Η πρώτη νίκη σε καθηλωτική βραδιά «Champions League»!

• Η... πραγματική βαθμολογία
• Η ισοπαλία δεν μας «καίει», αλλά δεν μας κάνει
• Το 3-5-2 που γεμίζει το γήπεδο

Δυστυχώς και παρά τη μεγάλη χαρά μας για το δώρο της Γεωργίας στο 90’ που μας τύλιξε στο πακέτο ο Τάσος Μπακασέτας από την άσπρη βούλα, η… όλη φάση στον όμιλό μας (ακόμα) δεν μυρίζει πρόκριση. Η υπερβατική ισοπαλία στην Ισπανία πετάχτηκε στα σκουπίδια με το εντός έδρας «Χ» εναντίον της Γεωργίας (μοναδικός βαθμός της!), η ισοφάριση στο 90’ από το Κόσοβο έμοιαζε με «αυτοκτονία», αλλά οι Σουηδοί τους οποίους αντιμετωπίζει απόψε η Ελλάδα στη Στοκχόλμη μας πρόσφεραν την ευκαιρία. Την ευκαιρία για την τελευταία ζαριά!

Ηρθαν στην Αθήνα με το τουπέ μιας ομάδας που προερχόταν από 3/3 και νίκη επί της Ισπανίας, δεν αξιολόγησαν σωστά ότι εκείνο το παιχνίδι ήταν «ειδικών συνθηκών» για τους διεθνείς που αγωνίζονταν λυσσασμένα και για τον πιεσμένο Τζον Φαν’τ Σχιπ. Κι όταν το πήραν χαμπάρι ήταν μάλλον αργά δεδομένης και της αστοχίας τους σε 2-3 σπουδαίες φάσεις.

Η... πραγματική βαθμολογία

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Ισπανία 13, Σουηδία 12, Ελλάδα 9. Ο πρώτος ταξιδεύει απευθείας στο Κατάρ τον επόμενο χειμώνα. Ο δεύτερος πάει σε νοκ άουτ διπλά play offs (με «ημιτελικό» και «τελικό»). Στην ισοβαθμία το κριτήριο είναι η διαφορά τερμάτων και όχι τα αποτελέσματα στα μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδια, διότι πρόκειται για διοργάνωση της FIFA. Και σ’ αυτού του είδους την ισοβαθμία η Ελλάδα υπολείπεται έναντι αμφότερων των συνδιεκδικητών.

Για να έχουμε σαφέστερη εικόνα της βαθμολογίας και των ισορροπιών που διαμορφώνονται στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές (έχει ρεπό απόψε η Ισπανία), ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας για να το κάνουμε πιο εύκολο: ότι η Σουηδία νικά εκτός έδρας τη Γεωργία στην επόμενη αγωνιστική και η Ελλάδα το Κόσοβο στο τελευταίο ματς του ΟΑΚΑ. Σουηδία 15, Ισπανία 13, Ελλάδα 12 και παίζουν όλοι μεταξύ τους κατά σειρά: Σουηδία – Ελλάδα, Ελλάδα – Ισπανία, Ισπανία – Σουηδία στην αυλαία.

Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, θεωρητικά μιλώντας η Ελλάδα μπορεί να «πετάξει» εκτός ανάλογα με τα αποτελέσματα είτε τους Σκανδιναβούς είτε τους Ιβηρες που θα παίζουν μεταξύ τους στο τελευταίο ματς. Όμως, αλήθεια, πόσο πιθανό είναι αυτή η ομάδα μας να νικήσει στο ΟΑΚΑ την Ισπανία που έσπασε πριν από λίγες ημέρες το φοβερό αήττητο της Ιταλίας και ηττήθηκε στον τελικό του Nations League από τους υπερηχητικούς Γάλλους με χίλια ζόρια και μέσω VAR; Ελάχιστες.

Η ισοπαλία δεν μας «καίει», αλλά δεν μας κάνει

Ας είμαστε ρεαλιστές, λοιπόν. Η ισοπαλία απόψε δεν καίει τις πιθανότητες της Ελλάδας. Όμως δεν τις πολλαπλασιάζει, τις μειώνει στο ελάχιστο! Διότι ο «στόχος» μας πρέπει να είναι η Σουηδία, που παίζει και στο τελευταίο ματς εκτός έδρας με το φαβορί του ομίλου. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, διαβατήριο είναι η αποψινή νίκη και μόνο αυτή.

Εχει πολλά υπέρ της η Εθνική ομάδα. Τη θετική ατμόσφαιρα παντού. Τη δίψα παικτών που δεν έχουν αγωνιστεί ποτέ σε τελική φάση Euro ή Παγκοσμίου Κυπέλλου . Την ενότητα, τη συσπείρωση, την ομοιογένεια. Τη διάθεση για κάθε μικρή θυσία στο παιχνίδι. Τις αντεπιθέσεις και τους χώρους που θα της δώσει σίγουρα απόψε κατά διαστήματα ο αντίπαλος που είναι φαβορί και παίζει σταθερά με 4-4-2 και «ψευτοδεκάρι» τον Φόρσμπεργκ.

