Οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο στη FIFA

Αποστολή στο Κατάρ: Γιάννης Λαμπίρης

Όσο προχωράνε οι όμιλοι προς το φινάλε τους, όλο και περισσότερο δικαιώνεται η επιλογή της FIFA στις διοργανώσεις της να μετράει ως πρώτη επιλογή στις ισοβαθμίες η συνολική διαφορά τερμάτων και στη συνέχεια η καλύτερη επίθεση και όχι το μεταξύ τους αποτέλεσμα.

Μπορεί σε άλλα να έχει κάνει πολλά λάθη, όμως αυτή η απόφασή της ξεκάθαρα αφήνει (έστω και μαθηματικά) ανοιχτή κάθε θέση στον όμιλο μέχρι και την τελευταία αγωνιστική ενώ ουσιαστικά προτρέπει κάθε ομάδα να κυνηγήσει περισσότερα γκολ ή να προσέξει την άμυνά της.

Η Σαουδική Αραβία νίκησε την Αργεντινή, αλλά έμεινε μόνο σε αυτό το αποτέλεσμα και λογικά αποκλείστηκε ενώ το Μεξικό που θεωρητικά ξεκινούσε με τις λιγότερες ελπίδες πρόκρισης, έφτασε να κυνηγάει ένα γκολ στο φινάλε για να περάσει αντί της Πολωνίας (που πλεονεκτούσε εκείνη τη στιγμή μόνο στο κριτήριο του fair play). Τελικά το γκολ που δέχτηκαν στο φινάλε οι Μεξικάνοι και οι αποκρούσεις του Σέζνι που κράτησε το σκορ με την Αργεντινή μόνο στο 2-0 έδωσαν στους Πολωνούς το εισιτήριο της πρόκρισης και σίγουρα εδώ τα εύσημα δεν παίρνει κάποιος επιθετικός της αλλά ο τερματοφύλακάς της που έπιασε δύο πέναλτι στον όμιλο.

Ακόμα όμως και μετά το γκολ που δέχτηκαν οι Μεξικάνοι πάλι ένα τέρμα ήθελαν για την πρόκριση αφού αν το πετύχαιναν θα τελείωναν με συντελεστη τερμάτων 3-3 έναντι 2-2 της Πολωνίας και εδώ επιβραβεύεται η καλύτερη επίθεση.

Η Δανία που ήθελε έτσι και αλλιώς νίκη δεν την επηρέαζε το προβάδισμα της Τυνησία επί της Γαλλίας καθώς εάν γύριζε το παιχνίδι με την Αυστραλία σε νίκη (2-1) θα προκρινόταν με τη διαφορά τερμάτων (3-3) έναντι της Τυνησίας (1-1).

Με τον κανονισμό των μεταξύ τους αποτελεσμάτων η Βραζιλία θα είχε εξασφαλίσει ήδη την πρωτιά και θα ήταν 100% αδιάφορη αύριο κόντρα στο Καμερούν. Όμως με αυτό το κριτήριο της καλύτερης διαφοράς και της καλύτερης επίθεσης κανένα παιχνίδι δεν είναι αδιάφορο.

Η Αργεντινή πήρε την πολυπόθητη νίκη πρόκριση και πλέον έχει όλους τους οιωνούς (αλλά και πολύ καλή ομάδα) για να φτάσει ψηλά τουλάχιστον μέχρι τον τελικό.

Εκεί έφτασε το 1990 όπου και πάλι είχε χάσει το εναρκτήριο παιχνίδι της (από το Καμερούν), το 1978 όπου πήρε και το τρόπαιο με τον ηγέτη της Μάριο Κέμπες να έχει χάσει πέναλτι στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου με την Ιταλία (0-1) και φυσικά το 1986 όπου πάλι ο ηγέτης της, ο Μαραντόνα έχασε πέναλτι στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου με τη Βουλγαρία (2-0).

Λέτε να του το είχαν «σφυρίξει» του Μέσι και να αστόχησε επίτηδες ; Δεν νομίζουμε. Πάντως ο Σέζνι αν ήθελε να κερδίσει στοίχημα έπρεπε να ποντάρει με τον Λιονέλ ότι θα του αποκρούσει το πέναλτι, όχι ότι δεν θα δοθεί.

Η Αργεντινή θα είναι το ακλόνητο φαβορί το Σάββατο κόντρα στην Αυστραλία αλλά τα Καγκουρό έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Δύο νίκες σε όμιλο δεν είχαν πετύχει ποτέ και αν θυμηθεί κανείς πως έφτασαν μέχρι εδώ μετά από ένα θρίλερ με το Περού στο μπαράζ τον περασμένο Ιούνιο που κρίθηκε στα πέναλτι (5-4) με τον κόουτς Γκρέιαμ Αρνολντ να βάζει στο 120' τον 2ο γκολκίπερ, Αντριου Ρέντμεϊν και αυτός τον δικαίωσε αποκρούοντας δυο πέναλτι και χορεύοντας πριν τις εκτελέσεις !

🙌🇦🇺 Οι Αυστραλοί πανηγύρισαν έξαλλα την τεράστια πρόκριση της ομάδας τους στους «16» του Μουντιάλ.#worldcup2022 #WorldcupQatar2022 pic.twitter.com/wAhaMb6j3f

— gazzetta.gr (@gazzetta_gr) December 1, 2022

Λέτε να χρειαστεί με την Αργεντινή;

Πάντως είχαν την πιο δυνατή εξέδρα σε παιδιά, τα οποία όχι μόνο πανηγύριζαν αλλά ζούσαν κάθε στιγμή του αγώνα και γνώριζαν απόλυτα το τι χρειαζόταν η ομάδα τους.

Στο βασικό κέντρο Τύπου όλοι έβλεπαν Αργεντινή-Πολωνία αλλά σε μια γωνιά μέλη του προσωπικού ζούσαν τη δική τους αγωνία στις χαμένες ευκαιρίες της Σαουδικής Αραβίας όσο το παιχνίδι με το Μεξικό ήταν στο 0-0.

Το πλήγμα με τον αποκλεισμό χθες των Σαουδαράβων και των Τυνήσιων ήταν μεγάλο χθες και για τους Καταριανούς που έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες απόψε στο Μαρόκο για να κρατήσει ψηλά τη σημαία του αραβικού κόσμου.