Ο Άρης θα έπρεπε να (την) είχε τελειώσει

Οι υψηλές προσδοκίες έμοιαζαν ουτοπικές πριν τη σέντρα, προϊόντος του χρόνου όμως, άρχισαν να κινούνται στη σφαίρα της πραγματικότητας καθώς επιβεβαιώνονταν μερικά από τα δόγματα του ποδοσφαίρου. Αυτά απαγορεύουν αξιολογήσεις βασιζόμενες σε brand name’s, επιτρέπουν αντίστοιχες βάσει των στιγμών που παράγει ένας αγώνας, διδάσκουν επίσης ότι τα ματς κερδίζονται από τις ομάδες. Χθες για παράδειγμα, η Ντινάμο Κιέβου είχε το όνομα, άλλος όμως είχε την χάρη. Και στο τέλος της βραδιάς, αν οι 20.000 φίλοι του Άρη αποχώρησαν φουσκωμένοι από περηφάνια και οι (καταπονημένοι από την υπερπροσπάθεια) πρωταγωνιστές με την αίσθηση της δικαίωσης για μια επιλογή, έμεινε κι αυτό το… γαμώτο γιατί ο Άρης θα μπορούσε να είχε τελειώσει τη δουλειά εξασφαλίζοντας σκορ πρόκρισης. Τώρα ξέρει ότι όλα θα κριθούν σε μια εβδομάδα στο Βουκουρέστι καθώς αυτό το 1-0 δεν πρόσφερε τίποτε περισσότερο από το ψυχολογικό προβάδισμα, όπως σωστά επισήμανε ο Τόλης Τερζής.

Στην πραγματικότητα, κέρδισε περισσότερα. Παραμονή του αγώνα ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος είπε το περιβόητο «ελάτε να μετρηθούμε» και στη διάρκεια αυτού δεν φάνηκε η παραμικρή υστέρηση. Διαφορά υπήρχε στην αγωνιστική τακτική. Η Ντινάμο μπήκε διαβασμένη αλλά ελαχίστως υποψιασμένη. Αυτό υποδήλωσε τουλάχιστον η τοποθέτηση του Μιρτσέα Λουτσέσκου συνάμα της παραδοχής περί προσμονής πιο επιθετικής λογική από την πλευρά του Άρη. Κακώς ο πολύπειρος Ρουμάνος περίμενε κάτι τέτοιο. Το… αντάρτικο είναι από τις αγαπημένες πρακτικές του Τόλη Τερζή και οι δικοί του αντάρτες αποφάσισαν τη θυσία των ποδοσφαιρικών χαρακτηριστικών τους προς εξυπηρέτηση του ομαδικού συμφέροντας. Αυτό λέγεται τακτική προσήλωση.

Με αυτή πορεύτηκε ο Άρης κοτζαμάν 90λεπτο με μερικά ψεγάδια στη διαχείριση της ψυχολογίας του αγώνα. Πρόσφερε την κατοχή στους Ουκρανούς, τους φώναξε… «ελάτε» επενδύοντας στην απελευθέρωση στρεμμάτων στο χορτάρι μέσα από τις off ball κινήσεις τους, πρωτίστως όμως είχε διακρίνει τη λογική τους. Τις κινήσεις του Γιαρμολένκο προς τον άξονα για να πάρει όλη τη (δεξιά) πλευρά ο Τίμτσικ ή ακόμη, την επιδίωξη του Μπενίτο να μείνει στο ένας μ’ έναν με τον Οντουμπάτζο. Μια φορά τον «κουβάλησε» στην πλάτη κι έκανε τσαφ. Στις υπόλοιπες, ο υπηρεσιακός στόπερ του Άρη έκανε περισσότερα του αναμενομένου.

Η ουκρανική λογική διαβάστηκε σωστά και αντιμετωπίστηκε έξυπνα. Με τις επιστροφές και του Λούις Πάλμα ο οποίος υπό το βλέμμα τουλάχιστον πέντε scout’s απέφυγε τα επιτηδευμένα και περιορίστηκε στα απλά, παράλληλα της αντίστοιχης αδυναμίας του Γιαρμολένκο. Έτσι ήρθε η (πρώτη) σπουδαία φάση με πρωταγωνιστή τον Φεράρι και μοιραίο τον Νταβίντ Κάρλσον. Έπαιξε ρόλο και η… ρουφιάνα η τύχη. Δεν το έκανε άσχημα ο Σουηδός αλλά ο αριστερός μπακ της Ντινάμο (Ντούμπιντσακ) έκανε τρομερό παιχνίδι. Δύο αγγίγματα. Ένα στη φάση του Σουηδού κι ένα ακόμη στην τελευταία του αγώνα αλλάζοντας την πορεία της μπάλας στο… πάρε βάλε του Μενέντες. Είναι και η φάση του Βλάντιμιρ Νταρίντα. Αξιοποιώντας το 33% είσαι στο 2-0, το διπλάσιο ποσοστό θα έστελνε τον Άρη στα Playoffs. Γι’ αυτό δεν αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στο «Κλ. Βικελίδης». Ο Άρης άξιζε ένα ακόμη.

Αν σε μια βδομάδα στο Βουκουρέστι είναι αυτός που πρέπει, ο χθεσινός αγώνας θα διαγραφεί ολοκληρωτικά από τη μνήμη. Ήδη συνέβη με τους δύο αγώνες κόντρα στην Αραράτ. Ξεχάστηκαν χθες. Επί τούτου φρόντισε η ίδια η ομάδα. Το κερδισμένο στοίχημα της επιλογής του Μάρτιν Μοντόγια στη δεξιά πλευρά είχε την αξία του το οποίο είχε προαναγγελθεί από τον Τερζή αλλά ελάχιστοι πίστεψαν ότι θα προχωρούσε στην εφαρμογή του προφανούς. Δηλαδή, κάθε παίκτης στη θέση του. Φρόντισε περισσότερο αυτός ο κοντοπίθαρος στον άξονα της μεσαίας γραμμής, ο Ζαν Ζουλ. Γνήσιο κοπτοραπτικό, έκανε πολλά χιλιόμετρα, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη μη αλλοίωση του πλάνου και των χαρακτηριστικών των συμπαικτών του. Για παράδειγμα, ο Νέβεν Τζούρασεκ είναι «8αρι». End of story. Ο Κροάτης «κούμπωσε» με τον Νταρίντα στον άξονα, στην πρώτη γραμμή πίεσης καθώς οι τοποθετήσεις του ήταν αυτές που οφείλει να έχει ένας εσωτερικός μέσος. Γι’ αυτό μέτρησε 4-5 κλεψίματα στο πρώτο ημίχρονο. Το ίδιο έκανε και ο Λορέν Μορόν. Ο Ισπανός δεν βρήκε φάση, αλλά έφτιαξε για τους υπόλοιπους, σαν αυτή του Νταρίντα.

Κλείνοντας, χθες ο Άρης έμαθε ότι όλα είναι στο χέρι του. Δεν έχει λόγο να φοβηθεί κανέναν και τίποτε. Ξέρει ότι η επανάληψη της χθεσινής τακτικής προσήλωσης θα τον οδηγήσει στα Playoffs του Europa Conference League. Μετρήθηκε, αποδείχθηκε ισοϋψής κι έτσι θα πάει στο Βουκουρέστι.