«Ο Βασιλιάς κι Εγώ»: Εντρυφώντας στο μεγαλείο του Ερίκ Καντονά

Ήταν ο σηκωμένος γιακάς. Ήταν το βλοσυρό του βλέμμα, η άτεγκτη κορμοστασιά του. Εν ώρα δράσης, ή καθώς πανηγύριζε το πιο iconic γκολ της ζωής του στο Μάντσεστερ, μ’ εκείνο το ασύλληπτο «σκάψιμο» της μπάλας στα όρια της περιοχής κόντρα στη Σάντερλαντ, στέλνοντάς την με τροχιά μπιλιάρδου στο κάθετο δοκάρι και στα δίχτυα. Ήταν, ασφαλώς, η κλωτσιά. Στον κάφρο οπαδό, στον ρατσισμό, στα στερεότυπα και τη βρετανική ξενοφοβία. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, με εκείνη τη λαβή «κουνγκ φου» θα μπορούσε να έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα την καριέρα και τη φήμη του. Αλλά εκείνος πήρε το αρνητικώς εννοούμενο στίγμα και το μετέτρεψε σε λαμπρό σημάδι που μόνο να ενισχύσει τον μύθο του κατάφερε.

Όπως είχε δηλώσει ο Ερίκ Καντονά, «Προτιμώ να παίζω και να χάνω από το να νικάω, διότι ξέρω πως στο τέλος, θα νικήσω». Και ίσως η φράση αυτή από τα χείλη κάποιου άλλου να παρέπεμπε σε δήθεν απόσταγμα σοφίας. Μόνο που ο «Βασιλιάς Έρικ» ήξερε πολύ καλά τι εννοούσε, βίωσε στο πετσί του την παροδική ήττα, όταν μετά την περίφημη κλωτσιά στον οπαδό της Κρίσταλ Πάλας τιμωρήθηκε με αποκλεισμό οκτώ μηνών από το ποδόσφαιρο. Η επιστροφή του, όμως, ήταν εκκωφαντική.

Στα όρια της ήττας και της θριαμβευτικής νίκης, κινείται και το βιβλίο «Ο Βασιλιάς κι Εγώ». Ένα έργο του καλού φίλου του Καντονά, Κλοντ Μπολί, το οποίο πλέον κυκλοφορεί στην ελληνική του έκφανση, από τις Εκδόσεις Δίχτυ και σε μετάφραση του Γιάννη Μπίλιου. Η παρουσίαση του βιβλίου δεν θα μπορούσε να λάβει χώρα σε καταλληλότερο μέρος από τον εν Ελλάδι «ναό» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στον υπέροχα διαμορφωμένο χώρο του Manchester United Greek Supporters Club που βρίσκεται στο (εξαιρετικά οικείο για τον υπογράφοντα), Αιγάλεω.

Μια βραδιά-προοίμιο της ανάγνωσης, με επίτιμο προσκεκλημένο έναν μπασκετικό λάτρη του μυθικού «7αριού» της Γιουνάιτεντ, τον κάπτεν της ΑΕΚ Δημήτρη Μαυροειδή: άλλο ένα «θύμα» του… γιακά και της ποδοσφαιρικής γοητείας που εξέπεμπε ο Καντονά. Μια κουβέντα με συντονιστή της συζήτησης τον γνωστό δημοσιογράφο της ΕΡΤ και ένθερμο φίλο της Γιουνάιτεντ, Βαγγέλη Ιωάννου, μεταξύ άλλων για την εποχή που το Μάντσεστερ αναγεννιέται ποδοσφαιρικά στα χέρια του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, την ώρα που διενεργείται το ίδιο πολιτιστικά και κοινωνικά. Με αιχμή του δόρατος τον «King Eric».

Όπως τόνισε κι ο Γιάννης Μπίλιος, η έλευση του Καντονά συμπίπτει με την απομάκρυνση του Μάντσεστερ από τα στεγανά της αμιγώς βιομηχανικής πόλης. Και οι συμπτώσεις δεν σταματούν εκεί, αφού η ταυτόχρονη εγκαινίαση της Premier League δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για αλλαγή. Μακριά από την κλειστόμυαλη οπτική των σοβινιστών Άγγλων που απέρριπταν τους μη Άγγλους παίκτες, συνθήκη που ο Καντονά εξώθησε στα άκρα μια και έγινε ο πρώτος ξένος που κατακτά το βραβείο του κορυφαίου παίκτη της Premier.

«Ο Βασιλιάς κι Εγώ», όμως, αφηγούνται πολλά περισσότερα από αυτό. Εξερευνούν το μεγαλείο της προσωπικότητας του Καντονά από διαφορετικές πτυχές, εστιάζουν στις περιόδους-κλειδιά της καριέρας του στο Μάντσεστερ. Αποπνέουν, στο κάτω-κάτω της γραφής μια αύρα ρομαντισμού και νοσταλγίας. Και σε προσκαλεί να βυθιστείς σε αυτήν.