Νότιγχαμ Φόρεστ: Το ταξίδι της λύτρωσης περνά για πρώτη φορά απ' το City Ground και μια ολόκληρη πόλη φλέγεται από επιθυμία (vid)

Οι δρόμοι στην καρδιά της πόλης, μια τυπική ημέρα, μια ημέρα που δεν αγωνίζεται στο «σπίτι» η Φόρεστ, είναι αρκετά ήσυχοι. Κάποια καφέ κλείνουν όταν δεν διεξάγονται αγώνες, όπως και η Trent Navigation Inn, η αγαπημένη pub των οπαδών. Αλλά αυτές οι μέρες δεν μοιάζουν με τις άλλες. Οι ρυθμοί είναι αλλιώτικοι. Οι ουρές στους χώρους στάθμευσης έξω από το κατάστημα του συλλόγου, προδίδουν την αιτία της αναταραχής. Οι υψηλές θερμοκρασίες δεν μπορούν να εμποδίσουν τον κόσμο που κατακλύζει την πόλη και μοιράζεται την ίδια σκέψη. «Η Νότιγχαμ επέστρεψε και παίζουμε εντός».

Στις κερκίδες του City Ground την Κυριακή (14/8), θα υπάρχουν κάποιοι που τα έχουν ζήσει όλα. Τις μέρες της απόλυτης δόξας υπό τον Μπράιν Κλαφ, τις συνεχόμενες ευρωπαϊκές επιτυχίες το 1979 και το 1980, τον υποβιβασμό από την πρώτη κατηγορία το 1993, την κόλαση της League One, το όνειρο της ανόδου που έμενε για χρόνια σ' εκκρεμότητα και τελικά τη λύτρωση του προβιβασμού. Πολλοί θα βρεθούν στις εξέδρες για πρώτη φορά και θα δουν τη Φόρεστ ως κορυφαίο κλαμπ, έχοντας εμπνευστεί από το παραμύθι που εξιστόρησε την περυσινή σεζόν ο Στιβ Κούπερ.

Η άνοδος από τα χαμηλότερα επίπεδα της Championship ως τα πλέι οφ ανόδου τον Μάιο για τους πρώτους είναι η αποκατάσταση της τάξης, η ιερή επιστροφή που θα έφερνε κάποτε νομοτελειακά το πλήρωμα του χρόνου, ως ένας φόρος τιμής στις διδαχές του Κλαφ. Για τους δεύτερους είναι κάτι πρωτόγνωρο και είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ο ενθουσιασμός ποιων είναι μεγαλύτερος.

Σε ένα forum οπαδών της ομάδας, ο Τζεφ σε μια τοποθέτηση μνημείο οπαδικής λατρείας, δανείζεται τα λόγια του αγαπημένου τους Τζουζέπε Γκαριμπάλντι σπουδαία πολιτική φυσιογνωμία της Ιταλίας και ήρωα του Ιταλικού πολέμου της Ανεξαρτησίας. «Δεν προσφέρω ούτε αμοιβή, ούτε γη, ούτε φαγητό. Προσφέρω μόνο πείνα, δίψα, πορείες, μάχες και θάνατο. Ας με ακολουθήσει όποιος αγαπά την πατρίδα του με την καρδιά του και όχι μόνο με τα χείλη του».

Συνεχίζει με μια καθαρά υποκειμενική σύγκριση της Νότιγχαμ με την πρώτη της εντός έδρας αντίπαλο στη new era της Premier, Γουέστ Χαμ, λέγοντας -μεταξύ άλλων- πως το «I'm forever blowing bubbles» θα μπορούσε να ανήκει στον... Μάικλ Τζάκσον. Και αντιπαραβάλει το «Mull of Kintyre» του Πολ ΜακΚάρτνεϊ που βγαίνει με πάθος απ' τα λαρύγγια των οπαδών της Φόρεστ συνοδεύοντας τους παίκτες της πριν από κάθε σέντρα στο City Ground από το 2008.

