Ρομπέρτο Κάρλος: «Στο Μουντιάλ του 2002 δεν αφήσαμε τον Ρονάλντο να κοιμηθεί»

Ο Ρομπέρτο ​​Κάρλος δεν είχε χρόνο να σκεφτεί, μόνο να αντιδράσει ενστικτωδώς, να κάνει αυτό που έπρεπε να γίνει, αυτό που θα είχε κάνει ο καθένας. Ως εκ τούτου, δεν θέλει να θεωρείται ήρωας. Αλλά δεν το είδε έτσι ο ίδιος Ρονάλντο, όπως συνεχίζει να το βλέπει ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. «Ο Ρομπέρτο ​​μου έσωσε τη ζωή εκείνη την ημέρα», λέει το «Φαινόμενο» και μιλάει για αυτό που συνέβη το απόγευμα του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγάλα δράματα στην ιστορία του τουρνουά.

Όλοι θυμούνται την ιστορία πώς ο Ρονάλντο υπέστη κρίση πριν από τον αγώνα με τη Γαλλία στο Παρίσι και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για εξετάσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν ασαφείς. Ήταν εκτός αρχικής ενδεκάδας και στη συνέχεια επανήλθε αλλά ήταν σκιά του εαυτού του στη συντριπτική ήττα της «σελεσάο» με 3-0. Ο Ρομπέρτο ​​Κάρλος έχει πολύ δυνατές αναμνήσεις από αυτό. Θα ξεθωριάσουν ποτέ; Ήταν συγκάτοικος του Ρονάλντο το 1998. θα έμεναν πάντα μαζί. Σύμφωνα με τα λόγια του Ρομπέρτο ​​Κάρλος, είναι «αδέρφια εξ αίματος».

Ο θρύλος της αριστερής πτέρυγας της Βραζιλίας ήταν ευτυχώς εκεί να φωνάξει για βοήθεια όταν ο Ρονάλντο κατέρρευσε πριν τον μεγάλο τελικό. «Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι χειρότερο αν δεν υπήρχε κάποιος στο δωμάτιο μαζί του. Σήμερα, οι παίκτες δεν μοιράζονται δωμάτια, οπότε…» «Για μένα, ήταν τόσο απλό να φροντίζω τον Ρονάλντο», λέει. «Μοιραζόμασταν ένα δωμάτιο και ήταν κάτι φυσικό, ενστικτώδες. «Εντάξει, κάτι συμβαίνει, πρέπει να βοηθήσω, να καλέσω έναν γιατρό και να τακτοποιήσω την κατάσταση. Φώναξα μόνο για τον γιατρό και τους παίκτες που ήταν στα κοντινά δωμάτια, τον Λεονάρντο, τον Εντμούντο… Για τη Βραζιλία, το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι η κορυφή για τη χώρα μας ως πολιτισμό. Όταν χάσαμε το 1998, και με τον τρόπο που χάσαμε, νιώθεις σαν σκουπίδι. Ξέρεις ότι έχεις 200 εκατομμύρια ανθρώπους που τους απογοητεύεις. Το στρατόπεδο για εκείνο το τουρνουά διήρκεσε 53 ημέρες – 52 ήταν καταπληκτικές και μετά μια μέρα κατέστρεψε τα πάντα. Το 2002, κάναμε τα ίδια πράγματα που κάναμε τέσσερα χρόνια πριν. Η μόνη διαφορά ήταν την τελευταία μέρα, που κερδίσαμε και αυτό άλλαξε τα πάντα. Στην πραγματικότητα, υπήρχε μια άλλη διαφορά. Δεν επιτρέψαμε στον Ρονάλντο να κοιμηθεί την ημέρα του τελικού».