Κάποιος να σκουντήξει τον Ντιέγκο Αλόνσο

Μπάλα είναι και γυρίζει. Την είχε χαρακτηρίσει «πόρνη» ο Ίβιτσα Όσιμ, άποψη με την οποία έχουν συμφωνήσει πολλοί συνάδελφοί του προπονητές, έστω κι αν θεώρησαν άκομψο να την εκφράσουν σε δημόσιο λόγο. Τέτοια είναι του λόγου της, που δεν επιτρέπει ούτε λεπτό εφησυχασμού. Οι ομάδες, σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, οικοδομούνται με τρόπο τέτοιο ώστε να προβλέπουν και την τελευταία λεπτομέρεια, δεν είναι τυχαίο που παρατηρούμε καμιά δεκαριά άτομα του τεχνικού επιτελείου στον πάγκο και μερικές φορές αναρωτιόμαστε, «μα τι στα κομμάτια κάνουν όλοι αυτοί;»
Είναι –μεταξύ άλλων- υπεύθυνοι να προστατεύουν την ομάδα και τον προπονητή από γκάφες σαν κι αυτή που έκανε χθες ο Ντιέγκο Αλόνσο. Στο μπάσκετ βλέπουμε τους προπονητές να συμβουλεύονται τους βοηθούς τους για απλά ζητήματα, όπως τον αριθμό των φάουλ που έχει ένας παίκτης ή πόσα φάουλ μπορεί ακόμα να δώσει η ομάδα πριν στείλει τον αντίπαλο στις βολές. Χθες στην Αλ-Ουάκρα δεν υπήρχε ούτε ένας να του πει ότι το 2-0 επί της Γκάνας δεν «κλείδωνε» την πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ;

Ο τεχνικός της Ουρουγουάης θεώρησε «τελειωμένο» το ματς, βλέποντας την ομάδα του να έχει τον απόλυτο έλεγχο και τους Αφρικανούς να έχουν συμβιβαστεί με τον αποκλεισμό. Λησμόνησε ότι δεν κρατούσε ο ίδιος την τύχη του στα χέρια του. Θα έπρεπε να υπερκαλύψει και διαφορά τερμάτων από τη Νότια Κορέα, σε περίπτωση που η τελευταία νικούσε την Πορτογαλία. Όμως από το 65΄ άρχισε τις αλλαγές «διαχείρισης», παρότι οι Νοτιοκορεάτες κρατούσαν στο 1-1 την ομάδα του Φερνάντο Σάντος και με ένα γκολ ακόμα θα προκρίνονταν σε βάρος της Ουρουγουάης. Δεν επιδίωξε να πετύχει τρίτο γκολ που όντως θα αποτελούσε εγγύηση πρόκρισης, αφού η Νότια Κορέα θα χρειαζόταν νίκη με διαφορά δύο τερμάτων, ενδεχόμενο που ξέφευγε από τη λογική. Στο κάτω κάτω ακόμα κι αν συνέβαινε, θα μπορούσε ο καθένας να τον δικαιολογήσει. Ποιος θα το φανταζόταν; Τώρα, όμως, το twitter έχει στήσει πάρτι εναντίον του και όλα δείχνουν ότι θα πληρώσει με τη θέση του τις συνέπειες του αποκλεισμού.