Και κλείνει με μία ακόμα ρήση του Ιταλού επαναστάτη: «Ας επιστρέψουν στα σπίτια τους μόνο εκείνοι που καλούνται από τα επιτακτικά καθήκοντα που οφείλουν στις οικογένειές τους και όσοι με τις ένδοξες πληγές τους άξιζαν τα εύσημα της χώρας τους».

Οι τελευταίες δύο ημέρες, πριν η Νότιγχαμ επιστρέψει σπίτι της για πρώτη φορά, για να φιλοξενήσει ποδόσφαιρο επιπέδου Premier League μετά από 23 χρόνια, κυλούν διαφορετικά στην πόλη. Μπόμπιρες κρατούν στο ένα χέρι τους μπαμπάδες τους και στο άλλο κόκκινες τσάντες με το έμβλημα του συλλόγου. Η επίσκεψη στη μπουτίκ έχει δεδομένα στεφθεί από επιτυχία. Δεν είναι λίγοι οι νέοι υποστηρικτές της ομάδας. Ο επτάχτρονος Νόα ερωτεύτηκε την ομάδα καθώς παρακολουθούσε τους αγώνες απ' την τηλεόραση με τη μαμά του πέρυσι και λέει στους Times ότι: «Στην αρχή της περασμένης σεζόν νόμιζα ότι θα υποβιβαζόμασταν. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έβλεπα την ημέρα που θα επιστρέψουμε στην Πρέμιερ Λιγκ, απλώς πίστευα ότι θα υποστήριζα μια ομάδα της Τσάμπιονσιπ για πάντα».

Και οι μεγαλύτεροι όμως είναι φανερά ενθουσιασμένοι που το αγαπημένο τους City Ground θα φιλοξενήσει ποδόσφαιρο κορυφαίας κατηγορίας για πρώτη φορά μετά τις 16 Μάη του 1999 και στα πηγαδάκια τους αναφέρονται στον προπονητή της ομάδας, Στίβ Κούπερ, σαν να ήταν ένας από εκείνους. Εξυμνούν τον τρόπο που διαχειρίστηκε τους παίκτες, το πώς αγκάλιασε την Ιστορία της ομάδας και υπόσχονται ότι όταν βγει στο City Ground, πριν το παιχνίδι με την Γουέστ Χαμ, θα βιώσει κι εκείνος μια στιγμή μεγάλης περηφάνιας. Δύσκολα εξάλλου μπορείς να ξεπεράσεις τους οπαδούς της Φόρεστ, όταν με μια φωνή τραγουδούν στο «σπίτι» τους το Mull of Kintyre και δεδομένα θα' χουν περάσει την παράδοση στη νέα γενιά...

Mull of Kintyre: Wembley edition 🧣

🌳🔴 #NFFC pic.twitter.com/SLnXWdf3O0

— Nottingham Forest FC (@NFFC) May 31, 2022

Υ.Γ. Το τραγούδι ήταν ύμνος της Φόρεστ από την εποχή της δόξας, όταν οι Reds ήταν πρωταθλητές Ευρώπης. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στα τέλη του 1977 κι έγινε γνωστό από τον Paul McCartney και τους Wings, σαν ερωτικό γράμμα προς την Σκωτία, πριν υιοθετηθεί από τους... πιστούς της Νότιγχαμ κατά τη διάρκεια της σεζόν που κέρδισαν το πρωτάθλημα το 1978. Οι οπαδοί των Reds έχουν αλλάξει τους στίχους μετατρέποντάς το σε έναν ύμνο στο City Ground, περιλαμβάνοντας τα ταξίδια τους στη χώρα, στις έδρες των αντιπάλων. Κάποτε ο θρυλικός co-lead vocalist των Beatles άφησε να εννοηθεί ότι αν η Φόρεστ κέρδιζε την άνοδο στην Premier League θα το τραγουδούσε ο ίδιος. Για να δούμε...