Μια απόδοση - άλμα του Τσιμίκα στην ελίτ

Διαβάζοντας τα σχόλια στα αγγλικά και τα διεθνή media σχετικά με την ποιότητα της απόδοσης του Κώστα Τσιμίκα απέναντι στην Μπέρνλι αφενός γεμίζεις από υπερηφάνια για τον συμπατριώτη σου και αφετέρου συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν μόνο στα δικά σου μάτια, επειδή είναι συμπατριώτης σου, πολύ υψηλή η απόδοσή του.

Την ίδια επιβεβαίωση λαμβάνει κανείς όταν μελετά και αναλύει την απόδοση του Έλληνα διεθνούς αμυντικού μέσα από το Wyscout. Η ανάλυση της απόδοσής του δείχνει ότι ο Τσιμίκας έκανε ένα παιχνίδι πάνω από τα στάνταρ του τελευταίου έτους της καριέρας του. Είχε 63% επιτυχία σε 73 ενέργειες, βγήκε νικητής στο 86% των αμυντικών μονομαχιών του, είχε μεγάλη ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του (80%) και υψηλή ακρίβεια στις πάσες προς τα εμπρός (73%), και έχασε την μπάλα στο δικό του μισό του τερέν λιγότερες φορές από οποιαδήποτε προηγούμενη εμφάνισή του (3). Η ασίστ ήταν το highlight, επειδή χάρη σε αυτή ο Ζότα άνοιξε το σκορ για την Λίβερπουλ, αλλά ακόμη και αν έλειπε αυτή πιθανότατα θα είχε και πάλι εισπράξει το μαζικό χειροκρότημα από το κατάμεστο Anfield κατά την αντικατάστασή του.

Όπως παραδέχθηκε ο Γιούργκεν Κλοπ, σε αυτό το ματς ο Τσιμίκας έκανε όλα όσα ζητεί η Λίβερπουλ από τον αριστερό της μπακ. Κι αυτή ήταν μια εμφάνιση - τεκμήριο σχετικά με τη δύναμη του πνεύματος του 25χρονου αμυντικού. Ήξερε ότι μένει στον πάγκο επειδή ανταγωνίζεται έναν εκ των κορυφαίων αριστερών μπακ στον κόσμο. Κατάλαβε ότι για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και να μπει στον κορμό της Λίβερπουλ θα έπρεπε να “κοπιάρει” το παιχνίδι του Αντι Ρόμπερτσον. Και το κατάφερε. Είχε την ίδια ισορροπία με τον Ρόμπερτσον σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού, δηλαδή έγινε κάποιος που έχει καλή απόδοση σε άμυνα - επίθεση και στις μεταβάσεις. Και όλα αυτά κατάφερε να τα δείξει σε μια πολύ επίκαιρη στιγμή - δηλαδή κατάφερε να διαχειριστεί την πίεση των απαιτήσεων για να ανταποκριθεί σε μια στιγμή που η Λίβερπουλ τον χρειαζόταν και κλήθηκε να παίξει με τη συνείδηση ότι αυτή είναι μια από τις τελευταίες μεγάλες ευκαιρίες που θα είχε για να δείξει ότι είναι ποδοσφαιριστής αυτού του επιπέδου.

Και τι μ’ αυτό, θα αναρωτηθεί ρητορικά κανείς. Μήπως και τώρα, που έδειξε ότι μπορεί να αποδώσει στο επίπεδο του Ρόμπερτσον θα καταφέρει να τον προσπεράσει όταν ο Κλοπ μιλά για τα επιπλέον στοιχεία που δίνει ο Σκοτσέζος στο παιχνίδι της Λίβερπουλ (“έχει όλο το πακέτο και είναι ένας ηγέτης για την ομάδα”); Πιθανότατα όχι, δεν θα καταφέρει να τον προσπεράσει και να μονιμοποιηθεί. Όμως σε μια πολύ επίκαιρη στιγμή, σε ένα σημείο καμπής για την καριέρα του, δεδομένου ότι έρχεται από μια σεζόν με λιγοστές συμμετοχές, ο Τσιμίκας υπενθύμισε σε όλη την αγορά ότι είναι ένας αριστερός μπακ ομάδας που μετέχει με φιλοδοξία στο Champions League. Ακριβώς αυτά είναι τα σχόλια που γράφονται για εκείνον σήμερα, μαζί με την επισήμανση ότι έχουν ενδιαφερθεί για την απόκτησή του από την Λίβερπουλ αρκετές ομάδες. Οι Άγγλοι σχολιάζουν ότι μπορεί σήμερα ο Κλοπ να χαρακτηρίζει ευχάριστο το πρόβλημα της ύπαρξης δύο τόσο καλών παικτών σε μια θέση που δεν “σηκώνει” πολύ rotation, αλλά αύριο θα αναγκαστεί να επιλέξει τον έναν και να παραχωρήσει τον άλλο. Με άλλα λόγια οι Άγγλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι ο Τσιμίκας δεν είναι ακόμη ένας “παγκίτης”, αλλά κάποιος με ποιότητα για την ενδεκάδα μιας Λίβερπουλ.

Μέχρι το περασμένο Σάββατο, ο Τσιμίκας ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έκανε μια ακριβή, για τα δεδομένα των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, μεταγραφή σε έναν μεγάλο σύλλογο, την Πρωταθλήτρια Αγγλίας. Δεν ήταν ένας ποδοσφαιριστής που είχε φωνάξει ότι είναι αυτού του επιπέδου. Αυτό το άλμα, για το οποίο δούλεψε σωματικά και ψυχοπνευματικά στη διάρκεια του τελευταίου έτους, τον ανεβάζει στην παραπάνω κατηγορία. Η επόμενη πρόκλησή του είναι να διατηρηθεί σε αυτό το επίπεδο. Μια πολύ μεγάλη πρόκληση, ειδικά στην περίπτωση που είναι λίγες οι ευκαιρίες του για να παίξει. Μπροστά σε αυτό που έκανε όμως στην διάρκεια του τελευταίου έτους, αυτό που έχει μπροστά του ο Τσιμίκας είναι πιο “εύκολο”. Κατάφερε να αξιοποιήσει τον χρόνο για να αποκτήσει τα στοιχεία που ήταν αναγκαία για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγγλικού ποδοσφαίρου αυτού του επιπέδου. Σήμερα μπορεί να κοιτάξει πίσω και να πει στον εαυτό του ότι κατάφερε να γίνει καλύτερος κατά τη διάρκεια ενός έτους στο οποίο πήρε πολύ λίγα παιχνίδια. Μπορεί να κοιτάξει τον εαυτό του με ακόμη μεγαλύτερη πίστη ότι είναι ποδοσφαιριστής επιπέδου Λίβερπουλ.