Γιαννακόπουλος: «Οπαδός της Μπόλτον χτύπησε τατουάζ το "Stylianos Giannakopoulos"»

• Στέλιος Γιαννακόπουλος: Ο πρόλογος στο Ντρίμπλα, Μπάλα, Μοϊκάνα
• To βιβλίο

Το βιβλίο Ντρίμπλα, Τάκλιν, Μοϊκάνα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΟΞΥ και τους «Εγγλέζους», παρουσιάζοντας 20 καλτ φιγούρες της Πρέμιερ Λιγκ. Ο πρόλογος είναι γραμμένος από τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, ο οποίος θυμάται τις μέρες του στην Μπόλτον, τους αντίπαλους που αντιμετώπισε, καθώς και μια στιγμή που δείχνει... την ποδοσφαιρική τρέλα που υπάρχει στο «Νησί»!

Στέλιος Γιαννακόπουλος: Ο πρόλογος στο Ντρίμπλα, Μπάλα, Μοϊκάνα

"Κατά τη διάρκεια της καριέρας Μου αντιμετώπισα μεγάλο αριθμό εμβληματικών ποδοσφαιρικών φυσιογνωμιών. Τον Ρομπέρτο Κάρλος, τον Ανρί στην καλύτερη φάση της καριέρας του, τους Μπέκαμ και Γκιγκς, τον Τζέραρντ. Ερχόμενος στην Μπόλτον, δε, είχα την τύχη και την τιμή να συνυπάρξω με προσωπικότητες όπως τη σημαία της Ρεάλ Μαδρίτης και της εθνικής Ισπανίας, τον Φερνάντο Ιέρο, και τους Γάλλους αστέρες Ανελκά και Τζορκαέφ. Θα κάνω ιδιαίτερη μνεία, φυσικά, σε ένα άλλο μέλος αυτού του βιβλίου, τον Ιβάν Κάμπο, που παραμένει μέχρι σήμερα πολύ καλός προσωπικός μου φίλος. Και φυσικά το καλτ ρόστερ του συλλόγου δεν σταματά σε αυτούς, καθώς συμπεριλάμβανε παίκτες από κάθε γωνιά του κόσμου: ο Νιγηριανός θρύλος Τζέι-Τζέι Οκότσα, ο Σενεγαλέζος Ελ-Χατζί Ντιούφ, ο Τζαμαϊκανός Ρικάρντο Γκάρντνερ, ο Ισραηλινός Ταλ Μπεν Χαΐμ και ο Αντρανίκ Τεϊμουριάν από το Ιράν, με τον οποίο επικοινωνώ ακόμη.

Τότε, το 2003, η Ελλάδα δεν ήταν γνωστή για το ποδόσφαιρό της. Οι διακρίσεις ήταν ελάχιστες. Το εγχώριο πρωτάθλημα δεν ήταν δημοφιλές στην υπόλοιπη Ευρώπη. Την Ελλάδα τη γνώριζαν για την πλούσια ιστορία της, την έψαχναν για το πού θα πάνε διακοπές, τη θαύμαζαν για τα νόστιμα φαγητά της. Έτσι ξεκίνησα, πρακτικά, από το μηδέν σε μία απαιτητική αγορά όπως αυτή της Πρέμιερ Λιγκ. Σε μία μικρομεσαία ομάδα, στην οποία ήταν δύσκολο να καθιερωθείς, πόσο μάλλον να διακριθείς. Όμως με σκληρή δουλειά, με θυσίες, όπως έκανα σε όλη μου την καριέρα, τα κατάφερα. Πήρα πίσω απλόχερα την αναγνωρισιμότητα, τον σεβασμό, την αγάπη. Τα κατάφερα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Αν τα καταφέρεις εδώ, αφήνεις παρακαταθήκη για όσους θα ακολουθήσουν. Μένεις για πάντα χαραγμένος στη μνήμη του ποδοσφαιρικού κοινού.

