Έντι Χάου - Νιούκαστλ: Ο «Ρομπέν των Δασών» στο πλουσιότερο κλαμπ του κόσμου

• Η Μπόρνμουθ και ο Ρομπέν των... Κερασιών
• Πίεση, ταχύτητα και το σκληρό πρόσωπο της διασκέδασης
• Ο πρώτος που δέχθηκε μείωση μισθού επί Covid

Στην εξαντλητική διαδικασία εύρεσης προπονητή, οι άνθρωποι της Νιούκαστλ κλήθηκαν να συγκεντρώσουν και να επιλέξουν μέσα από πληθώρα διαφορετικών προφίλ για τον «εκλεκτό» τους. Άλλος ήταν ο πρώτος στόχος των Μάγκπαϊζ (Έμερι), άλλοι είχαν τις διασυνδέσεις και τους ατζέντηδες που θα έκλειναν τη δουλειά (Φονσέκα), άλλοι το όνομα που θα συνόδευε αρμονικά τον ντόρο που προκάλεσε η μεταβίβαση στους Σαουδάραβες (Ζιντάν, Κόντε, Τζέραρντ). Ένας, όμως, είχε τελικά τη χάρη της γοητείας.

«Ο Έντι μάς εντυπωσίασε ιδιαίτερα σε αυτό το εξαντλητικό εγχείρημα των τελευταίων εβδομάδων. Είναι παθιασμένος και δυναμικός προπονητής, ο οποίος έχει ξεκάθαρες ιδέες για το πώς θα πάει την ομάδα και τον σύλλογο μπροστά. Ταιριάζει ιδανικά σε αυτό που προσπαθούμε να χτίσουμε».

Με αυτά τα λόγια, η Αμάντα Στέιβλι υπογράμμισε την πρόσληψή του Έντι Χάου στη Νιούκαστλ. Μία πρόσληψη που «ζημώθηκε» από την εξαιρετική συνέντευξη του 44χρονου τεχνικού μέσω Zoom και που δεν συνιστά λύση προσωρινού χαρακτήρα.

pic.twitter.com/dGHZqQT3hc

— Newcastle United FC (@NUFC) November 8, 2021

Το τριετές συμβόλαιο που υπέγραψε υποδεικνύει τον ορίζοντα για τον πρώτο τεχνικό της Νιούκαστλ στην εποχή του PIF και του πλούτου των 360 εκατ. ευρώ, ο οποίος αναλαμβάνει το «δίκοπο» μαχαίρι του πλουσιότερου κλαμπ στον πλανήτη και της μοναδικής ομάδας που δεν έχει νίκη σχεδόν μετά το 1/3 της φετινής Premier League. Για τον Έντι Χάου, όμως, έχουν υπάρξει και πιο δύσβατα μονοπάτια.

Η Μπόρνμουθ και ο Ρομπέν των... Κερασιών

Ως παίκτης, είχε καταλάβει πως δεν θα μακροημερεύσει στο χορτάρι. Προϊόν των Ακαδημιών της Μπόρνμουθ, έπαιξε συνολικά για 11 χρόνια σε δύο θητείες στην πρώτη ομάδα, κερδίζοντας από νωρίς την αγάπη των φιλάθλων. Το «ταβάνι» του το έπιασε στην Championship τη διετία 2002-2004 με τη φανέλα της Πόρτσμουθ, για να επιστρέψει στη Μπόρνμουθ αρχικά ως δανεικός το 2004 και στη συνέχεια οριστικά για να κλείσει την καριέρα του. Ο σύλλογος τότε δεν είχε τα χρήματα και οι οπαδοί εξαργύρωσαν την αγάπη τους προς το πρόσωπό του, συγκεντρώνοντας το ποσό των 21.000 λιρών για τη μεταγραφή του!

