Wyscout Analysis, Αμορίμ: Γιατί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τού έδωσε το χρίσμα

• Χτίζοντας την επιτυχία
• Ευελιξία και ρευστότητα
• Δημιουργώντας ελίτ ποδοσφαιριστές
• Τα ερωτηματικά του ρόστερ

Το τέλος του Έρικ Τεν Χαγκ έδειχνε προδιαγεγραμμένο από καιρό, σαν απλό ζήτημα χρόνου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η ελίτ έδειχνε να καλεί τον Ρούμπεν Αμορίμ. Τελικά ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αυτή που εξασφάλισε τις υπηρεσίες το 39χρονου κόουτς που τράβηξε τα βλέμματα με όσα έκανε στη Σπόρτινγκ, με την ελπίδα να τον δει να τα επαναλαμβάνει και στο επόμενο σκαλί, αυτό του «Ολντ Τράφορντ». Ποια ήταν όμως τα στοιχεία που έπεισαν τους Κόκκινους Διαβόλους και τη νέα τους ιδιοκτησία πως ο Αμορίμ είναι αυτός που μπορεί να επαναφέρει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή; Γιατί ο Πορτογάλος κουβαλάει με τόση υπερηφάνεια την ταμπέλα του «ξεχωριστού» και πώς μπορεί να προσαρμοστεί στη νέα του ομάδα; Το Gazzetta, με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, στρέφει το βλέμμα του στον Ρούμπεν Αμορίμ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Manchester United (@manchesterunited)

Χτίζοντας την επιτυχία

Πάντα η αφετηρία δίνει ξεχωριστή σημασία σε κάθε κατόρθωμα. Και στην περίπτωση του Ρούμπεν Αμορίμ και της Σπόρτινγκ δεν θα μπορούσε να μην ισχύει το ίδιο. Γιατί ο 39χρονος έχτισε την επιτυχία του στα Λιοντάρια σαν εκλεπτυσμένος αρχιτέκτονας, δίχως να βρει τίποτα έτοιμο. Τουναντίον.

Τον Μάρτιο του 2020 παρέλαβε μια ομάδα που είχε ήδη αλλάξει τρεις προπονητές, που δεν είχε καμία ποδοσφαιρική ταυτότητα, που δεν είχε πάρει πρωτάθλημα 18 χρόνια.

Μετά από σχεδόν πέντε χρόνια αλλά τρεις «καθαρές» σεζόν αφήνει πίσω του μια ομάδα με δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Αλλά κυρίως μια ομάδα με τη δική του ποδοσφαιρική σφραγίδα, με συγκεκριμένη φιλοσοφία και κατεύθυνση που γοήτευσε άπαντες στην Ευρώπη.

Ο Αμορίμ έφτιαξε παλάτια από θρύψαλα και αυτή η διαδικασία του χτισίματός του αντανακλάται απλά αλλά περιεκτικά στην Expected Goals Difference. Το συγκεκριμένο metric - η διαφορά των non-penalty xG που δημιουργεί και δέχεται μια ομάδα κατά μέσο όρο ανά 90 λεπτά - αποτυπώνει το πόσο καλύτερη είναι από τον αντίπαλό της. Η ομάδα που ανέλαβε ο Αμορίμ, για τη δυναμική της Primeira Liga, δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, με xGD στο +0,32 (1,38xG - 1,06xGA/90'). Δεν απειλούσε πολύ, απειλούταν αρκετά.

Η τελευταία της ολοκληρωμένη έκδοση - αυτή της περυσινής σεζόν δηλαδή, δίχως να υπολογίζεται το φετινό φοβερό 10/10 στο πρωτάθλημα - είναι μια ολότελα διαφορετική ομάδα. Μια ομάδα που κυριαρχεί απόλυτα, φοβερά βελτιωμένη σε επίθεση και άμυνα, με xGD της τάξης του +1,36xGD (2,06xG - 0,70xGA/90'). Πρόκειται φυσικά για ένα φοβερό άλμα που ήρθε βήμα-βήμα, δηλωτικό της δουλειάς του Αμορίμ στη Λισαβόνα όλα αυτά τα χρόνια. Ένα άλμα γεννημένο από το ποδόσφαιρό του.

