Ναι, Πεπ, όλοι συμπαθούν την Λίβερπουλ, τουλάχιστον περισσότερο από τη Σίτι

Οι συνεντεύξεις Τύπου από τους προπονητές της Premier League είναι συνήθως γεμάτες φιλοφρονήσεις για τον αντίπαλο. "Είστε ο καλύτερος. - Όχι σας παρακαλώ πολύ, εσείς είστε ο καλύτερος! - Ναι, αλλά εσείς έχετε κάνει σπουδαία δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. - Μα τι λέτε! Εσείς έχετε κάνει καταπληκτικό έργο".

Το πνεύμα του βρετανικού football, είναι αυτό. Έχει μια ευγένεια, λες και βρισκόμαστε σε κάποιο σαλόνι της αγγλικής εξοχής και περιμένουμε τον μπάτλερ να φέρει το τσάι.
Μέχρι που ο Πεπ θυμήθηκε τις καταλανικές του ρίζες και είπε "ε, άι σιχτίρ κι εσείς και η Λίβερπουλ ", σπάζοντας μέρος του καλού σερβίτσιου και βγάζοντας μια μικρή “κατινιά” που καθόλου δεν ταιριάζει με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

«Όλοι σε αυτή τη χώρα υποστηρίζουν τη Λίβερπουλ. Τα MME, όλοι. Η Λίβερπουλ έχει τρομερή ιστορία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Όχι στην Πρέμιερ Λιγκ, βέβαια, διότι έχουν κατακτήσει έναν τίτλο σε 30 χρόνια. Τα τελευταία 11-12 χρόνια, η Σίτι κερδίζει τίτλους και τουλάχιστον τους διεκδικεί. Ξέρω πως κάποιες φορές αυτό προκαλεί αμηχανία στους φιλάθλους, αλλά δεν με ενδιαφέρει. Αν ο κόσμος θέλει περισσότερες νίκες για τη Λίβερπουλ, τότε αυτό δεν με απασχολεί».

Προφανώς και όλοι ΔΕΝ υποστηρίζουν την Λίβερπουλ. Για παράδειγμα, όπως ανέφερε και ο Γιούργκεν Κλοπ, στο Λίβερπουλ, οι μισοί είναι Έβερτον. Να μην μιλήσω για τους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που το ‘χουν προτιμότερο να καταπιούν αμάσητους τους πανηγυρισμούς κατάκτησης πρωταθλήματος της συμπολίτισσας παρά να τους προσπεράσει η μισητή Λίβερπουλ σε τίτλους!

Αυτό που - μάλλον συμβαίνει και - ήθελε να πει ο Γκουαρντιόλα, είναι ότι πολλοί ίσως δεν θέλουν να δουν τη Σίτι να κερδίζει. Κι επειδή η αμέσως επόμενη για διεκδίκηση του πρωταθλήματος είναι η Λίβερπουλ, η ψήφος προτίμησης πάει αυτόματα εκεί. Με τις άνωθεν, εξαιρέσεις πάντα.

Αλλά εκείνο που θα έπρεπε να απασχολεί (ή και όχι) τον Ισπανό τεχνικό, είναι το γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Γιατί όλοι ΔΕΝ ζηλεύουν τα νιάτα, την ομορφιά, και τη δυναμική της Μάντσεστερ Σίτι; Γιατί η - πιο φτωχή και αρκετές φορές προβληματική - Λίβερπουλ δείχνει πιο γοητευτική στα μάτια των άλλων φιλάθλων, ακόμα και εκείνων που δεν είναι ταγμένοι στο Merseyside;

Η απάντηση είναι απλή, όσο και η ομορφιά του ποδοσφαίρου.

Γιατί η Μάντσεστερ Σίτι, είναι ο πλούσιος με τα κακομαθημένα παιδιά που κάνουν ό,τι θέλουν στη γειτονιά. Που όποτε δεν γουστάρουν το παιχνίδι, παίρνουν τη μπάλα και φεύγουν. Που αγοράζουν ό,τι βρουν μπροστά τους, το χρειάζονται, δεν το χρειάζονται. Αρκεί και μόνο γιατί μπορούν.

Γιατί κανένας δεν θα είχε ενοχληθεί αν οι ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι ήθελαν να χτίσουν μια μεγάλη ομάδα. Το ενοχλητικό για τους άλλους είναι ότι απλώς αγόρασαν (και αγοράζουν) τα πιο ακριβά υλικά.

Με άλλα λόγια; Η Σίτι έχει γίνει Παρί. Έχει χρήμα και “χτυπάει” ό,τι κινείται. Με τη σημαντική διαφορά ότι οι Πολίτες είναι στο πρωτοκλασάτο "είμαστε οι καλύτεροι, χωρίς εμάς θα τρώγατε κουκουνάρια βλέποντας μπάσκετ" αγγλικό πρωτάθλημα και όχι στο "ποιος ασχολείται με το νερόβραστο" γαλλικό πρωτάθλημα.

Και το μενταλιτέ της Premier League θέλει ομάδες που έχουν γεννηθεί εκεί. Θέλει οι παίκτες των συλλόγων, να έχουν ματώσει τα γόνατά τους στους δρόμους της γειτονιάς παραδίπλα από το γήπεδο. Η κύρια φιλοσοφία του αγγλικού πρωταθλήματος είναι της δημιουργίας και όχι του “με τον παρά μου και την κυρά μου”.

Έτσι, σε σύγκριση των δύο συλλόγων, η Λίβερπουλ με την φιλοσοφία του Κλοπ του “δεν παίρνουμε μεγάλα ονόματα - επενδύουμε στα μικρά”, αγγίζει περισσότερο το συναίσθημα των Άγγλων φίλων της μπάλας -και όχι μόνο.

Αλλά δεν είναι μόνο θέμα συλλόγων. Είναι και θέμα προσώπων. Ο Κλοπ πηγαίνει σε club που θα μπορεί να είναι αφεντικό και πατέρας ταυτόχρονα. Έφτιαξε ομάδες με την ίδια φιλοσοφία και αγαπήθηκε πολύ. Γι’ αυτό ίσως και πριν πάει στην Λίβερπουλ είχε πει “όχι” στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Ο Πεπ είναι κατά κοινή ομολογία -ακόμα και του Κλοπ- καλύτερος ως προπονητής. Όμως μετά την Μπαρτσελόνα -η οποία χτίστηκε εκ των έσω- δεν δείχνει ότι μπορεί να ταυτιστεί με άλλη ομάδα στην συνείδηση των πολλών.

Ούτε με την Μπάγερν, ούτε με την Σίτι. Όσους τίτλους και να πάρει στο Νησί. Όσους παιχταράδες και να τους πάρουν.

Το θέμα λοιπόν, δεν είναι ότι αγαπάνε την Λίβερπουλ. Αγαπάνε και τον Κλοπ.