«Θέλω να είμαι ο Μπουφόν μέχρι το τελευταίο λεπτό»

Ολος ο πλανήτης περιμένει το αν τελικά ο Μπουφόν κρεμάσει τα γάντια του και ο 40χρονος keeper της Γιουβέντους σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν δύο μήνες στον Ζεράρ Πικέ έδωσε πάρε-βάλε τις σκέψεις για το φινάλε της καριέρας του και πως θα είναι ύστερα από αυτό. Ο Τζίτζι μίλησε στον σέντερ μπακ της Μπαρτσελόνα για τα εξής πράγματα.

Για το αν το ποδόσφαιρο άλλαξε κατά τη διάρκεια της καριέρας του. «Ηταν καλή αλλαγή για μένα, καθώς το ποδόσφαιρο έχει βελτιωθεί. Είναι πιο συναρπαστικό και λιγότερος χρόνος σπαταλάται. Επίσης, πιστεύω ότι σε προσωπικό επίπεδο με έκανε καλύτερο, καθώς όλοι οι τερματοφύλακες πρέπει να παίζουν περισσότερο με τα χέρια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να στείλεις σωστά την μπάλα. Η δουλειά σου είναι πιο περίπλοκη σε σχέση με το παρελθόν. Είναι καλύτερο για μένα, καθώς είμαι 40 ετών και συνεχίζω να παίζω, γιατί μου αρέσει να είμαι ανταγωνιστικός και να βελτιώνομαι»

Για το πιθανό φινάλε. «Καμία έκπληξη. Νομίζω ότι στην ηλικία που βρίσκομαι πρέπει να αξιολογείς την κατάσταση καθέ βδομάδα, κάθε μήνα. Γιατί είναι σημαντικό για τους αθλητές σαν και εσένα και εμένα, που έχουμε παίξει στο υψηλότερο επίπεδο, που δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, να μείνουμε στην κορυφή. Πρέπει να είσαι καλά από πλευράς φυσικής κατάστασης επειδή δεν θέλεις άσχημα αποτελέσματα για να μην χαλάσεις την εικόνα σου. Είμαι ο Μπουφόν, και αυτός θέλω να είμαι μέχρι το τελευταίο λεπτό. Και όταν δεν θα είμαι πια ο εαυτός μου, θα φύγω. Σε 1-2 μήνες, θα συναντηθώ με τον πρόεδρο και θα συζητήσουμε ήρεμα την κατάσταση. Είμαι πολύ χαρούμενος αυτή τη στιγμή. Είμαι χαρούμενος που παίζω, λατρεύω την ατμόσφαιρα, είμαι με τους φίλους μου και ξέρω ότι μπορώ να βοηθήσω στο γήπεδο. Τη μέρα που δεν θα μπορώ, κανένα πρόβλημα. Είχα μια σπουδαία καριέρα ούτως ή άλλως».

Για την επόμενη μέρα. «Δεν θα ήμουν ειλικρινής εάν έλεγα ότι δεν φοβάμαι. Ωστόσο, βαθιά μέσα μου αισθάνομαι ήρεμα και ειρηνικά, καθώς γνωρίζω ότι είμαι φύσει περίεργος για το καινούργιο. Και τη μέρα που θα σταματήσω το ποδόσφαιρο, ξέρω ότι θα βρω κάτι καινούργιο για να απολαμβάνω και να με κρατάει απασχολημένο. Αλλωστε, παίκτες σαν και εμάς που ζούμε το παιχνίδι με ένταση, αναζητούν πάντα ένα λόγο για να σηκώνονται και να παλεύουν για κάτι. Το μόνο πρόβλημα ίσως να είναι ότι η ζωή μου υπήρξε απόλυτα οργανωμένη για 23 χρόνια. Και εάν είναι να έχεις μπροστά σου ξαφνικά 24 ώρες χωρίς να πρέπει να κάνεις κάτι, ίσως να είναι πρόβλημα. Θα ήθελα να κάνω μαθήματα ώστε να γίνω διευθυντής, μάνατζερ ή ακόμα και προπονητής. Θα έχω το χρόνο να σκεφτώ κάτι χωρίς βιασύνες».