σημεία των καιρών μας. Καλώς ή κακώς.