Εχει και πολλά εναντίον της. Τον ενθουσιασμό του αντίπαλου κοινού. Την ατομική ποιότητα συγκεκριμένων Σουηδών (Ισακ, Κουάισον, Φόρσμπεργκ, Αουγκούστινσον, Εκνταλ). Το πόσο «υποψιασμένοι» θα είναι, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική ομάδα που τους «έκοψε» βαθμούς στον όμιλο. Το «νικάμε και εξασφαλίζουμε τουλάχιστον τη δεύτερη θέση» ισχυρότατο κίνητρό τους. Και τις απώλειες δυο πολύ έμπειρων παικτών-κλειδιά στις γραμμές όπου αγωνίζονται. Ο Τζαβέλλας και ο Ζέκα δεν είναι ο Φαν Ντάικ και ο Καντέ, αλλά στον μηχανισμό αυτής της ομάδας είναι πολύ βασικά γρανάζια, με χαρακτηριστικά τα οποία δεν διαθέτουν άλλοι παίκτες στις θέσεις τους. Την ανάγνωση φάσεων του σούπερ teamplayer στόπερ της ΑΕΚ και το pressing του πρώην αρχηγού του Παναθηναϊκού.

Είναι ακόμα μια εθνική άγουρη. Με πολλούς παίκτες οι οποίοι ουσιαστικά καθιερώνονται στην ενδεκάδα σ’ αυτό το προκριματικό τουρνουά. Σκεφτείτε ότι μέχρι πριν από έναν χρόνο ο Μπουχαλάκης και ο Μασούρας δεν θεωρούνταν απόλυτα βασικά στελέχη της! Είναι μια ομάδα που ακόμα μπολιάζεται με νέο αίμα (Ανδρούτσος, Τζόλης, Δουβίκας, Μαυροπάνος) και που μόλις στα τελευταία της παιχνίδια δείχνει να βρίσκει κάποιες σταθερές αρχές και λειτουργίες που βασίζονται στο 3-5-2. Στη διάταξη, δηλαδή, που είναι «κουμπωμένη» πάνω στον αρχηγό Τάσο Μπακασέτα: τον πιο σημαντικό παίκτη της από τη μέση και μπροστά.

Το 3-5-2 που γεμίζει το γήπεδο

Θα είναι τεράστια έκπληξη αν το αλλάξει σήμερα ο Φαν’τ Σχιπ αυτό το 3-5-2, το οποίο απαιτεί πολλά – πολλά παιχνίδια για να βρουν τη χημεία τους όλοι μαζί. Πιο πολύ οι ακραίοι μπακ Τσιμίκας - Ανδρούτσος με τους στόπερ τους και τους επιθετικούς που θα τους στηρίζουν κατά περίσταση στις πτέρυγες. Με το 3-5-2 ο Ολλανδός κόουτς θεωρεί (σωστά) ότι «γεμίζει» κάθε εκατοστό του γηπέδου διότι έχει πλέον παίκτες που αγωνίζονται στο ρυθμό και στην ένταση που θέλει! Όμως η διάταξη ουδέποτε αποτέλεσε πανάκεια για οποιαδήποτε ομάδα του κόσμου.

Κι αν κάποιος ψάχνει έναν «οδηγό» απόψε για την Εθνική, αυτός… απλώς δεν υπάρχει! «Οδηγός» δεν μπορεί να είναι ούτε το 1-1 στην Ισπανία με μπόλικη τύχη και σούπερ μονότερμα στο τελευταίο 20λεπτο. Οδηγός δεν μπορεί να είναι ούτε το rock ‘n’ roll 2-1 επί των Σκανδιναβών στο ΟΑΚΑ. Το ματς το σημερινό είναι απολύτως unique. Για πολλούς παίκτες είναι ίσως το σημαντικότερο στην καριέρα τους, σίγουρα το σημαντικότερο στη θητεία τους με την Εθνική ομάδα. Και για να αποκτήσουν το δικαίωμα να λέν’ «το σημαντικότερο μέχρι το επόμενο με ους Ισπανούς», απόψε πρέπει τουλάχιστον να φύγουν αήττητοι από τη φιλόξενη Στοκχόλμη.

Αυτή τη φορά ο Μπακασέτας, ο Πέλκας ή ο όποιος άλλος σκόρερ, θα έχει και τη δική του ελληνική γωνιά για να τρέξει στον πανηγυρισμό. Κι αν δεν τα καταφέρει αυτή η γενιά παικτών, θα έχει κι άλλες ευκαιρίες στο μέλλον, έχοντας κατακτήσει ήδη μια μικρή νίκη: απόψε είναι βραδιά… Champions League. Στις 21.45 ο Ελληνας ποδοσφαιρόφιλος θα αφήσει στην άκρη τις σκοτούρες της επόμενης μέρας και θα καθίσει να την παρακολουθήσει. Να πανηγυρίσει ή να στενοχωρηθεί. Να γευτεί συναισθήματα που μερικές φορές μόνο τα σπορ μπορούν να χαρίσουν. Στην Ελλάδα, η εθνική ομάδα είχε πολλά χρόνια να προκαλέσει αυτά τα συναισθήματα…