Η ώρα του Έλληνα ποδοσφαιριστή

Τα όσα έχουν συμβεί κατά την διάρκεια των τελευταίων 23 ημερών στην ζωή του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι πολύ διδακτικά. Η αρχή ήταν ο εντός έδρας αγώνας της Ελλάδας με την Σουηδία για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Εθνική πραγματοποίησε μια πολύ καλή εμφάνιση και νίκησε την πρωτοπόρο - εκείνο το διάστημα- του group B της προκριματικής φάσης σε μια στιγμή που δεν την πίστευε ούτε η ίδια της η ομοσπονδία, δεδομένου ότι ο τότε πρόεδρός της ετοιμαζόταν να απομακρύνει τον προπονητή και να ακυρώσει το πρότζεκτ Κατάρ.

Κι ύστερα ήρθαν μια σειρά από γεγονότα που ανέδειξαν σε πρωταγωνιστές Έλληνες ποδοσφαιριστές - δηλαδή παίκτες από αυτούς που θα συγκεντρωθούν τώρα για να προετοιμαστούν για ακόμη δύο “τελικούς” στην Γεωργία (9/10) και στην Σουηδία (12/10).

Ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος έγινε πρωταγωνιστής στο επίπεδο του Champions League με την Μπενφίκα. Ο Γιώργος Αθανασιάδης αναδείχθηκε MVP σε μια ιστορική νίκη μιας αδύναμης και πρωτοεμφανιζόμενης ομάδας στο Champions League, της Σέριφ στην έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Γιώργος Μασούρας αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή της 2ης αγωνιστικής του Europa League με το πάρτι που έκανε στην Κωνσταντινούπολη με τον Ολυμπιακό απέναντι στην πρωτοπόρο του τουρκικού πρωταθλήματος Φενέρμπαχτσε. O Τάσος Δουβίκας δημιούργησε στενή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα στα παιχνίδια του ολλανδικού πρωταθλήματος με την Ουτρέχτη. Ο Τάσος Μπακασέτας συνέχισε να βρίσκει γκολ και ασίστ με την φανέλα της Τραμπζονσπόρ στο τουρκικό πρωτάθλημα. Ο Κώστας Τσιμίκας συνέχισε να βρίσκει τον χρόνο του και τον τρόπο να γίνεται σημαντικός στα παιχνίδια της Λίβερπουλ. O Παντελής Χατζηδιάκος βρήκε τη θέση του στο βασικό σχήμα της ΑΖ Αλκμάαρ, όπως και ο Βαγγέλης Παυλίδης, που έχει μαζέψει γκολ και ασίστ στα παιχνίδια που ακολούθησαν. Βασικός ήταν σε τρία παιχνίδια και ο Κωνσταντίνος Μαυροπάνος με την Στουτγκάρδη. Βασικός έγινε την Πέμπτη στην Φενέρμπαχτσε και ο Δημήτρης Πέλκας, ο οποίος μάλιστα είχε και μια απόδοση που δείχνει ότι έρχεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση μετά την μακρά απουσία του.

Με άλλα λόγια, όλοι οι βασικοί του Τζον Φαν’τ Σχιπ στο ματς με την Σουηδία θα μπουν στην προετοιμασία ερχόμενοι από τον ρυθμό των αγώνων που έχουν στα πόδια τους, διότι όλοι ήταν βασικοί στους συλλόγους, και θεωρητικά τούτη τη φορά ο Ολλανδός προπονητής θα έχει περισσότερες επιλογές.

Όλα τα καλά πράγματα, που έκαναν με τους συλλόγους τους στην διάρκεια των τελευταίων 23 ημερών οι Έλληνες ποδοσφαιριστές, ήρθαν σε μια εποχή που δεν πιστεύει κανείς στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Οι ελληνικοί σύλλογοι χρησιμοποιούν όλο και λιγότερους Έλληνες στην Superleague. Και όσοι αγωνίζονται έχουν να αντιμετωπίσουν την, το λιγότερο, δυσπιστία του περιβάλλοντος. Τους “σώζει” ότι τους πιστεύουν οι προπονητές τους και κάποιες εκ των διοικήσεων των ΠΑΕ - διαφορετικά θα είχαν και αυτοί εξαφανιστεί.

