Μίλησε η ελληνική ψυχή και οι διεθνείς γυρίζουν το χαρτί (vid)

• Οι διεθνείς πήγαν να τα χάσουν όλα και οι διεθνείς το... έσωσαν
• Περί Φαν'τ Σχιπ ο λόγος...

Πραγματικά ήταν πέρα για πέρα ανέλπιστο και ευχάριστο αυτό που είδαμε στο Ελλάδα - Σουηδία. Από κάθε άποψη.

Ναι αναμφίβολα χρειάστηκε και ο παράγοντας της τύχης με τα δύο δοκάρια των Σουηδών (όπως επίσης κομβική ήταν η κατακύρωση του γκολ του Παυλίδη στο 2-0), όμως η εικόνα του αντιπροσωπευτικό μας συγκροτήματος ήταν τέτοια που έκανε και τον ίδιο τον King Otto, τον Ότο Ρεχάγκελ που ήταν στο γήπεδο να χαμογελά πλατιά με αυτό που έβλεπε. Με την... αύρα του Ότο λοιπόν ήρθε μία σπουδαία νίκη και μία πειστικότατη εμφάνιση.

Ένα 2-1 επί των Σουηδών που κρατάει ζωντανή την Ελλάδα στη διεκδίκηση της πρόκρισης για το Μουντιάλ σε ένα ματς που ήταν πιο κομβικό από ποτέ. Ακόμα και μία ισοπαλία ψαλίδιζε τις όποιες πιθανότητες της Ελλάδας. Μία Ελλάδα που σε 2 αγώνες με Ισπανία και Σουηδία - που εάν έχανε κανείς δεν μπορούσε να τις προσδώσει ευθύνες απέναντι στα δύο φαβορί - απέσπασε 4 πόντους ενώ με Γεωργία και Κόσοβο πήρε μόλις 2 βαθμούς σε 2 ματς!

Οι διεθνείς πήγαν να τα χάσουν όλα και οι διεθνείς το... έσωσαν

Κακά τα ψέμματα ανεξάρτητα από τον πιο επιθετικό τρόπο που παίζει η Σουηδία δίνοντας παραπάνω χώρους από το Κόσοβο στους αντιπάλους της η εικόνα της Ελλάδας με τους Κοσοβάρους σε σχέση με τον αγώνα με τη Σουηδία ήταν η μέρα με τη νύχτα. Σαν να έβλεπε κανείς άλλη ομάδα μες στο γήπεδο. Και επειδή δεν άλλαξαν πολλά (ξανά τριάδα στην άμυνα κατέβασε ο Φαν'τ Σχιπ) και οι αλλαγές στην αρχική 11άδα είχαν να κάνουν με τον Ζέκα (τρομερά χρήσιμος και απαραίτητος παίκτης στο κέντρο αλλά δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του) και τον Χατζηδιάκο τρίτο στόπερ αντί του τραυματία Γιαννούλη ουσιαστικά μιλάμε για σχεδόν ίδια ομάδα στα δύο αυτά παιχνίδια (κατά 9/11). Δεν ξεκίνησαν δηλαδή οι Γιαννούλης (που αν και αριστερός μπακ ήταν ο τρίτος στόπερ στο Κόσοβο) και Σιώπης που ήταν βασικοί στο Κόσοβο. Άρα ο Φαν'τ Σχιπ εμπιστεύθηκε σχεδόν τους ίδιους παίκτες με τον αγώνα στο Κόσοβο, θέλοντας να τους δείξει πως παρότι... παιζόταν η θέση του εκείνος τους στηρίζει.

Έκαναν μεγάλη προσπάθεια οι στόπερ; Έκαναν. Έκαναν διαφορά τα δύο άκρα; Έκαναν. Τρομερός ο Τσιμίκας και μεγάλη προσπάθεια ο Ανδρούτσος. Έκανε διαφορά το κέντρο με Ζέκα και Μπουχαλάκη; Έκανε. Ήταν κομβικοί οι μεσοεπιθετικοί; Σχεδόν όλοι και μέσα σε αυτούς και αλλαγές, όπως ο Τζόλης. Γκολ ο Μπακασέτας, γκολ ο Παυλίδης και ασίστ από Δουβίκα και Τζόλη. Ένας Δουβίκας που είχε γκολ με το Κόσοβο και ασίστ με τη Σουηδία και ενώ ο Μπακασέτας είχε ασίστ με τους Κοσοβάρους και γκολ με τους Σουηδούς.

Το πλέον βασικό όμως ήταν πως οι διεθνείς άλλαξαν... τσιπάκι, αποφάσισαν να το πάρουν πάνω τους και ξαναέβγαλαν ελληνική ψυχή και τρομερά αποθέματα διάθεσης, ενέργειας και δύναμης. Χαρακτηριστικά που είχε παραδοσιακά η Εθνική μας ομάδα και τα είχε - και συνεχίζει να τα έχει - ανάγκη. Μίλησε η ελληνική ψυχή, το πάθος, και η νοοτροπία του «παίζουμε όλοι για όλους και πάνω απ' όλα για την ομάδα». Κατάλαβαν και οι ίδιοι οι παίκτες ότι δεν πήγαινε άλλο με τέτοια εικόνα στο γήπεδο.

