Ο ΠΑΟΚ βρήκε την συνταγή για την Χάιντουκ

Αν προτού αρχίσει η ρεβάνς με την Μπεϊτάρ στην Ιερουσαλήμ έδινες στον Ραζβάν Λουτσέσκου δύο διαφορετικά σενάρια παιχνιδιού - ένα μιας εύκολης νίκης, όπως έδειχνε ότι πήγαινε να γίνει μέχρι την αποβολή του Ντάγκλας Αουγκούστο και ένα σαν αυτό που τελικώς γράφτηκε στο τερέν μετά από την αποχώρηση του Βραζιλιάνου, είμαι βέβαιος ότι ο Ρουμάνος προπονητής θα “αγόραζε” το δεύτερο, αυτό που συνέβη. Διότι στο πρώτο σενάριο ο ΠΑΟΚ θα είχε κάνει απλώς το αυτονόητο και δεν θα επέστρεφε ιδιαίτερα χαρούμενος παρά μόνο ανακουφισμένος στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα, χάρη στο δράμα, τις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώθηκαν και την εικόνα που είχε ο ΠΑΟΚ στο τελευταίο διάστημα του β’ ημιχρόνου, η ομάδα του Λουτσέσκου επέστρεψε στην βάση της καμαρωτή. Μαζί με την πρόκριση πήρε το μπόνους της αυτοπεποίθησης, η οποία ενισχύει την προσπάθεια του προπονητή να μεταδώσει νοοτροπία νικητή. Νοοτροπία σαν αυτή που είχε ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς, ο παίκτης με την μεγαλύτερη επιθετικότητα, από τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, κατά την φάση άμυνας. Ένας που έδειχνε στους αντιπάλους ποδοσφαιριστές και θεατές ότι δεν “νιώθει”, δεν “καταλαβαίνει”, δεν επηρεάζεται και παραμένει αποφασισμένος για τη νίκη - πρόκριση.

Στα τελευταία 30’ λεπτά του παιχνιδιού, ο ΠΑΟΚ των 10 ποδοσφαιριστών από το 40’, έκανε τις ίδιες (4) τελικές προσπάθειες με την αντίπαλό του, αλλά ήταν πολύ πιο εύστοχος (75% στην εστία) από την Μπεϊτάρ (25%). Και αυτό το έκανε με 135 πάσες λιγότερες από την αντίπαλό του (75%-25% κατοχή). Σε αυτό το κομμάτι ανέπτυξε και ολοκλήρωσε 3 κόντρα επιθέσεις, δίχως να δεχθεί καμία, παρόλο που επιτέθηκε με πολλούς ποδοσφαιριστές. Σε αυτό το κομμάτι παιχνιδιού τα δικά του xGoals είχαν υψηλότερη τιμή από της αντιπάλου του - δηλαδή κατάφερε παίζοντας με δέκα παίκτες να δημιουργήσει πιο ποιοτικές ευκαιρίες από την Μπεϊτάρ.

Πώς το κατάφερε αυτό; Στο πρώτο διάστημα του β’ ημιχρόνου, που ο Λουτσέσκου έστησε το αμυντικό μπλοκ του χαμηλά στο τερέν, είτε επειδή είχε εμπιστοσύνη στην ικανότητα της ομάδας του να αμυνθεί είτε επειδή απλώς το επέβαλαν οι συνθήκες προκειμένου να του φτάσουν οι δυνάμεις του μέχρι το φινάλε, ο ΠΑΟΚ δοκιμαζόταν. Ο Λουτσέσκου πρώτα βοήθησε την άμυνά του να λειτουργήσει καλύτερα στις σέντρες της Μπεϊτάρ, με τον Κουλιεράκη αντί του Μιχαϊλίδη, κι ύστερα έφερε στο ματς τον Κωνσταντέλια και τον Σαματά, στο 60. Και από εκείνη τη στιγμή έβαλε τον ΠΑΟΚ, μια ομάδα εκπαιδευμένη να κάνει ομαδικές τακτικές κινήσεις όταν έπαιρνε το έναυσμα από τον τρόπο ανάπτυξης του αντιπάλου για να πιέσει στη μπάλα στη μεσαία γραμμή, να την κλέψει και να μεταβεί με μεγάλη ταχύτητα στην επίθεση. Τρεις κόντρες, δύο γκολ, 1-4, καλό σας βράδυ.

Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού κατά την φάση άμυνας, τον οποίο ο ΠΑΟΚ έδειξε να έχει μάθει από την αρχή της ρεβάνς με την Μπεϊτάρ, είναι ένα εφόδιο ενόψει των αναμετρήσεων με την Χάιντουκ. Και επειδή τόσο οι μεσοεπιθετικοί που είχε όσο και ο σέντερ φορ που απέκτησε έχουν στοιχεία συμβατά με αυτό τον τρόπο παιχνιδιού, ο ΠΑΟΚ μπορεί να νιώθει τη σιγουριά ότι μπορεί να το κάνει καλά ακόμη και τώρα, που είναι η αρχή της σεζόν.

Η Χάιντουκ είναι κάτι πολύ καλύτερο, ως αντίπαλος, συγκριτικά με την Μπεϊτάρ. Ο ΠΑΟΚ όμως μπορεί να νιώθει ότι έχει έναν τρόπο που “λειτουργεί” και ταιριάζει στην περίσταση. Το έκανε στα φιλικά και “έπιασε”, το έκανε και στην Ιερουσαλήμ και “λειτούργησε”: μεσαία πίεση, καλό διάβασμα του παιχνιδιού μέχρι να δωθεί το έναυσμα, επανάκτηση της κατοχής, μετάβαση στην επίθεση. Η συνταγή του, για να βρει τον δρόμο για την επόμενη φάση. Αρκεί οι κεντρικοί μέσοι του να λειτουργήσουν όπως λειτούργησε χθες ο Χάρης Τσιγγάρας, με τις 5 επανακτήσεις κατοχής στο τελευταίο 30'λεπτο, οι 2 εκ των οποίων ήταν στο αντίπαλο μισό.