Οι σοβαροί τραυματισμοί στο γόνατο τον υποχρέωσαν να δει από νωρίς το μέλλον του στην άκρη του πάγκου. Και ήταν μέλλον εγγύς, αφού έναν χρόνο αφότου κρέμασε τα παπούτσια του, πήρε το πινακάκι του υπηρεσιακού προπονητή και μετά από δύο ματς μονιμοποιήθηκε. Στα 31 του, δήλωνε επαγγελματίας τεχνικός και είχε μπροστά του την πιο «καταδικασμένος-να-αποτύχει» πρόκληση. Να κρατήσει τη χρεοκωπημένη Μπόρνμουθ στις επαγγελματικές κατηγορίες, μια Μπόρνμουθ που το 2009 περιήλθε σε καθεστώς οικονομικής διαχείρισης και της είχε επιβληθεί ποινή αφαίρεσης 17 βαθμών.

Ο Χάου, όμως, βρήκε τον τρόπο. Κατάφερε να καλύψει τη διαφορά των επτά βαθμών που τον χώριζε από την επικίνδυνη ζώνη και τελικά να διατηρήσει τη Μπόρνμουθ στη League Two με διαφορά +10. Την επόμενη κιόλας σεζόν, η ευφάνταστη «διάσωση» εξελίχθηκε σε άνοδο στη League One.

«Ήταν roller-coaster. Έπρεπε να κάνω τους παίκτες μου να παλέψουν για έναν στόχο. Να έχουν κάτι να αποδείξουν. Πολεμούσαμε κόντρα σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ήταν άδικη η κατάσταση στην οποία είχαμε βρεθεί. Αυτό έφερε ομόνοια. Την επόμενη σεζόν, ο θυμός πέρασε, τα προβλήματα πέρασαν, αλλά το ομαδικό πνεύμα παρέμεινε και μας οδήγησε να παλεύουμε για την άνοδο».

Ξαφνικά, το όνομά του προσέλκυε τα κλαμπ της Championship που βρίσκονταν σε αναζήτηση προπονητή. Ωστόσο, ο Χάου αντιστεκόταν σθεναρά σε κάθε πρόταση, μέχρι και τον χειμώνα του 2011. Η Μπέρνλι τον έπεισε να ανέβει σκάλα, με τον ίδιο, όμως, να επιστρέφει στον σύλλογο της καρδιάς του ενάμιση χρόνο αργότερα, έχοντας εμπλουτίσει τις γνώσεις και την εμπειρία του από το δεύτερο τη τάξει επίπεδο.

Η League One, έγινε Championship και η Championship έγινε Premier League μέσα σε τρεις σεζόν. Ο Χάου έγραψε το όνομά του με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία των Τσέριζ, συνδέθηκε όσο κανείς άλλος με την εδραίωσή της στην ελίτ και μετέτρεψε το «Dean Court» σε μόνιμη έδρα Premier League για μια πενταετία. Μέχρι τον υποβιβασμό του 2020, όποτε και παραιτήθηκε από το κλαμπ για προσωπικούς λόγους, μένοντας έκτοτε άνεργος ώσπου να φτάσει η ώρα της Νιούκαστλ.

Πίεση, ταχύτητα και το σκληρό πρόσωπο της διασκέδασης

Λάτρης του παιχνιδιού σε υψηλή ένταση, της ασφυκτικής πίεσης, της σκληράδας στην άμυνα, ο Χάου είχε αποδείξει με τη Μπόρνμουθ ότι ξέρει πώς να «πνίγει» τον αντίπαλο, ειδικά εντός έδρας. Το είχε κάνει και εκτός, με την πιο ξακουστή του παράσταση να λαμβάνει χώρα στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όταν η ομάδα του είχε επιβληθεί της πρωταθλήτριας Τσέλσι του Αντόνιο Κόντε με το εντυπωσιακό 3-0. Γενικώς, η τακτική του στα Κεράσια περικλεινόταν στην ταχύτητα μετάβασης κι επανάκτησης της μπάλας και στην ιδέα της νίκης φτιάχνοντας περισσότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο.