Ευελιξία και ρευστότητα

Αν έπρεπε κανείς να ορίσει μια και μόνο λέξη που να χαρακτηρίζει τακτικά τον Αμορίμ αυτή θα ήταν η «ευελιξία». Όχι όσον αφορά στη διάταξή του - σε αυτή το 3-4-3 έχει περίοπτη θέση για τον Πορτογάλο - αλλά όσον αφορά στο πώς τη χρησιμοποιεί.

Ό,τι έχτισε στη Σπόρτινγκ, το έκανε με τριάδα στην άμυνα και μια συγκεκριμένη διάταξη που μοιάζει με 3-4-2-1. Τρεις στόπερ, ένας χαφ με ανασταλτικό προσανατολισμό κι ακόμα ένα πιο «καθαρό» οχτάρι λίγο πιο μπροστά, ανάμεσα στους δύο ακραίους φουλ μπακ. Ένας σέντερ φορ και από πίσω του να τον πλαισιώνουν δύο επιθετικοί μέσοι. Αυτό είναι στα χαρτιά το στάνταρ στήσιμο του Αμορίμ.

Όμως στην ουσία τους τα πράγματα δεν είναι καθόλου δεδομένα. Γιατί η Σπόρτινγκ κινείται στο χορτάρι με ουδόλως δεδομένο τρόπο. Τα μοτίβα ανάπτυξής της διαφέρουν, υπάρχουν φορές που ο λίμπερο ανεβαίνει στη μεσαία γραμμή για να σχηματίσει ένα «κουτί» μαζί με τον αμυντικό χαφ και τους δύο άλλους στόπερ ή φορές που ο γκολκίπερ παίζει μακριά την μπάλα, πάνω από την πίεση των αντιπάλων.

Αντίστοιχα, τίποτα δεν είναι δεδομένο και στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Η Σπόρτινγκ έχει συγκεκριμένη δομή. Οι μπακ τής δίνουν πλάτος, ο ένας από τους δύο επιθετικούς μέσους γίνεται δεύτερο φορ και ο άλλος πέφτει λίγο πιο πίσω σαν χαφ, ώστε να υπάρχει παρουσία παίκτη σε κάθε σημείο της επιθετικής γραμμής και ειδικά στα μεσοδιαστήματα. Η ομάδα όμως παραμένει ρευστή εντός του πλασίου της δομής της. Οι παίκτες της καλύπτουν συγκεκριμένους χώρους, αλλά έχουν την ελευθερία να αλλάζουν θέσεις και ρόλους. Παίζουν με γρήγορους συνδυασμούς και έτσι δημιουργούν τις πιο επικίνδυνες στιγμές τους, όπως ακριβώς συνέβη για παράδειγμα στο πρώτο γκολ του Γιόκερες κόντρα στην Μποαβίστα πριν λίγους μήνες (βλ. από 0:45 κι έπειτα).

Η ευελιξία της Σπόρτινγκ του Αμορίμ ωστόσο δεν αποτυπώθηκε μόνο στη ρευστότητά της αλλά και στις διαφορετικές προσεγγίσεις της, ανάλογα με τις συνθήκες κάθε παιχνιδιού. Ο 39χρονος θέλει η ομάδα του να έχει την μπάλα, τον έλεγχο και την κατοχή, να παίζει μαζί της. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως έχει πρόβλημα, όταν χρειάζεται, να παίξει άμεσα, να αμυνθεί με μια σκληροτράχηλη πεντάδα στην άμυνα και να χτυπήσει στον «χώρο». Η δική του Σπόρτινγκ τα έκανε όλα. Είναι χαρακτηριστικό πως πέρυσι ήταν στην Πορτογαλία η ομάδα με τις περισσότερες επιθέσεις με 10+ πάσες, η ομάδα με τις περισσότερες άμεσες επιθέσεις και η ομάδα με τις δεύτερες περισσότερες επιθέσεις μετά από κλέψιμο στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

Δημιουργώντας ελίτ ποδοσφαιριστές

Ο Αμορίμ ωστόσο δεν διακρίθηκε μόνο για όσα έκανε αυστηρά στο χορτάρι. Γιατί ακόμα ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας του είχε να κάνει με τον τρόπο που έκανε τους ποδοσφαιριστές του καλύτερους. Σίγουρα η πρώτη ύλη υπήρχε και ήταν καλή, αλλά με τη δική του καθοδήγηση μια σειρά παικτών μπόρεσαν να γίνουν οι καλύτερες εκδόσεις των εαυτών τους, να εξλιχθούν σχεδόν ανέλπιστα. Τρανό παράδειγμα ο Βίκτορ Γιόκερες που έγινε ένας από τους καλύτερους φορ του πλανήτη. Όμως δεν είναι μόνο ο Σουηδός.

