Είναι φυσιολογικό που δεν παίρνει βιαστικές αποφάσεις ο Μαρτίνεθ για τις μεταγραφές

Όταν κάνεις τη σύγκριση της κατάστασης, της φάσης στην οποία βρίσκονται οι πέντε μεγάλες ελληνικές ομάδες εύκολα διαπιστώνεις ότι πιο “πίσω” από όλους στις διαδικασίες βρίσκεται ο Ολυμπιακός. Όχι επειδή είναι αυτός που δεν έχει αναχωρήσει ακόμη για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του, αλλά κυρίως επειδή είναι η μόνη ομάδα που έχει αλλάξει προπονητή, δεδομένου ότι ο Απόστολος Τερζής δεν ήταν καινούργιος στον Άρη και είχε αρχίσει να δουλεύει ως πρώτος προπονητής από τα play-offs.

Κάποιος που μένει στους τίτλους των κειμένων και στην επιφάνεια της επικαιρότητας πιθανόν να απορεί σχετικά με την επιλογή του Ολυμπιακού να μένει μέχρι σήμερα δίχως να ανακοινώνει μεταγραφή, δεδομένου ότι έστω μια κίνηση έχουν κάνει όλοι οι υπόλοιποι. Και ναι, είναι μια πραγματικότητα ότι σήμερα ο Ολυμπιακός φαινομενικά δεν πηγαίνει στον παραδοσιακό ρυθμό του - πέρσι τέτοια εποχή είχε ήδη ανακοινώσει τέσσερις νέους ποδοσφαιριστές. Αυτό το τελευταίο όμως δεν σημαίνει ότι πέρσι έκανε καλά και φέτος κάνει λάθος. Πιθανόν να ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα προπονητή που κινήθηκε στην πρώτη του σεζόν όπως κινείται ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ είναι αυτό του Ματίας Αλμέιδα. Παρόλο που ο Αργεντινός είχε προσληφθεί πολύ νωρίτερα συγκριτικά με τον Ισπανό, είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα και είχε προλάβει να παρακολουθήσει δια ζώσης τα τελευταία παιχνίδια της προηγούμενης σεζόν, δεν βιάστηκε στις μεταγραφές. Και ουσιαστικά αφιέρωσε το πρώτο διάστημα της προετοιμασίας στην διαδικασία αξιολόγησης του ρόστερ που παρέλαβε. Όχι μόνο προκειμένου να καταλήξει σχετικά με το ποιοι του “κάνουν” και ποιοι όχι αλλά και για να φτάσει σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τα στοιχεία που λείπουν από το ρόστερ προκειμένου να δημιουργήσει την αγωνιστική ταυτότητα που θέλει και να βάλει την ομάδα του.

Η ιστορία της περσινής σεζόν λέει ότι η ΑΕΚ “πέτυχε” στις μεταγραφές, δηλαδή πήρε ποδοσφαιριστές που της φάνηκαν όλοι τους χρήσιμοι στην εξέλιξη της σεζόν, αλλά και ότι αξιοποίησε όλο της το ρόστερ, δηλαδή ότι ο Αλμέιδα χρησιμοποίησε όλους τους “περσινούς” ποδοσφαιριστές που είχε κρατήσει μετά από την αξιολόγηση.

Σήμερα ο Ολυμπιακός δημιουργεί, επιφανειακά, την αίσθηση ότι έχει καθυστερήσει. Μολονότι ο τεχνικός του διευθυντής δήλωσε από την παρουσίασή του ότι “στατιστικά αποδεικνύεται ότι χρησιμότερες είναι οι μεταγραφές που γίνονται στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου”, ο κόσμος αγχώνεται. Ίσως επειδή τον αγχώνει και ένα μέρος του οικοσυστήματος του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτό που λειτουργεί με τη νοοτροπία ότι το μεταγραφικό πλάνο κρίνεται στις εντυπώσεις, δηλαδή στο καλοκαίρι και όχι στην ουσία, δηλαδή στην διάρκεια της σεζόν.

Η ιστορία και μόνον αυτή θα μας δείξει αν έχουν μείνει ή όχι πίσω ο Αντόνιο Κορδόν και ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία ότι η μεθοδολογία τους είναι απολύτως φυσιολογική. Πρώτα γνωρίζεις αυτούς που έχεις στην διάθεσή σου και αποφασίζεις για αυτούς και ύστερα αποφασίζεις για αυτούς που χρειάζεται να πάρεις προκειμένου να καλύψεις όποια ελλείμματα διακρίνεις στο ρόστερ που σχηματίζεις.

Ακόμη και πρακτικά αν το αντιμετωπίσει κανείς, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του παραπάνω από έναν ημερολογιακό μήνα μέχρι το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι του. Δηλαδή έχει χρόνο για να δώσει στον προπονητή του να δουλέψει με τους ποδοσφαιριστές - “παλιούς” και καινούργιους.