Εθνική Ελλάδας: «Μουτζούρα» δεν είναι η ήττα, είναι ο τρόπος

Παρακολουθείς τον αγώνα της Εθνικής κόντρα στην Ολλανδία και αναρωτιέσαι αν ήταν η ίδια ομάδα με εκείνη που… έβγαλε το λάδι της φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γαλλίας στο Παρίσι πριν από δυόμιση μόλις μήνες. Ναι, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Η Ελλάδα δεν κατάφερε σε κανένα από τα δύο ματς να έχει βαθμολογικό όφελος. Μηδέν το ταμείο και στις δύο περιπτώσεις, αν το δει κανείς καθαρά και μόνο με όρους μαθηματικών. Ο τρόπος, όμως, που ήρθε η ήττα στο Αϊντχόφεν δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την εξέλιξη του αγώνα στο «Σταντ Ντε Φρανς».

Ολλανδική κυριαρχία στον αέρα

Στην Ολλανδία το συγκρότημα του Γκουστάβο Πογιέτ εμφάνισε μία άκρως προβληματική εικόνα. Πολλές λάθος μεταβιβάσεις στο χώρο της μεσαίας γραμμής, κακές τοποθετήσεις με τους Ολλανδούς να βρίσκουν αρκετούς κενούς χώρους. Ίσως, όμως, το πιο ανησυχητικό ήταν ότι η Εθνική δεν έβγαλε την ένταση που είχε στα προηγούμενα παιχνίδια της.

Το γεγονός ότι οι ποδοσφαιριστές του Κούμαν κέρδισαν τη συντριπτική πλειοψηφία των εναέριων διεκδικήσεων αποτυπώνει με τον πλέον πειστικό τρόπο την ιστορία της αναμέτρησης. Δίχως καμία αμφιβολία αυτή ήταν, με απόσταση από την επόμενη, η χειρότερη εμφάνιση στην εποχή του Ουρουγουανού τεχνικού.

Κανένα περιθώριο για… ισοβαθμία

Οι γηπεδούχοι κατάφεραν από το πρώτο ημίχρονο όχι απλά να κλειδώσουν τη νίκη αλλά να της δώσουν και διαστάσεις που δεν επιτρέπουν πρακτικά πλέον στην Ελλάδα να σκέφτεται το ενδεχόμενο ισοβαθμίας αφού το πρώτο κριτήριο που μετρά σε ένα τέτοιο σενάριο, είναι τα μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδια.
Στο δεύτερο μέρος ουσιαστικά δεν είδαμε απολύτως τίποτα. Η Ολλανδία σκεφτόταν το ταξίδι της για το υπέροχο Δουβλίνο, κατεβάζοντας ταχύτητα, ενώ από την πλευρά της η ελληνική ομάδα έδειξε ανήμπορη να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα γκολ που θα έδινε νέο ενδιαφέρον.

Αρκετή συζήτηση έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα σχετικά με τις επιλογές του Γκουστάβο Πογιέτ. Για την μη κλήση του Βαγιαννίδη ή του Κωνσταντέλια ή του Δουβίκα αλλά και για την απόφαση του Φορτούνη να αποσυρθεί από την Εθνική για την οποία, ασφαλώς και φέρει ευθύνη ο ομοσπονδιακός τεχνικός.

Όντως, με τις εξαιρετικές τους εμφανίσεις στα καλοκαιρινά προκριματικά των συλλόγων τους άξιζαν να βρίσκονται στις κλήσεις τόσο ο αριστερός μπακ του Παναθηναϊκού, όσο και ο χαφ του ΠΑΟΚ ανεξάρτητα του εάν τελικώς ο πρώτος τραυματίστηκε και σε κάθε περίπτωση δεν θα ήταν σε θέση να βοηθήσει.

Στην πραγματικότητα, όμως, σήμερα έπρεπε να παίξουν αυτοί που κλήθηκαν. Και αυτοί ήταν που πήραν βαθμό κάτω από την βάση. Μαζί τους και ο άνθρωπος που κάθεται στην άκρη του πάγκου και δεν κατάφερε σε αυτή τη βραδιά να πάρει από τους παίκτες του ό,τι είχε καταφέρει όλο το προηγούμενο διάστημα.

Ο Οκτώβρης θα κρίνει τα πάντα

Όπως και να ‘χει αυτό το ματς πρέπει να ξεχαστεί γρήγορα. Είναι ευτύχημα για την Εθνική ομάδα το γεγονός ότι σε τρία βράδια φιλοξενεί το αδύναμο Γιβραλτάρ και έτσι θα έχει την ευκαιρία να πάρει το τρίποντο και μαζί τον χρόνο της για να ηρεμήσει ενόψει των δύο «τελικών» του Οκτωβρίου.

Τότε που αρχικά θα αντιμετωπίσει εκτός έδρας την Ιρλανδία και εν συνεχεία θα υποδεχθεί στην OPAP Arena την Ολλανδία. Αυτές οι δύο αναμετρήσεις θα κρίνουν και την τύχη της γαλανόλευκης στον όμιλο καθώς, το πιθανότερο είναι να χρειάζονται κατ’ ελάχιστον τέσσερις βαθμοί για να διατηρηθούν ζωντανές οι όποιες ελπίδες ενόψει Νοεμβρίου.

Η αναμέτρηση του «Φίλιπς Στάντιον» πρέπει να αποτελέσει μια μουτζούρα. Μια ανορθογραφία. Μια κακή μέρα στη δουλειά μπορεί να έχει ο καθένας μας, ακόμα και αν επρόκειτο για ένα πολύ κρίσιμο ματς. Το βέβαιο είναι πως πλέον δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η Εθνική πρέπει στη συνέχεια να παρουσιαστεί πολύ καλύτερη, να βγάλει την ένταση που μας είχε συνηθίσει στα προηγούμενα παιχνίδια και να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό.

Ουδείς στο φινάλε θα μπορεί να την κατηγορήσει αν μείνει πίσω από ομάδες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία. Άπαντες γνώριζαν πως χρειάζεται μία υπέρβαση. Εμφανίσεις, ωστόσο, όπως η αποψινή είναι βήμα προς τα πίσω. Και αυτά δεν δικαιολογούνται.