Από το τωρινό ρόστερ, οι Ινάσιο, Ντιομαντέ, Χιούλμαντ έχουν εκτοξεύσει την αξία τους μαζί του και έχουν μπει για τα καλά στις λίστες των κορυφαίων συλλόγων. Όπως μεγάλες μεταγραφές έχουν πάρει μετά τη συνεργασία τους με τον Αμορίμ και οι Ματέους Νούνιες, Μανουέλ Ουγκάρτε, Νούνο Μέντες, Πέδρο Πόρο, Ζοάο Παλίνια. Δεν είναι μόνο ότι η Σπόρτινγκ ξέρει να πουλάει, είναι ότι για χρόνια βρήκε τον άνθρωπο που κατάφερε να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες της. Και στη Γιουνάιτεντ, που δεδομένα έχει πολύ ταλέντο και αρκετούς υποσχόμενους νέους παίκτες, αυτό είναι κάτι που σίγουρα εκτιμήθηκε ιδιαίτερα.

Τα ερωτηματικά του ρόστερ

Το τελευταίο βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν ορισμένα ερωτηματικά όσον αφορά στον γάμο της Γιουνάιτεντ με τον Αμορίμ. Ειδικά στο ξεκίνημά του. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Πορτογάλος θα πορευτεί και στο «Ολντ Τράφορντ» με την αγαπημένη του τριάδα. Σε ένα ρόστερ που έχει χτιστεί με πολύ διαφορετικό προσανατολισμό ωστόσο, είναι φυσικό να υπάρξουν κενά.

Αυτή τη στιγμή για παράδειγμα, οι Κόκκινοι Διάβολοι δεν δείχνουν να διαθέτουν αρκετές ή αξιόλογες, για αυτό που θέλει ο Αμορίμ, μονάδες στις θέσεις των φουλ μπακ που είναι τόσο σημαντικοί για εκείνον. Μαλάσια και Σο ακόμα δεν έχουν αγωνιστεί φέτος, ενώ Νταλότ και Μαζράουι φαντάζουν κάπως περιορισμένοι.

Αντίστοιχα σημαντικοί είναι και οι μπαλάτοι στόπερ, όπως ο Λισάντρο Μαρτίνες ή ο Γιορό, ενώ η εμπειρία του Μαγκουάιρ στην αμυντική τριάδα της εθνικής Αγγλίας μπορεί να αποδειχθεί ένα συν για τον πρώην αρχηγό της Γιουνάιτεντ. Ταυτόχρονα ωστόσο, οι κεντρικοί αμυντικοί του Αμορίμ καλούνται να μπορούν να αμυνθούν σε μεγάλους χώρους κι αυτό ίσως αποτελεί πρόκληση για τον Αργεντινό και τον Άγγλο.

Από την άλλη, ο Χόιλουντ δεδομένα έχει τα στοιχεία που ο Αμορίμ ψάχνει από τον φορ του και οι Ράσφορντ και Μπρούνο Φερνάντες θα μπορούσαν να τον πλαισιώνουν στην επίθεση.

Είναι νωρίς για να γνωρίζουμε τι ακριβώς ετοιμάζει ο Πορτογάλος για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αν κάτι είναι δεδομένο ωστόσο, είναι ότι ο Ρούμπεν Αμορίμ αξίζει την ευκαιρία του στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, γιατί όλα όσα έχει κάνει έως τώρα είναι ξεχωριστά. Ταυτόχρονα βέβαια, πιθανότατα θα χρειαστεί χρόνο και υπομονή για να μπορέσει να κάνει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καθρέφτη του εαυτού του.