Οι “μικροί” του ΠΑΟΚ “μεγαλώνουν”

Ο ΠΑΟΚ έβγαλε έξω από το Conference League μια ομάδα που έκανε περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες από εκείνον και στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια. Η Χάιντουκ έκανε περισσότερες ευκαιρίες στην Τούμπα (15) από τον ΠΑΟΚ (8), και πιο ποιοτικές (xGoals: 2.26 για την Χάιντουκ - 2.18 για τον ΠΑΟΚ). Και πάνω κάτω αυτό ήταν που είχε συμβεί και στο πρώτο παιχνίδι (14 τελικές με 1.16 xGoals για την Χάιντουκ - 8 τελικές με 0.38 xGoals για τον ΠΑΟΚ). Κάποιος που δεν είχε παρακολουθήσει τα παιχνίδια και μελετούσε τα στοιχεία της ανάλυσης της απόδοσης, μέσα από το Wyscout και τα highlights των αγώνων θα υπέθετε ότι δεν προκρίθηκε η καλύτερη ομάδα. Επειδή όμως πρόκειται για ποδόσφαιρο και όχι για επιδόσεις δύο γραμμών παραγωγής προϊόντων, η απάντηση στην ερώτηση σχετικά με το αν προκρίθηκε ή όχι η καλύτερη ομάδα κρύβεται στην διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες στο ψυχολογικό και το πνευματικό κομμάτι. Αυτά τα στοιχεία είναι που έδωσαν την πρόκριση στον ΠΑΟΚ. Και αυτός είναι ο λόγος που κάνει τον Ραζβάν Λουτσέσκου να δηλώνει ότι η ομάδα του αρχίζει να τον ψήνει φέτος περισσότερο από όσο τον έψηνε πέρσι.

Σε ένα πολύ καθοριστικό σημείο, πολύ νωρίς στη σεζόν, ο ΠΑΟΚ είχε πολλούς ποδοσφαιριστές με σημαντική συνεισφορά. Ο Κοτάρσι, που ανασυντάχθηκε μετά το σοβαρό λάθος του 8’ου λεπτού και κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ με τις επεμβάσεις του. Ο Κουλιεράκης που “έβαλε γκολ” με την απόκρουση στην εκτέλεση του Λιβάγια στο 8’, ο Κωνσταντέλιας με το πέναλτι που κέρδισε αφού προηγουμένως είχε επανακτήσει την κατοχή της μπάλας ψηλά στο τερέν, και με την πίεση που άσκησε μαζί με τον Μπράντον και τον Ζίβκοβιτς για να πάρουν την μπάλα και να φτάσουν στο 2-0. Ο Τσιγγάρας με την προσήλωσή στο τακτικό κομμάτι στην φάση άμυνας, την κατά 64% αποτελεσματικότητα στις μονομαχίες και με τις 3 επανακτήσεις κατοχής στο αντίπαλο μισό. Ο Σβαμπ που νίκησε τους δαίμονές του και ευστόχησε στο πέναλτι, ο Ζίβκοβιτς με το “2 στα 2” και την νοοτροπία νικητή που μετέδιδε στους συμπαίκτες και στους αντιπάλους του τόσο στο πρώτο ματς όσο και στη ρεβάνς. Με άλλα λόγια, ο ΠΑΟΚ πέρασε επειδή είχε περισσότερους ποδοσφαιριστές που απέδωσαν υπό πίεση σε υψηλό επίπεδο συγκριτικά με την Χάιντουκ.

Έτσι κι αλλιώς, ο χαρακτήρας που έδειξε η ομάδα του θα ήταν λόγος για να νιώθει πίστη στην επίτευξη αυτού του στόχου ο Λουτσέσκου. Αν όμως καταλαβαίνω καλά, ο λόγος που τον κάνει ανυπόμονο για να ζήσει και να δει τα επόμενα παιχνίδια του ΠΑΟΚ είναι η συνειδητοποίηση ότι οι “μικροί” του πλέον έχουν αρχίσει να “μεγαλώνουν”. Δείχνουν χαρακτήρα υπό πίεση ποδοσφαιριστές που δεν το είχαν κατορθώσει αυτό πέρσι στα play-offs της Superleague και τον τελικό του Κυπέλλου. Δηλαδή βλέπει τον Κοτάρσι, τον Κουλιεράκη και τον Κωνσταντέλια να παίρνουν ευθύνες μέσα στο παιχνίδι όταν η μπάλα καίει, και συνειδητοποιεί ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές αρχίζουν να νιώθουν άνετα και να λειτουργούν με ψυχραιμία υπό πίεση.

Στην πραγματικότητα αυτό είναι το μεγάλο μπόνους που θα εισπράξει ο ΠΑΟΚ αν ολοκληρώσει αυτό που άρχισε να χτίζει από τα παιχνίδια με την Μπεϊτάρ και καταφέρει να αποκλείσει την Χαρτς και να βρεθεί στην φάση των ομίλων του Conference League. Ναι, για το πρεστίζ, την ιστορία, την ψυχολογία του κόσμου και την επίτευξη των οικονομικών στόχων είναι πολύ κρίσιμη η πρόκριση. Αλλά δίχως αυτή την διαπίστωση ότι οι νέοι “ανθίζουν” ο Λουτσέσκου δεν θα μπορούσε να νιώθει όσο αισιόδοξος δείχνει ότι είναι. Διότι με το ρόστερ που έχει, ακόμη και αν προστεθούν δύο ποδοσφαιριστές, δεν θα μπορούσε να νιώσει ότι έχει υλικό για να ανταγωνιστεί τους άλλους μεγάλους στην Ελλάδα αν δεν πίστευε ότι οι “μικροί” μπορούν να αποδώσουν καλά υπό πίεση.

Οι “μικροί” του έδειξαν ότι “μεγαλώνουν”. Κι αν συνεχίσουν να το κάνουν, είναι δεδομένο ότι θα επηρεάσουν την δυναμική του ΠΑΟΚ. Με δύο ακόμη προσθήκες και με τους “μικρούς” να παίζουν σαν “μεγάλοι”, ο ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει καλύτερα πράγματα από αυτά που - δεν - υποσχόταν τον Ιούλιο ο Λουτσέσκου.