Στις πρώτες κινήσεις έβγαλε τον Σουάρες (με συμμετοχή και στα δύο γκολ) και τον Πελίστρι («δαίμονας» που δημιουργούσε συνεχώς ρήγματα από τα άκρα). Δεν έγινε δα και κανένα μεγάλο κακό, μολονότι δεν υπήρχε κάποιος λόγος που να καθιστά αναγκαίες τις συγκεκριμένες αλλαγές, πλην της θωράκισης του σκορ με «φρέσκους» παίκτες. Αντίθετα, διαπράχθηκε «έγκλημα» στο 80΄ με την έξοδο του σκόρερ των δύο γκολ Ντε Αρασκαέτα (για να πάρει το standing ovation άραγε;) και του Ντάργουϊν Νούνιες που «βασάνιζε» την άμυνα της Γκάνας σε κάθε ευκαιρία (κέρδισε κι ένα πέναλτι που «κατάπιε» ο διαιτητής). Ποιος θα έβγαζε τα «κάστανα από τη φωτιά» σε περίπτωση ανάγκης; Στο άλλο ματς το 1-1 παρέμενε...
Την ώρα που ο αγώνας Ουρουγουάη-Γκάνα βρισκόταν στο 85ο λεπτό, η Νότια Κορέα σημείωνε γκολ στις καθυστερήσεις και έπαιρνε τη νίκη. Ξαφνικά η «Σελέστε» χρειαζόταν ακόμα ένα γκολ, αλλά από πού να το βρει; Είχε μπροστά της 14 λεπτά, δηλαδή χρόνος αρκετός, αφού κρατήθηκαν 9΄ καθυστέρηση. Είχε τον Καβάνι, αλλά στα 36 του και χωρίς υποστήριξη ήταν αδύνατο.

Όπως και αδιανόητο είναι το γεγονός ότι κανείς από τον πάγκο δεν «σκούντηξε» τον Αλόνσο, ειδικά όταν ετοίμαζε τις δύο αλλαγές του 80ου λεπτού. Να του πει «Κόουτς, δεν έχουμε προκριθεί ακόμα». Ούτε ο βοηθός του, ο Ντάριο Ροντρίγκες, ένας σκληροτράχηλος μπακ της Σάλκε και της Πενιαρόλ με 50 συμμετοχές στην εθνική Ουρουγουάης. Ούτε ο έτερος βοηθός, ο Αργεντινός Ντιέγκο Ραϊμόντι, που έφτασε μέχρι την ιταλική Serie B στα χρόνια του ως ποδοσφαιριστής. Ούτε ο γυμναστής, ο 64χρονος Όσκαρ Ορτέγα με την τεράστια εμπειρία, ο οποίος είχε ως παίκτη των Ντιέγκο Αλόνσο στην Ατλέτικο Μαδρίτης πριν από 20 χρόνια! Αθλητικός διευθυντής της εθνικής ομάδας τους τελευταίους δέκα μήνες είναι ο Χόρχε Τζιορντάνο, 57 ετών, ενώ ως μέλος του επιτελείου αναφέρεται επίσης ως γυμναστής αποκατάστασης ο 37χρονος Βραζιλιάνος Γκιλιέρμε, τον οποίο ο Αλόνσο γνώρισε το 2019 όταν βρισκόταν στον πάγκο της Μοντερέι.
Απ΄όλους αυτούς, συν τους φυσικοθεραπευτές, φροντιστές, προπονητές τερματοφυλάκων, αναλυτές και όλη αυτή την «ποδοσφαιροπαρέα» που βρισκόταν στον πάγκο, δεν είχε πάρει κανείς χαμπάρι ότι η πρόκριση ήταν αμφίβολη; Και να φανταστεί κανείς ότι στην ίδια διοργάνωση τις προηγούμενες ημέρες είχαν καταγραφεί πανομοιότυπες εκπλήξεις με την χθεσινή, όπου το φαβορί (Πορτογαλία) προηγήθηκε 1-0, αλλά έχασε το ματς στο τέλος με 1-2. Το ίδιο έπαθαν η Ισπανία και η Γερμανία με αντίπαλο την Ιαπωνία. Το ίδιο η Αργεντινή με τη Σαουδική Αραβία, ενώ λίγες ώρες μετά το «κάζο» της Ουρουγουάης το Καμερούν νίκησε 1-0 τη Βραζιλία με γκολ στο 92΄. Είναι απίθανο πώς ο Αλόνσο και οι συνεργάτες του κοιμήθηκαν τον ύπνο του δικαίου και επέλεξαν να «κλειδώσουν» το ματς στο 2-0, απέναντι σε μία Γκάνα που είχε παραδοθεί από το 20λεπτο, μετά το χαμένο πέναλτι του Αντρέ Αγιού. Γκάφα που θα διδάσκεται στο μέλλον στις σχολές προπονητικής και που στέρησε από την Ουρουγουάη, για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, τη συμμετοχή στους «16».