ΠΑΟΚ, Ευρώπη και το μέλλον Τζόλη-Ουάρντα

Έχει αρκετά ανοικτά μέτωπα και ο ΠΑΟΚ, ο οποίος όμως την ερχόμενη Τρίτη δίνει και το πρώτο επίσημο παιχνίδι του. Έφθασε η ώρα! Κάπως έτσι, όλα αυτά τα μέτωπα θα πρέπει να περάσουν σε δεύτερο πλάνο.

Τα γράφω εν συντομία για Ουάρντα και Τζόλη, αφού πολύ γρήγορα όλος ο ΠΑΟΚ πρέπει να συγκεντρωθεί στα επικίνδυνα ματς που έρχονται…

Στο μυαλό του Ουάρντα μπήκε ότι… φέτος δεν θα είναι πρωταγωνιστής, ότι δεν θα έχει πολύ χρόνο. Κόλλησε το μυαλό του σε αυτή την ιδέα και εκτέθηκε στην προετοιμασία χωρίς να υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον αξιοποιούσε ο Λουτσέσκου, γιατί είναι ένας καλός και χρήσιμος ποδοσφαιριστής, όταν βέβαια έχει το μυαλό μέσα στο κεφάλι. Όσα –δυστυχώς- έγιναν, τον βαραίνουν στο 100% και έχει την απόλυτη ευθύνη για τις τελευταίες εξελίξεις και για το ότι προπονείται μόνος του. Αν πίστεψε ότι με όλα αυτά θα μείνει ελεύθερος από τον ΠΑΟΚ να πάει… όπου εκείνος θέλει, τότε πραγματικά είναι… εντελώς αλλού. Ο ΠΑΟΚ θα αποφασίσει που θα πάει ο Ουάρντα και αν χρειαστεί θα περιμένει μέχρι και την τελευταία ημέρα του Αυγούστου.

Αλλά… Ένα μεγάλο ΑΛΛΑ…

Πιστεύω λοιπόν, ότι όπου και αν πάει στην Ελλάδα, θα παίξει! Αυτό είναι ένα λεπτό και κρίσιμο σημείο. Και ο ΠΑΟΚ από έναν… κανονικό Ουάρντα, θα έπαιρνε πράγματα. Από αυτόν τον Ουάρντα που του καρφώθηκε στο μυαλό ότι… πρέπει να φύγει, δεν θα πάρει τίποτα, αλλά δεν θα τον αφήσει και να πάει όπου εκείνος –ίσως- έχει σχεδιάσει.

Φθάνει όμως με αυτόν τον παίκτη τόσα χρόνια. Ο Ουάρντα ήταν πρωταγωνιστής στον ΠΑΟΚ του -26. Ο Ουάρντα δεν ήταν τίποτα στον ΠΑΟΚ του νταμπλ και του αήττητου πρωταθλήματος. Αυτό το γεγονός δεν είναι τυχαίο για την ομάδα και τις αρχές της…

Πάμε στον Τζόλη. Εν συντομία…

Πέρα από το περιβάλλον του παίκτη, ο ΠΑΟΚ και όσοι τον εκπροσωπούσαν πέρσι και ευτυχώς έφυγαν μακριά, έχουν ευθύνη για το ότι φέτος ο νεαρός μπήκε στην προετοιμασία έχοντας αποδεδειγμένα στο μυαλό του ΜΟΝΟ στην μεταγραφή. (Μην τολμήσει να το αμφισβητήσει ΚΑΝΕΙΣ αυτό…).

Ο Τζόλης ζει, αναπνέει και προπονείται και παίζει και μπαίνει και βγαίνει από το γήπεδο, για να πάρει μεταγραφή αυτό το καλοκαίρι. Λες και μετά θα… τελειώσει ο κόσμος! Είναι βέβαιο ότι όσο σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, δεν θα καταφέρει ούτε μεταγραφή να πάρει, γιατί πολύ απλά θα βρεθεί μπροστά σε ένα απόλυτο αδιέξοδο και με την ομάδα του, τον ΠΑΟΚ.