Φυσικά βοήθησε και η κατάκτηση του EURO, ένα καλοκαίρι ακριβώς μετά την άφιξή μου στην Μπόλτον. Όπως έχει δηλώσει και ο «Μπιγκ Σαμ», ο Άλαρνταϊς, ήταν τεράστια τιμή για τον σύλλογο να έχει έναν εν ενεργεία πρωταθλητή Ευρώπης στο ρόστερ του. Όταν επέστρεψα το καλοκαίρι του 2004 για την προετοιμασία, οι φίλαθλοι έκαναν ουρά στην μπουτίκ του συλλόγου για να με υποδεχθούν. Σε έναν χώρο στολισμένο με ελληνικές σημαίες, με τον «Ζορμπά» να παίζει στα ηχεία. Ένιωσα, φυσιολογικά, κομμάτι της Μπόλτον. Ταυτίστηκα με τα πιο ένδοξα χρόνια της, με την έξοδο δύο φορές στην Ευρώπη, κάτι που δεν είχε καταφέρει ποτέ στο παρελθόν. Έγινα ο Έλληνας, και παραμένω, με τα περισσότερα γκολ (20) στην Πρέμιερ Λιγκ και αναδείχθηκα πρώτος σκόρερ της ομάδας τη σεζόν 2005-2006. Αυτά είχαν τεράστιο αντίκτυπο στους φίλους της Μπόλτον. Μάλιστα έχω συναντήσει τον πιο ένθερμο υποστηρικτή μου, η λατρεία του οποίου στο πρόσωπό μου έφτασε σε άλλο επίπεδο, μιας και χτύπησε τατουάζ όχι το κοινότοπο «Stelios», αλλά το «Stylianos Giannakopoulos» μαζί με το σήμα του συλλόγου.

Δεν ήμουν μόνο εγώ, βέβαια. Ο Άγγλος οπαδός της Μπόλτον βρήκε τους θρύλους του σε ένα ρόστερ κατά βάση πολυπολιτισμικό. Η ομάδα πια βολοδέρνει σε χαμηλότερες κατηγορίες, όμως ο κόσμος δεν ξεχνά εκείνα τα ένδοξα χρόνια. Δεν ήμασταν μόνο παίκτες με ποιότητα, αλλά τα δίναμε όλα στο γήπεδο, κι αυτό αναγνωριζόταν. Εγώ ως μεσοεπιθετικός θα έκανα τάκλιν για κόκκινη κάρτα και θα με χειροκροτούσαν γι’ αυτό. Για την αμυντική ενέργεια, για την αυτοθυσία. Μπορεί να ήμουν μικροκαμωμένος, αλλά ήμουν θαρραλέος. Δεν φοβόμουν το σκληροτράχηλο αγγλικό ποδόσφαιρο. Θα έπεφτα για κεφαλιά-ψαράκι ανάμεσα στα σέντερ μπακ, την ώρα που ετοιμάζονταν να διώξουν την μπάλα. Λάτρευα αυτό το ποδόσφαιρο. Κι ακριβώς αυτό εισέπραττα από τον κόσμο. Γιατί στην Αγγλία απλά έχουν τερματίσει τη λατρεία προς τον ποδοσφαιριστή· έχουν όντως επινοήσει τον όρο «καλτ»."

To βιβλίο

Ένα συναρπαστικό αφιέρωμα στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, την Πρέμιερ Λιγκ, μέσα από μια σειρά ποδοσφαιριστών που αγαπήθηκαν για τα πρωτότυπα τρικ τους, τα ανεπανάληπτα και πολλές φορές… κάπως επικίνδυνα τάκλιν τους και την αντισυμβατικότητά τους που εκφράστηκε κυρίως στην ιδιαίτερη κόμη τους. Ένα βιβλίο όχι απλώς για το ποδόσφαιρο, αλλά για το φαινόμενο της κοινωνικοπολιτικής και αθλητικής ζωής που αποτελεί το πιο λατρεμένο άθλημα στη γη. Οδηγοί μας σ’ αυτό το μοναδικό ταξίδι «Οι Εγγλέζοι».

Το βιβλίο προλογίζει ο Στέλιος Γιαννακόπουλος.

Οι Εγγλέζοι, ευρύτερα γνωστοί μέχρι πρότινος ως Έλληνες Υποστηρικτές Αγγλικού Ποδοσφαίρου (ΕΥΑΠ), δημιουργήθηκαν το 2013 και συστήθηκαν στο ελληνικό κοινό ως μια ερασιτεχνική δημοσιογραφική ομάδα με αποκλειστική παρουσία στα social media. Το 2018 απέκτησαν δική τους ιστοσελίδα, όπου αρθρογραφούν για το αγγλικό (και γενικότερα βρετανικό) ποδόσφαιρο μέχρι και σήμερα.