Το ισπανικό ποδόσφαιρο “ευλογεί” τις σεξουαλικές επιθέσεις

Δεν γίνεται να σε αφήνει αδιάφορο αυτό που σήμερα συμβαίνει στο ισπανικό ποδόσφαιρο μετά από αυτό που έκανε ο πρόεδρος της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας κατά την απονομή των μεταλλίων στις παγκόσμιες πρωταθλήτριες της Εθνικής Ομάδας της Ισπανίας.

Δεν γίνεται να μη σε προκαλεί το γεγονός ότι το ισπανικό ποδόσφαιρο, ή πιο σωστά η υψηλή κοινωνία και ειδικά αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο στην Ισπανία κάνουν το κορόιδο και προσπαθούν να διατηρήσουν τον Λουίς Ρουμπιάλες στην θέση του. Συμπεριφέρονται σαν να έχουν ξαφνικά ξεχάσει όλα όσα διακήρυτταν σε όλες αυτές τις δράσεις κοινωνικής ευθύνης του ισπανικού ποδοσφαίρου, που προσπαθούσε να μας πείσει ότι μάχεται για την ισότητα.

Η Εθνική Ομάδα των γυναικών δηλώνει ότι δεν θα ξαναπαίξει όσο παραμένει στη θέση του προέδρου κάποιος που, το λιγότερο, παρενόχλησε μια παίκτρια σε παγκόσμια θέα, όταν την τράβηξε και την φίλησε στο στόμα. Και αυτοί που τάσσονται στο πλευρό των αθλητριών αποτελούν, τουλάχιστον για την ώρα μειοψηφία, αν όχι ισχνή μειοψηφία.

Προσέξτε, συζητάμε για έναν τύπο, τον οποίο μια γυναίκα έχει καταγγείλει για άσκηση βίας σε βάρος της, το 2017. Για έναν τύπο που συμπεριφέρθηκε απρεπώς μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη, με μια αθλήτρια που έσπευσε να δηλώσει δημόσια ότι δεν συναίνεσε, και με συμπαίκτριες που καταγγέλουν ότι της συμπεριφέρθηκε απρεπώς και στα αποδυτήρια.

Πώς είναι δυνατόν η FIFA να «κοπανιέται» για να τον αποβάλει και το ισπανικό ποδόσφαιρο να κάνει το κορόιδο; Πώς γίνεται να τον στηρίζει ακόμη και με επιστολή της προς την UEFA η ισπανική ομοσπονδία; Επαναλαμβάνω, συζητάμε για μια σκηνή που την είδε live όλος ο πλανήτης. Μια ομοσπονδία ποδοσφαίρου θέλει στη θέση του προέδρου έναν τύπο που συμπεριφέρεται, σε παγκόσμια θέα, με τέτοιο θράσος και κάνει απροβλημάτιστα, γελώντας, μια ωμή σεξουαλική επίθεση σε μια γυναίκα.

Αυτή η ιστορία βεβαίως δεν σοκάρει μόνο σε αυτή την πτυχή της. Σοκαριστική είναι και η διαπίστωση ότι η FIFA επιδεικνύει τόσο απροκάλυπτα την επιλεκτική ευαισθησία της. Νοιάζεται, σωστά, να αποβάλει τον Ρουμπιάλες για την σεξουαλική επίθεση προς την Ερμόσο, αλλά δεν νοιάζεται όταν άνθρωποι δολοφονούνται, κυριολεκτικά, στο οικοσύστημα του ποδοσφαίρου. Νοιάζεται για τον Ρουμπιάλες αλλά δεν νοιάστηκε για όσα συνέβησαν στο Κατάρ για χρόνια πριν από την διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κυνηγάει τον Ρουμπιάλες, αλλά δεν αναζητεί να βρει τους υπεύθυνους για τις ποδοσφαιρικές τραγωδίες, και δεν μπαίνει φυσικά στη διαδικασία να επιβάλει ποινές ούτε για τα μάτια του κόσμου.