Σήμερα ο ΠΑΟΚ και ο προπονητής του κάνουν υπερπροσπάθεια για να τον προσγειώσουν, για να καταλάβει ότι αν δεν παίξει για την ομάδα και αν συνεχίσει να σκέφτεται μόνο την επόμενη ημέρα του, δεν θα έχει καλή κατάληξη.

Με αυτά και με αυτά πάντως, δεν βλέπω να φθάνει μόνο ο Τζιοβίνκο εκεί μεσοεπιθετικά… (Αν ο ΠΑΟΚ καταφέρει να πάρει τον Ιταλό σούπερ σταρ για τον οποίο όλοι κάνουν υπομονή και βαδίζουν βάσει σχεδίου).

Αλλά… Τέλος τα ψέματα! Ο ΠΑΟΚ την Τρίτη δίνει επίσημο αγώνα στο Δουβλίνο και ΌΛΑ τα άλλα θα πρέπει να σβήσουν. Ποιος Ουάρντα και ποιος Τζιοβίνκο; Ο Δικέφαλος του Βορρά έχει υποχρέωση να κάνει καλή πορεία στην Ευρώπη μετά από πολλά χρόνια.

Ο ΠΑΟΚ θα παίξει με τους μαχητές Ιρλανδούς που μετράνε 20-25 επίσημους αγώνες. Όποιος αναφερθεί σε εύκολα ματς, εύκολους αντιπάλους, αυτονόητες προκρίσεις και άλλα τέτοια ασόβαρα, είναι απλά… αστείος, εκτός τόπου και χρόνου. Ιούλιο έχουμε, οι ομάδες είναι ανέτοιμες και η συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων κρίνονται στις λεπτομέρειες. Προσοχή και δουλειά, καλή προετοιμασία, σοβαρότητα στο 100% και μακάρι ο ΠΑΟΚ (ως ανώτερη ομάδα) να μην πάει την υπόθεση πρόκριση στη μία φάση, στη μία λεπτομέρεια, σε ένα στημένο, ή σε παρατάσεις και άλλα τέτοια. Η ομάδα του Λουτσέσκου έχει δύο ματς για να αποδείξει μέσα στο γήπεδο, ότι είναι σαφώς ανώτερη.

Και μια που το ανέφερα: Προσοχή στα στημένα. Τεράστια προσοχή. Συγκέντρωση στο 1000%.

* Παλεύουν επί μήνες οι ελληνικές ομάδες να βγουν στην Ευρώπη! Και; Φθάνει πια… Κάπου να υπάρχει και μία ντροπή. Όχι τόσο γι’ αυτές τις βραδιές και τις αποτυχίες σε ένα πέναλτι ή σε ένα γκολ στο 120΄. Το πρόβλημα ξεκινά από όλο αυτόν τον καλοκαιρινό και όχι μόνο… πρόλογο, περί μεγάλων club, μεγάλων μεταγραφών, μεγάλων πορειών, πιθανών τίτλων, εύκολων αντιπάλων από… μικρές χώρες και άλλα τέτοια κωμικοτραγικά που γράφονται και λέγονται, δημιουργώντας κλίμα. Όπως βέβαια είναι πρόβλημα και το ότι… πάντα φταίνε οι άλλοι! Δεν φταίμε… εμείς που είμαστε ανέτοιμοι, που έχουμε αφήσει το ρόστερ με κενά, δεν φταίμε που έχουμε να κερδίσουμε μεγάλο ματς-τελικό 20-30 χρόνια, αλλά πάντα κάτι άλλο μας οδήγησε στην αποτυχία.

Ποιοι τα λένε όλα αυτά; Έλληνες με δημόσιο λόγο που δεν έχουν καμία αίσθηση που βρίσκονται και τι πρέπει να περιγράψουν, δημιουργώντας εντελώς λάθος αίσθηση και σε όλο το κοινό.

ΤΙΠΟΤΑ δεν είμαστε! Όσο πιο νωρίς βγάλουμε από πάνω μας τον ανόητο λαϊκισμό και την ηλίθια υποχρέωση να ικανοποιήσουμε ένα κοινό που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι θέλει να ακούει και να διαβάζει… παπάδες, τόσο πιο γρήγορα θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά και όχι 10 πίσω.