Όλο αυτό το σκηνικό μου θυμίζει πολύ έντονα την προ 2004 εποχή. Η σκηνή μοιάζει να είναι βγαλμένη από την περίοδο 2001-2003, την οποία θυμάμαι πολύ καλά: μια ομοσπονδία που κοιτάζει τον προπονητή με την αμφιβολία σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να τον αλλάξει άμεσα, ένας προπονητής που δεν πείθει το ελληνικό περιβάλλον, σύλλογοι που … συστήνουν στους ποδοσφαιριστές να μην “σκοτώνονται” στην Εθνική, παίκτες που εξαιρούνται από τις κλήσεις λόγω τραυματισμού, και καμιά δεκαπενταριά ποδοσφαιριστές που έχουν μονιμοποιηθεί στις κλήσεις, οι οποίοι στην πλειονότητά τους αγωνίζονται στο εξωτερικό και όταν συγκεντρώνονται στην Εθνική προσπαθούν να μείνουν ανεπηρέαστοι από το ελληνικό περιβάλλον ή να μετατρέψουν την αμφισβήτηση και την απαξίωση σε κίνητρο.

Η εποχή λέει στον Έλληνα ποδοσφαιριστή ότι μόνο εκείνος μπορεί να αλλάξει την μοίρα του, να επηρεάσει με την απόδοση και τα αποτελέσματα την κατάσταση και να προκαλέσει μια αλλαγή. Χάρη στην νίκη που έκαναν με την Σουηδία, οι ποδοσφαιριστές αγόρασαν μια ευκαιρία να διεκδικήσουν το εισιτήριο για την επιστροφή σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από περίπου 8 χρόνια. Σήμερα, που ζουν 3 βαθμούς μακριά από την δεύτερη θέση μπορούν να προετοιμαστούν για τα δύο ματς που έρχονται με την νοοτροπία ότι κρατούν την μοίρα τους στα πόδια τους. Διότι αν κάνουν δύο νίκες, θα γίνουν φαβορί για την δεύτερη θέση, ενώ το όνειρο δεν θα απομακρυνθεί ούτε με νίκη επί της Γεωργίας και ισοπαλία με τους Σουηδούς.

Όλα αυτά τα παιδιά είναι γενιές που μεγάλωσαν με τις εθνικές επιτυχίες και έμειναν με την λαχτάρα να τις συνεχίσουν και να τις ζήσουν. Μεγάλωσαν βλέποντας την Εθνική Ομάδα στην τελική φάση των μεγάλων διοργανώσεων, την είδαν να διακρίνεται σε δύο διοργανώσεις μετά το 2004, (Euro 2012, Μουντιάλ 2014). Και επειδή αρκετά από αυτά τα παιδιά έχουν μεγαλώσει πλέον, η ευκαιρία που έχουν μπροστά τους είναι από αυτές που μπορεί να μην ξανασυναντήσουν ποτέ. Σε αυτή την συνείδηση ποντάρουμε όσοι ευχόμαστε να συμβεί αυτό που το ελληνικό περιβάλλον αντιλαμβάνεται σήμερα ως απίθανο. Αν στην “συλλογική κουλτούρα” και το ομαδικό πνεύμα που έχει δημιουργήσει ο Φαν’τ Σχιπ προστεθεί η δίψα για διάκριση, δηλαδή αν η Ελλάδα μπει στην Γεωργία και εν συνεχεία στην Σουηδία με την αγωνιστική νοοτροπία και την ψυχική και πνευματική κατάσταση στην οποία βρέθηκε στο ΟΑΚΑ πριν από 23 ημέρες, οι πιθανότητες της έκπληξης θα αυξηθούν σημαντικά. Κάνω την ευχή τούτες τις ημέρες, που πλησιάζουν τα ματς, οι ποδοσφαιριστές να μπαίνουν στο chat για να μοιραστούν την ανυπομονησία, την πίστη και τις αγωνίες τους για την έκβαση των δύο αναμετρήσεων. Εύχομαι να “φτιάχνονται” όπως έκαναν οι πρόγονοί τους που τέτοιες μέρες καίγονταν στα τηλεφωνήματα και στα SMS, επειδή δεν υπήρχε ακόμη το WhatsApp, για να καλύπτουν την ανάγκη τους να βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία και να συντηρούν την ομοψυχία και την ομόνοια, και να παραμένουν διαρκώς ενωμένοι και συντονισμένοι για να κουβεντιάζουν για τα οράματά τους. Στην Ελλάδα είναι αποδεδειγμένο ότι μόνο έτσι γίνεται. Μόνο οι παίκτες το κάνουν. Μόνο εκείνοι πιστεύουν στον Έλληνα ποδοσφαιριστή.