Λίβερπουλ: Η ομάδα του λαού γύρισε την πλάτη στον λαό της

Η Λίβερπουλ, προτού ξεσπάσει η κρίση του κορονοϊού, ολοκλήρωνε με ενθουσιασμό τις ετοιμασίες για να πανηγυρίσει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από τριάντα χρόνια, πάντα μαζί με τους φιλάθλους της.

Αυτοί που δεν την εγκατέλειψαν ποτέ, που φορούσαν με περηφάνια την κόκκινη φανέλα, ακόμα και όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έπαιρνε το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο. «Είναι διαφορετικό να είσαι Λίβερπουλ» έλεγαν και, κυρίως, το πίστευαν.

Τις τελευταίες ώρες, όμως, αυτή η περηφάνια δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα και, μάλιστα, από την ίδια την διοίκηση της επίδοξης πρωταθλήτριας της φετινής Premier League και πρωταθλήτρια Ευρώπης, μέχρι να παραδώσει σε άλλη ομάδα το στέμμα.

Η απόφαση του αγγλικού συλλόγου να μπει στο πρόγραμμα στήριξης της βρετανικής κυβέρνησης για τις εταιρείες που έχουν πληγεί από τον κορονοϊό, πληρώνοντας ο ίδιος το 20% των διοικητικών υπαλλήλων του και αφήνοντας το υπόλοιπο 80% για το κράτος, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, όλες αρνητικές.

«Ντροπή» ήταν η καθ' όλα επεξηγηματική λέξη που επέλεξε η εφημερίδα «Daily Star» για το αθλητικό της οπισθόφυλλο, με μια τεράστια φωτογραφία του Αμερικανού μεγιστάνα και αφεντικού της Λίβερπουλ, Τζον Χένρι, αλλά και την επισήμανση ότι «την τελευταία διετία, η Λίβερπουλ έβγαλε καθαρά κέρδη ύψους 167 εκατομμυρίων λιρών (περί τα 190 εκατομμύρια ευρώ)».

«Ντροπιαστικό. Λίβερπουλ, έχεις ιδιοκτήτη ένας Αμερικανό δισεκατομμυριούχο. Δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείς με αυτόν τον τρόπο τα χρήματα των Βρετανών φορολογούμενων. Άραγε ο Γιούργκεν Κλοπ συμφώνησε με αυτή την απόφαση;» αναρωτήθηκε ο δημοσιογράφος Πιρς Μόργκαν.

Επιτρέπεται, η Λίβερπουλ, η ομάδα του λαού, όπως ορθά την διαφημίζουν οι φίλαθλοί της, να γυρίζει έτσι την πλάτη στον λαό της; Και όμως το έκανε, σε μια κίνηση που σαφέστατα έτυχε της μεγαλύτερης και πιο σκληρής κριτικής, παρ' ότι το ίδιο έπραξαν Τότεναμ (τα... άκουσαν πολύ και τα Σπιρούνια), Νιουκάστλ, Μπόρνμουθ και Νόριτς.

Take the furlough bullshit back. I’m disgusted with the decision, never thought the club I’ve loved my whole life would go so majorly against the moral and togetherness it stands for.

— Joe Orrell (BeastAree04) April 5, 2020

«Πάρτε πίσω αυτό το σκ... μέτρο. Είμαι αηδιασμένος με την απόφαση, ποτέ δεν πίστευα ότι ο σύλλογος που αγάπησα σε όλη μου την ζωή θα πήγαινε τόσο έντονα εναντίον της ηθικής και της ενότητας που αντιπροσωπεύει» γράφει ο φίλος της Λίβερπουλ, Τζο Όρελ, με την άποψη του οποίου προφανώς συμφωνούν εκατομμύρια συν-οπαδοί.

Θορυβημένη από το κράξιμο Τύπου, παλαιμάχων και φιλάθλων, η Μάντσεστερ Σίτι ανακοίνωσε ότι δεν θα καταφύγει στην βοήθεια της κυβέρνησης και θα πληρώσει από την τσέπη της τους μισθούς των υπαλλήλων της.

Οι... νεόπλουτοι από την Σαουδική Αραβία θα δουν φέτος την πλάτη της Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, αλλά στο παιχνίδι των εντυπώσεων (και όχι μόνο αυτό), της έβαλαν τα γυαλιά.

"We are contacting the club now and asking them to explain their position and reasoning."spiritofshankly statement https://t.co/0ZUEGIzSdu

— Liverpool FC News (LivEchoLFC) April 5, 2020

Η Ένωση των φίλων της Λίβερπουλ, το «Πνεύμα του Σάνκλι», ζήτησε από τον σύλλογο να δώσει εξηγήσεις για την απόφασή του, η οποία θα του επιτρέψει να γλιτώσει περί τις 750 χιλιάδες τον μήνα για τους επόμενους τρεις, ήτοι κάτι παραπάνω από δύο εκατομμύρια συνολικά.

Το «You'll never walk alone», το τραγούδι – ύμνος της Λίβερπουλ, λέει ότι «δεν θα περπατάς ποτέ μόνος» και αναφέρεται στον κόσμο, στους εργάτες του λιμανιού, σε όσους βίωσαν, βιώνουν και θα βιώνουν εσαεί κάθε οικονομική κρίση, όπως αυτή που προκαλεί ο κορονοϊός.

«Ο σύλλογος αποκαλεί οικογένειά του τους εργαζόμενος του, αλλά εγώ δεν νιώθω πλέον ως μέλος μιας οικογένειας» ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο ενός υπαλλήλου των Κόκκινων στο δίκτυο «BBC», όπου αναρωτήθηκε «γιατί ένας σύλλογος με τέτοιους τζίρους, χρησιμοποιεί μια κυβερνητική βοήθεια για τους εργαζόμενους του, όταν άλλες επιχειρήσεις το χρειάζονται πολύ περισσότερο;».

Η απάντηση, πλέον, αναμένεται από την Λίβερπουλ. Η οποία φέτος, κορονοϊού επιτρέποντος, θα κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα εδώ και τριάντα χρόνια. Ένα πρωτάθλημα, όμως, που θα έχει μια τεράστια κηλίδα επάνω του. Και, το χειρότερο, θα την έχει βάλει η ίδια η ομάδα, επειδή ξέχασε από που προέρχεται και τι αντιπροσωπεύει.