Είναι η Γιουνάιτεντ καλύτερη ομάδα χωρίς τον Κριστιάνο;

Το μεγαλύτερο σίριαλ του καλοκαιριού ήταν αδιαμφισβήτητα η παραμονή ή όχι του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο ίδιος ήθελε να αποχωρήσει, ώστε να αγωνιστεί σε ομάδα που συμμετέχει στο Champions League, ωστόσο ο σύλλογος δεν του το επέτρεψε και σχεδόν του επέβαλε την παραμονή του στο Ολντ Τράφορντ. Φυσικά, υπό τις ευλογίες του νέου προπονητή της ομάδας, Έρικ Τεν Χαγκ. Παρόλα αυτά, πιθανότατα βλέποντας και τη γενικότερη δυσφορία του CR7 στις προπονήσεις και στους αγώνες, ο Ολλανδός τεχνικός αποφάσισε πως πρέπει να μάθει να ζει και χωρίς τον Πορτογάλο σούπερ σταρ. Κάτι, που δεν αποκλείεται, να του βγει και σε καλό. Και υπάρχουν κάποιοι λόγοι, που τον κάνουν να αισιοδοξεί σε βάθος χρόνου.

«Απελευθέρωση» Μπρούνο Φερνάντες

Από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο Ολντ Τράφορντ, τον Ιανουάριο του 2020, ο Πορτογάλος πήρε τη «μπαγκέτα» του ηγέτη της μεσοεπιθετικής γραμμής. Από τα πόδια του περνούσε όλη η δημιουργία της ομάδας και ο ίδιος έκανε τη διαφορά στον αγωνιστικό χώρο. Είναι ενδεικτικό πως στην αμέσως επόμενη σεζόν (2020-21) είχε 28 γκολ και 17 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Ωστόσο, μετά την άφιξη του Κριστιάνο, το καλοκαίρι του 2021, ο Μπρούνο Φερνάντες αναγκάστηκε να κάνει... στην άκρη, για χάρη του συμπατριώτη του. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην εθνική Πορτογαλίας. Ο ρόλος του περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό (όχι οι συμμετοχές του), αφού πλέον το «κουμάντο» το έκανε ο CR7. Απέναντι στη Λίβερπουλ φόρεσε μάλιστα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, θυμίζοντας στους φίλους της ομάδας τον προ ενός έτους ηγέτη της.

Καλύτερο πρέσινγκ στους αντιπάλους

Πριν το ματς με τη Λίβερπουλ, ο Έρικ Τεν Χαγκ είχε δηλώσει πως σημείο-κλειδί στην αναμέτρηση θα είναι η πίεση που θα μπορέσει να ασκήσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατά την ανάπτυξη των αντιπάλων της. Αυτός ήταν και ο λόγος της παρουσίας των Ράσφορντ, Σάντσο και Ελάνγκα, καθώς ο Ολλανδός τεχνικός ήθελε μεγαλύτερη ενέργεια για να μπλοκάρει τους «κόκκινους». Μια ενδεχόμενη παρουσία του Κριστιάνο στον αγωνιστικό χώρο δε θα του επέτρεπε να εφαρμόσει το συγκεκριμένο πλάνο, αφού ο Πορτογάλος αμελεί πολλές φορές τα αμυντικά του καθήκοντα, δίνοντας μεγαλύτερη άνεση στα αντίπαλα μπακ να συμμετέχουν στο επιθετικό παιχνίδι της δικής τους ομάδας. Αυτό το πρέσινγκ η Γιουνάιτεντ δεν το χρειάστηκε μόνο στο ντέρμπι με τη Λίβερπουλ, αλλά το θέλει σε όλους τους αγώνες της, αφού είναι γνωστός ο ρυθμός των ομάδων της Premier League.

Λιγότερο προβλέψιμη στην επίθεση

Η παρουσία του Κριστιάνο Ρονάλντο στην αρχική ενδεκάδα όχι μόνο... εκτοπίζει τους υπόλοιπους παίκτες (όπως στην περίπτωση του Μπρούνο Φερνάντες), αλλά κάνει την ομάδα ιδιαίτερα προβλέψιμη στην ανάπτυξή της. Κι αυτό, γιατί η μπάλα «πρέπει» να περνάει απαραίτητα από τα πόδια του Πορτογάλου σούπερ σταρ. Και μπορεί ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια να έχει αποδείξει την ικανότητα τους να τα βάζει με μια ολόκληρη άμυνα, όμως τα χρόνια πλέον περνούν και κάθε αντίπαλη ομάδα έχει τη δυνατότητα να προσαρμόσει το αμυντικό της πλάνο πάνω του. Χωρίς, όμως, τον CR7 στην ενδεκάδα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να γίνει περισσότερο απρόβλεπτη. Παίκτες, όπως ο Σάντσο, ο Ράσφορντ και ο Μαρσιάλ έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν συνεχώς θέσεις και να ανοίξουν το πλάτος της επίθεσης. Και ταυτόχρονα να προκαλέσουν μεγαλύτερη σύγχυση στην αντίπαλη άμυνα.

«Αποσυμπίεση» της ομάδας

Αν γυρίσει κανείς το χρόνο δώδεκα μήνες πίσω, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωνε την επιστροφή του Κριστιάνο Ρονάλντο στο Ολντ Τράφορντ, θα θυμηθεί την αντίδραση των φίλων της ομάδας. Την απογοήτευση μίας ακόμη αποτυχημένης σεζόν διαδέχθηκε ο ενθουσιασμός και τα όνειρα για επιστροφή της ομάδας στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Κάτι απόλυτα δικαιολογημένο, αν αναλογιστεί κανείς το ποδοσφαιρικό μέγεθος του Πορτογάλου. Μήπως, όμως, δημιουργήθηκε μία υπέρμετρη αισιοδοξία, που το υπόλοιπο ρόστερ δεν τη δικαιολογούσε; Και ταυτόχρονα, μήπως σε όλο το κλαμπ δημιουργήθηκε μία τεράστια πίεση; Ένα μεγάλο «πρέπει»; Θα πει κανείς, πως πρόκειται για έναν κολοσσό του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που είναι μαθημένος στην πίεση. Ναι, αλλά Φέργκιουσον δεν υπάρχει στον πάγκο εδώ και εννέα χρόνια. Μήπως, χωρίς τον Κριστιάνο στην ενδεκάδα, «χαλαρώσει» όλο το οικοδόμημα και έρθουν καλύτερα αποτελέσματα;