Super deals την τελευταία στιγμή

Μικέλ Αρτέτα (2005): Τα τελευταία 17 χρόνια έχει «ριζώσει» στην Αγγλία. Κυριολεκτικά, αφού ούτε στην εθνική ομάδα της χώρας του κλήθηκε ποτέ. Η αρχή είχε γίνει σαν σήμερα, στις 31 Ιανουαρίου του 2005, όταν η Έβερτον τον απέκτησε με τη μορφή δανεισμού από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Η πόρτα της Premier League άνοιξε για τον Αρτέτα, ο οποίος δεν έφυγε ποτέ. Ο ίδιος δεν άργησε να κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή και το αμέσως επόμενο καλοκαίρι τα «ζαχαρωτά» τον απέκτησαν με κανονική μεταγραφή. Τις δύο επόμενες σεζόν, ο Ισπανός αναδείχθηκε MVP της Έβερτον, στην οποία έμεινε μέχρι το 2011. Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για την Άρσεναλ, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της καριέρας του και σήμερα είναι προπονητής της.

Χαβιέ Μασεράνο (2007): Το καλοκαίρι του 2006 τον ήθελε η... μισή Ευρώπη. Ωστόσο, ο Αργεντινός δεν πήρε μεταγραφή σε κάποιο «μεγαθήριο», αλλά πήγε πακέτο με τον Τέβες από την Κορίνθιανς στη Γουέστ Χαμ. Μετά από ένα εξάμηνο στα «σφυριά», η Λίβερπουλ κατέθεσε πρόταση δανεισμού του Μασεράνο, στα μέσα Ιανουαρίου. Η υπόθεση «κόλλησε» στη FIFA, καθώς δε γινόταν ο ποδοσφαιριστής να αγωνιστεί σε τρεις ομάδες μέσα στην ίδια σεζόν. Τελικά, η παγκόσμια ομοσπονδία άναψε το πράσινο φως στις 31 Ιανουαρίου του 2007. Ο παίκτης μετακόμισε στο Άνφιλντ και μετά από λίγες ημέρες έδωσε τη συγκατάθεσή της και η Premier League. Ο Αργεντινός αμυντικός χαφ αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο των «κόκκινων» στη μεσαία γραμμή για 3,5 χρόνια και το καλοκαίρι του 2010 αποχώρησε για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα.

Νταβίντ Λουίς (2011): Μετά από μία επιτυχημένη τετραετία στην Μπενφίκα, τον Ιανουάριο του 2011 ήρθε η ώρα για το Βραζιλιάνο αμυντικό να κάνει το βήμα παραπάνω στην καριέρα του. Στις 31 του μήνα ολοκληρώθηκε η συμφωνία των «αετών της Λισαβόνας» με την Τσέλσι, με τον ποδοσφαιριστή να μετακομίζει στο Λονδίνο, έναντι 25 εκατομμυρίων ευρώ και αντάλλαγμα τον Νεμάνια Μάτιτς. Άμεσα, ο Νταβίντ Λουίς πήρε φανέλα βασικού στο Στάμφορντ Μπριτζ και λίγους μήνες αργότερα σήκωσε το Champions League με τους «μπλε». Ένα χρόνο μετά κατέκτησε και το Europa League, με τη σχέση του με το σύλλογο να χαρακτηρίζεται ερωτική. Το 2014 αποχώρησε για να επιστρέψει ξανά μετά από δύο χρόνια και να κατακτά ξανά εγχώριους και διεθνείς τίτλους.

Λουίς Σουάρες (2011): Την ίδια μέρα, η Λίβερπουλ είχε παραχωρήσει στην Τσέλσι τον Φερνάντο Τόρες, έναντι 50 εκατομμυρίων λιρών. Με τα ταμεία της γεμάτα, προχώρησε άμεσα στην αντικατάσταση του Ισπανού φορ. Ο Λουίς Σουάρες έγινε κάτοικος Άνφιλντ, στις 31 Ιανουαρίου 2011, με το κόστος της μεταγραφής να φτάνει τα 23 εκατομμύρια λίρες. Ο Ουρουγουανός επιθετικός έγινε ο ηγέτης στα γραμμή κρούσης των «κόκκινων» για τα επόμενα 3,5 χρόνια και το 2014 παραλίγο να οδηγήσει τη Λίβερπουλ, σχεδόν μόνος του, στην κατάκτηση της Premier League. Και να φανταστεί κανείς, πως την ίδια μέρα, οι «κόκκινοι» είχαν αποκτήσει και τον Άντι Κάρολ και μάλιστα με περισσότερα χρήματα.

Λούκας Μόουρα (2018): Η παρουσία πολλών αστέρων στο ρόστερ της Παρί Σεν Ζερμέν έβαλε στο περιθώριο το Βραζιλιάνο εξτρέμ, ο οποίος μετά από πέντε χρόνια στο Παρίσι μετακόμισε στο Λονδίνο. Η Τότεναμ προσέφερε 25 εκατομμύρια λίρες στο γαλλικό σύλλογο και στις 31 Ιανουαρίου του 2018 έκανε δικό της τον Λούκας Μόουρα. Μετά το πρώτο διάστημα προσαρμογής, ο ίδιος πήρε φανέλα βασικού στην ομάδα του Μαουρίτσιο Ποκετίνο. Ο Μόουρα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην πορεία των «πετεινών» μέχρι τον τελικό του Champions League, το 2019. Highlight ήταν φυσικά το χατ-τρικ στον ημιτελικό με τον Άγιαξ, που έδωσε στην ομάδα του την πρόκριση στο 96ο λεπτό.