Ήταν δύσκολο για τον Άρη, τώρα έγινε δυσκολότερο

Στο μυαλό μου παραμένει ακόμη μια εικόνα που αντίκρισα πριν από (κοντά) 25 χρόνια στον 4ο όροφο επί της οδού Μοναστηρίου (στο αθλητικό τμήμα των εφημερίδων «Μακεδονία-Θεσσαλονίκη), ενός φύλλου χαρτιού κολλημένου στην οθόνη του υπολογιστή, στο οποίο είχε γράψει ένας συνάδελφος… «ο τολμών νικά και ο παίζων χάνει», παραφράζοντας με οξυδέρκεια το αρχαίο ρητό. Το ίδιο οφείλει να κάνει και ο Άρης απέναντι στη Ντίναμο Κιέβου, να τολμήσει δηλαδή, για να καταφέρει κάτι που βάσει αγωνιστικών δεδομένων είναι εξαιρετικά δύσκολο. Προφανώς λαμβάνω τις αξιολογήσεις της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Τις συγκρίσεις του παρελθόντος με το παρόν και των συμπερασμάτων ότι η ουκρανική ομάδα δεν θυμίζει σε τίποτε αυτή που κάποτε μεσουρανούσε στο υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο, αλλά τις ακούω… βερεσέ. Πέρυσι, η Ντίναμο απέκλεισε στους προκριματικούς γύρους του Champions League τις Φενέρμπαχτσε, Στουρμ Γκρατς αλλά το κάστρο της «γκρεμίστηκε» στα Playoffs από την επιθετική γραμμή της Μπενφίκα. Πράγματι, η παρουσία της στους ομίλους του Europa League ήταν απογοητευτική. Σαφέστατα, λόγω του πολέμου και της υποχρεωτικής μετανάστευσης, υποχρεώθηκε να «γκρεμοτσακίσει» το επίπεδο ποιότητάς της αλλά ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να σταθεί σε αυτό το δεδομένο.

Οι γνώστες του αντικειμένου συνηθίζουν να λένε ότι οι παλιοσειρές κερδίζουν τις προκρίσεις στις προκριματικές φάσεις των διασυλλογικών διοργανώσεων και η Ντίναμο άλλαξε ελάχιστα πράγματα σε σχέση με πέρυσι, στοιχείο το οποίο θα διαπιστώσει κανείς αν ρίξει μια ματιά στην 11αδα που χρησιμοποίησε στους επίσημους αγώνες και τη συγκρίνει με την αντίστοιχη της περασμένης σεζόν. Στην πραγματικότητα βασίζεται στους ίδιους ποδοσφαιριστές με την προσθήκη του λαμπερού Αντρίι Γιαρμολένκο στη δεξιά πλευρά της επίθεσης. Είναι ομάδα η οποία ξεκίνησε με δύο «ντόρτια» (… που λένε) στο ουκρανικό Πρωτάθλημα, είχαν προηγηθεί τα 20 γκολ που είχε σημειώσει στα παιχνίδια προετοιμασίας, η οποία βασίζεται στην ταχύτητα των ποδοσφαιριστών της αλλά και στο υψηλό επίπεδο ομοιογένειας που παρουσιάζει.

Κύριο πλεονέκτημα του Άρη είναι ότι ξαλάφρωσε από την πίεση της υποχρεωτικής πρόκρισης επί της Αραράτ και ξέρει ότι σ’ αυτή την κούρσα με τη Ντίναμο δεν θα μπει με τον τίτλο του φαβορί. Όφειλε όμως να είχε δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για τον εαυτό του. Γνωρίζοντας δηλαδή (εδώ και τουλάχιστον είκοσι ημέρες) τη μη διαθεσιμότητα του Γιάκουμπ Μπράμπετς, όλος ο οργανισμός, θα έπρεπε να είχε πέσει πάνω στο ζήτημα του στόπερ και να είχε προστεθεί ένας αυθεντικός. Οι δικαιολογίες περί απώλειας χρόνου στην περίπτωση του Ανεμπά δεν αποτελούν τίποτε λιγότερο από προφάσεις εν αμαρτίαις. Ο παρτενέρ του Φαμπιάνο θα έπρεπε να ήταν στην προπόνηση (τουλάχιστον) της περασμένης Παρασκευής προς όφελος δημιουργίας συνθηκών κανονικότητας. Τελικώς, όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά αποχώρησε και ο Σαλέμ Εμπακατά μεγεθύνοντας το πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή ο Τόλης Τερζής πρέπει να σχηματίσει αμυντική τετράδα έχοντας δύο αριστερούς μπακ (Φεράρι, Ματαρίτα), έναν στόπερ (Φαμπιάνο) και δύο δεξιούς μπακ (Οντουμπάτζο, Μοντόγια) εκ των οποίων ο ένας μόλις μπήκε στην προπόνηση. Τι θα κάνει (;)… ας αποφασίσει ο Θεός και η ψυχή του.

Σίγουρα θα χρησιμοποιήσει πιο ευέλικτη τριάδα στον άξονα της μεσαίας γραμμής με τη συνύπαρξη των Ζουλ-Τζούρασεκ πίσω από τον Βλάντιμιρ Νταρίντα επιζητώντας καλύτερα αντανακλαστικά, μεγαλύτερες ταχύτητες και περισσότερα τρεξίματα. Ο αθλητισμός (μου) έχει διδάξει ότι «ποτέ δεν λες ποτέ», το ίδιο πιστεύω ενόψει της αυριανής (10/8, 21:15) πρώτης αναμέτρησης. Ειδικά στο ποδόσφαιρο όπου οι στιγμές καθορίζουν την πορεία ενός αγώνα και δεν νικά πάντα ο καλύτερος, αλλά ο εξυπνότερος και πιο αποτελεσματικός. Είναι δεδομένο ότι ο Άρης θα πρέπει να βγάλει από τη μύγα ξύγκι στην επίθεση, παρουσιάζοντας παράλληλα μεγαλύτερη σταθερότητα στην άμυνα και ωριμότητα στη διαχείριση του αγώνα. Γνωρίζει εξάλλου ότι αυτός δεν θα έχει την παραμικρή ομοιότητα μ’ αυτόν που προηγήθηκε με την Αραράτ στο «Κλ. Βικελίδης». Η Ντίναμο δεν είναι ομάδα που κλειδαμπαρώνεται στην περιοχή της παίζοντας το παιχνίδι της αναμονής αλλά θέλει την μπάλα στα πόδια της και πολλές φορές παρασύρεται από το υψηλό ποσοστό κατοχής μπάλας. Ίσως αυτό να είναι ένα από τα στοιχεία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν οι «κίτρινοι»…