Τελειομανής κι εργασιομανής, ψυχωτικός με τη χρήση του βίντεο στις προπονήσεις για την ανάλυση του παιχνιδιού, ο 44χρονος Χάου, μεταξύ άλλων και δηλωμένος οπαδός της Έβερτον, έθεσε από νωρίς τους βασικούς άξονες στους οποίους θα δομήσει την ανάπτυξη της Νιούκαστλ. Το μότο του είναι... κλισέ, μα έχει απήχηση: «Η επίθεση είναι ο καλύτερος τρόπος να αμυνθείς, επίθεση σκληρή που θα διασκεδάζει τον κόσμο».

Ο ίδιος γνωρίζει ότι το «St. James' Park» θα έχει απαιτήσεις και θα εκφράζει σε πολλαπλάσιο βαθμό τα συναισθήματα των 52.000 φιλάθλων, απ' ότι συνέβαινε στο μικρό «Vitality Stadium» των μόλις 11.000 θέσεων. Αντιλαμβάνεται την πίεση για άμεσα αποτελέσματα, η οποία θα είναι αφόρητη ειδικά στα προσεχή εννέα παιχνίδια. Τόσα όσα απέχουν μέχρι το μεταγραφικό παράθυρο του Ιανουαρίου, στο οποίο το PIF θα επενδύσει τα πρώτα του χρήματα για αγορές στο ρόστερ της Νιούκαστλ.

«Το κλειδί στη δουλειά είναι να παίρνεις το καλύτερο που μπορείς ανάλογα με αυτό που διαθέτεις. Μπορείς να γκρινιάζεις για τα μπάτζετ, τις μεταγραφές, τις εγκαταστάσεις ή όποιο άλλο εμπόδιο συναντάς στον δρόμο σου. Αλλά μπορείς και να βρεις διέξοδο για να διαβείς αν είσαι έξυπνος σε αυτό που κάνεις». Αυτή η φιλοσοφία την οποία έχτισε μέσα από διαδοχικές αποτυχίες ως ποδοσφαιριστής, δίνει το σύνθημα για τη νέα συλλογική μενταλιτέ της Νιούκαστλ.

Ο πρώτος που δέχθηκε μείωση μισθού επί Covid

Μετά τις διαδοχικές ανόδους και τις πρώτες του σεζόν στην Premier League, το όνομά του μπήκε ψηλά στη λίστα των φερέλπιδων Άγγλων προπονητών στο Νησί. Μαζί με τον Σον Ντάις της Μπέρνλι, τον Ντιν Σμιθ της Άστον Βίλα (το απόλυτο κοντράστ, καθώς απολύθηκε προ ημερών) και άλλους, σήκωσε τη σημαία μιας εναλλακτικής γενιάς τεχνικών, οι οποίοι βρέθηκαν στο κορυφαίο επίπεδο από τις «στάχτες» των χαμηλών κατηγοριών της Football League.

Ο Έντι Χάου έζησε σαν «Ρομπέν των Δασών» σε αυτό το ταξίδι του με τη Μπόρνμουθ, χαρακτηρισμός συμβατός τόσο λόγω της ηλικίας και της εμφάνισής του, μα κυρίως λόγω των θυσιών που δέχθηκε, σε αγωνιστικό κι εξωαγωνιστικό επίπεδο για να δώσει το παράδειγμα. Δεν είναι τυχαίο και σίγουρα παραμένει ως παράσημο το ότι ήταν ο πρώτος τεχνικός της Premier League που δέχθηκε περικοπή μισθού τον καιρό που ξέσπασε η πανδημία, που τα κλαμπ δοκιμάζονταν οικονομικά και που οι υπάλληλοι των ομάδων τίθονταν σε αναστολή. Οι αρετές του ως coach και ως manager, τα γνώριμα πρόσωπα που θα βρει στη Νιούκαστλ, όπως το άλλοτε «φονικό» επιθετικό δίδυμο της Μπόρνμουθ, Κάλουμ Γουίλσον και Ράιαν Φρέιζερ, ή ο Ματ Ρίτσι, αλλά και ο σεβασμός που αποπνέει σε media, τεχνοκράτες του ποδοσφαίρου και έχει ομολογουμένως κερδίσει, είναι επαρκή εχέγγυα για να τον κρατήσουν μακριά από τη φθορά του απαιτητικού project που ξεδιπλώνεται μπροστά του στις Καρακάξες.