Πόσο πιο χαμηλά Ντιέγκο Μαραντόνα;

Ποτέ στη ζωή μου δεν μπήκα στην σύγκριση Μαραντόνα ή Πελέ. Ούτε καν Μαραντόνα ή Μέσι, παρότι ο Ντιεγκίτο υπερέχει... Θεωρούσα ότι κάθε εποχή είναι διαφορετική για το ποδόσφαιρο και μοναδική, γεγονός που δεν επιτρέπει συγκρίσεις.

Παρόλα αυτά, εκτιμώ ότι ο Ντιέγκο Μαραντόνα, είναι ένας εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών στην ιστορία του ποδοσφαίρου, γιατί όχι ο καλύτερος!

Ολοι εμείς που μεγαλώσαμε με την γκολάρα του κόντρα στην Αγγλία – για μένα το καλύτερο τέρμα που έχει επιτευχθεί ποτέ – θα ήταν παράξενο να μην τον έχουμε ψηλά, πολύ ψηλά στην υπόληψη μας.

Εχοντας, όμως, αυτή την εικόνα του Μαραντόνα στο μυαλό μου, όσα είδα από αυτόν στο ματς της χώρας του με τη Νιγηρία, δυστυχώς με υποχρεώνουν να κάνω δεύτερες σκέψεις...

Καταρχήν με όσα κάνει σε αυτό το Μουντιάλ, θυμίζει κακομαθημένο 16χρονο που θέλει να στρέψει επάνω του τα φώτα της προβολής. Την ίδια ώρα που ο Μέσι και οι συμπαίκτες του προσπαθούν να δικαιώσουν τις προσδοκίες ενός ολόκληρου έθνους, να αντέξουν την πίεση και να προχωρήσουν στη διοργάνωση, ο Τύπος, οι κάμερες και οι φωτογράφοι ασχολούνται περισσότερο με τα καμώματα του Μαραντόνα. Αν αυτό δεν είναι τουλάχιστον ασέβεια για τους παίκτες του Σαμπάολι, τότε τι είναι;

Σίγουρα είναι ασέβεια για τον ίδιο τον εαυτό του και τον θρύλο που είχε δημιουργήσει στα γήπεδα τα χρόνια που έπαιζε μπάλα. Οταν θυμάσαι τις γκολάρες του, όταν στο μυαλό σου έρχεται η εικόνα του να σηκώνει το τρόπαιο του Μουντιάλ, όταν διαβάζεις ή βλέπεις τις εμπνεύσεις του με τη Νάπολι και την Εθνική Αργεντινής, απλώς δεν αντέχεις να τον κοιτάς να σηκώνει το μεσαία του δάχτυλο, στους παίκτες και τους υποστηρικτές της Νιγηρίας!

Ναι, προτιμώ τον Μαραντόνα του Μουντιάλ του 1986 και όχι το Μαραντόνα του μεσαίου δαχτύλου. Επιλέγω τον Μαραντόνα που ούρλιαζε μπροστά στην κάμερα μετά το γκολ επί της Ελλάδας το 1994 και όχι τον χθεσινό Μαραντόνα που αποχώρησε από το γήπεδο υποβασταζόμενος και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση.

Αναρωτιέμαι επίσης, πως δεν υπάρχει κάποιος φίλος του ή συγγενής του, να τον συμβουλέψει. Να τον συγκρατήσει και να του πει «ξύπνα Ντιέγκο, κάνεις κακό στον εαυτό σου με όλα αυτά»! Εστω κι ένας ρε παιδί μου, να συγκρατήσει την κατρακύλα του...

Οσο για αυτούς που ψάχνουν ελαφρυντικά στις πράξεις του Pide de Oro, μάλλον θα διαφωνήσω μαζί τους. Φυσικά και δεν πέφτω από τα σύννεφα με τη συμπεριφορά του, καθώς τα ίδια, λίγο πολύ, κάνει εδώ και χρόνια.

Ωστόσο, όσο και τεράστιος παίκτης κι αν ήταν, δεν δικαιολογείται να φτάνει στα όρια της γελοιότητας. Ούτε η ικανότητα του ως ποδοσφαιριστή, καθαγιάζει κάθε άλλη ακραία πράξη ή συμπεριφορά.

Οπως είπα και πριν, το μεγαλύτερο κακό το προκαλεί στον ίδιο του τον εαυτό. Εγώ προσωπικά επιλέγω να τον θυμάμαι για το γκολ κόντρα στην Αγγλία...