Οι ίδιοι οι παίκτες που βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο και στο χείλος του πρόωρου αποκλεισμού στα προκριματικά είναι οι ίδιοι που γυρίζουν το χαρτί, αλλάζουν τα δεδομένα και εξακολουθούν να διεκδικούν πρόκριση στο Μουντιάλ. Και μόνο για αυτήν την προσπάθεια, την εμφάνιση και την αυταπάρνηση απέναντι στους ποιοτικούς Σουηδούς αξίζουν πολλά μπράβο και τα ανάλογα εύσημα. Εξάλλου πριν τον αγώνα οι παίκτες μίλησαν και μεταξύ τους και ήταν αποφασισμένοι για όλα: να βγάλουν ένταση, πάθος, πυγμή και αποτελεσματικότητα. Να κάνουν κατάθεση ψυχής στο γήπεδο και ότι βγει. Και αυτό που έπρεπε να βγει βγήκε. Και κάτι άλλο. Έδειξαν οι παίκτες αυτοί πως είναι για αρκετά παραπάνω πράγματα.

Περί Φαν'τ Σχιπ ο λόγος...

Ο Ολλανδός τεχνικός επίσης είχε βρεθεί σε τρομερά δύσκολη θέση. Το είχε αντιληφθεί και ο ίδιος. Είχε καταλάβει και τη μεγάλη σημασία του αγώνα με τη Σουηδία. Για αυτό και πανηγύρισε πιο έξαλλα από ποτέ την κατάκτηση της νίκης αυτής. Την εξέλαβε και ως μία προσωπική νίκη και καλά έκανε σε μία τέτοια βραδιά.

Στη συνέντευξη Τύπου μετά το Ελλάδα - Σουηδία ο Τζον Φαν'τ Σχιπ θεώρησε σωστό να πει ότι η... δεξαμενή των παικτών που έχει στη διάθεσή του δεν είναι μεγάλη και όταν του προκύπτουν και τραυματισμοί τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Επιπλέον πως η Εθνική χρειάζεται χρόνο, πίστη και στήριξη και πως το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να προωθεί περισσότερο νέους Έλληνες παίκτες ή γενικά Έλληνες και να σταματήσει να χρησιμοποιεί τόσους πολλούς ξένους στο πρωτάθλημά του. Όλα αυτά απόλυτα σεβαστά με τη διαφορά πως όταν δεν έχεις κερδίσει ως ομάδα τη Γεωργία και το Κόσοβο δεν γίνεται να μην περιμένεις αντιδράσεις για ένα εθνικό συγκρότημα που τελευταία φορά που πήγε σε μεγάλη διοργάνωση ήταν το 2014 (σε Μουντιάλ). Το βασικό σε αυτές τις τοποθετήσεις είχε να κάνει με ότι ο ίδιος ήθελε να δείξει και αναδείξει πως το έργο του είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ότι μπορούν να θεωρούν ορισμένοι.

Η βασική ερώτηση για τον Τζον Φαν'τ Σχιπ είναι εάν αξίζει την ευκαιρία να πάει την Ελλάδα μέχρι τέλους στη διαδικασία αυτών των προκριματικών. Από τη στιγμή που ήρθε αυτή η εμφάνιση και αυτή η νίκη υπό κανονικές συνθήκες στον Ολλανδό θα πρέπει να δοθεί μία έστω μικρή πίστωση χρόνου με δεδομένο πως το επόμενο παιχνίδι είναι με τη Γεωργία (09/10 εκτός έδρας και μετά στις 12/10 υπάρχει το Σουηδία - Ελλάδα). Εξάλλου στις περισσότερες των περιπτώσεων ένας προπονητής αντέχει ή όχι ανάλογα με τα αποτελέσματά του. Άρα η Εθνική μας ομάδα τα παίζει όλα για όλα σε αυτούς τους δύο αγώνες και εάν συνεχίσει σε αυτόν τον αγωνιστικό δρόμο - όπως στο ματς με Σουηδία - μπορεί να τα καταφέρει ως προς στον στόχο της 2ης θέσης. Στο χέρι της είναι και ανεξάρτητα απ' όσα συμβαίνουν στην ΕΠΟ μετά την παραίτηση του Θοδωρή Ζαγοράκη από την προεδρία της Ομοσπονδίας.

Υ.Γ. Ενδεικτικό του πόσο μεγάλη νίκη ήταν αυτή με τους Σουηδούς για την Ελλάδα ήταν ο φοβερός εκνευρισμός των Σκανδιναβών (παικτών και τεχνικού επιτελείου) μετά τον αγώνα σε όλα τα επίπεδα. Τους έφταιγαν τα πάντα: από τις καθυστερήσεις που θεωρούν ότι έκανε η Ελλάδα μέχρι οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Ο διαιτητής Καράσεφ πάντως κράτησε παραπάνω από τα έξι λεπτά του έξτρα χρόνου στο τέλος...