Ο Μαέστρο καλείται να διευθύνει ακόμη ένα έργο στη Γιουβέντους

Ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος βρέθηκε προ εκπλήξεως με την απόφαση του Ανιέλι να δώσει τα ηνία της ομάδας στον Άντρεα Πίρλο. Ακόμη και τα πιο αισιόδοξα Ιταλικά μέσα κάναν λόγο για μία «τολμηρή» απόφαση, δεδομένης της απειρίας του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή αλλά και της μεταβατικής περιόδου στην οποία φαίνεται να έχει εισέλθει, για μία ακόμη φορά, η Γιουβέντους. Στην πρώτη αναγέννηση, ο Πίρλο είχε πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο. Μέσα σε λίγα χρόνια, το Ιταλικό κλαμπ καλείται, όπως φαίνεται, να προβεί σε μια δεύτερη αναγέννηση.

Μετά το διάσημο Calciopolis σκάνδαλο και τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε στη Γιουβέντους, οι Μπιανκονέρι έχρηζαν ολικής αναδιοργάνωσης και ανασύνταξης. Ο αντίκτυπος του σκανδάλου είχε εμφανή σημάδια και στις χρονιές μετά την επιστροφή της Γιούβε στη Serie A, καθώς παρά την 3 η και 2 η θέση στις σεζόν 2009-10 και 2010-11, ακολούθησαν οι δύο συνεχόμενες 7 ες θέσεις και οι παράλληλες κακές Ευρωπαϊκές πορείες με αποκλεισμό στους 16 του Europa League από τη Φούλαμ την πρώτη χρονιά και μένοντας εκτός συνέχειας στους ομίλους τη δεύτερη. Η ανάγκη για αλλαγή «φώναζε» και η δύσκολη αποστολή ανατέθηκε στον Αντόνιο Κόντε.

Όπως και η πρόσφατη ανακοίνωση του Πίρλο, η έλευση του Κόντε, πρώην καπιτάνο της Γιούβε, αντιμετωπίστηκε με μεγάλες αμφιβολίες, καθώς το ιστορικό του αλενατόρε δεν έπειθε. Προερχόταν από 2 ανόδους στη Serie A με Μπάρι και Σιένα ενώ η μοναδική του εμπειρία στα μεγάλα σαλόνια ήταν με την Αταλάντα, από την οποία έφυγε κυνηγημένος από τους ultras της ομάδας.

Ένα χρόνο αργότερα, η Γιούβε έγινε η πρώτη ομάδα, από τη στιγμή που η Serie A πραγματοποιείται με 20 ομάδες, που τερματίζει αήττητη. Οι Μπιανκονέρι έφεραν στο Τορίνο τον Αρτούρο Βιδάλ ενώ, σε μια κίνηση που σόκαρε το Ιταλικό ποδόσφαιρο, απέκτησαν ως ελεύθερο τον Άντρεα Πίρλο, τον οποίο (για κάποιο λόγο που μόνοι αυτοί ξέρουν) οι διοικούντες της Μίλαν άφησαν ελεύθερο. Ο Κόντε, με τα αποκτήματα αυτά, άλλαξε το σύστημα από το 4-2-4 σε 3-5-2, τακτική που καθιέρωσε τα επόμενα χρόνια στη Γιουβέντους με τεράστιες επιτυχίες. Ο σκληροτράχηλος Βιδάλ, ο υπερταλαντούχος Πολ Πογκμπά δέσποζαν στον άξονα ενώ στην υπηρεσία καλούταν συχνά-πυκνά και ο πάντα τίμιος Κλαούντιο Μαρκίζιο.

Όλα όμως ξεκινούσαν και τέλειωναν από τον Πίρλο. Η ντελικάτη, φινετσάτη, μαεστρική του παρουσία ήταν το Α και το Ω, σε έναν άξονα που θεωρούταν ίσως ο κορυφαίος την εποχή εκείνη.

Με τον Πίρλο και τον Κόντε, η Γιούβε επέστρεψε στην κορυφή μετά το ντροπιαστικό Calciopolis και δεν μετακινήθηκε ποτέ εκ τότε, με τον τελευταίο βέβαια να πληρώνει τις απογοητευτικές πορείες στην Ευρώπη και να φεύγει. Ο Μαέστρο μετακόμισε στις ΗΠΑ με 4 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο και 1 Σούπερ Καπ αλλά και τον χαμένο τελικό κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Ο Κόντε έφυγε, ο Αλέγκρι ήρθε και σήκωσε 5 συνεχόμενες φορές το τρόπαιο της Serie A πριν αποχωρήσει, φτάνοντας επίσης δύο φορές στο τελικό του Champions League και φεύγοντας ηττημένος.

Ακολούθησε άλλη μια αμφιλεγόμενη επιλογή προπονητή.

Η Γιούβε έδωσε τα ηνία στον Μαουρίτσιο Σάρι, έναν προπονητή με συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία, τακτική και φιλοσοφία.

Ο Σάρι έφερε άλλον έναν τίτλο πρωταθλήματος, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να μεταλαμπαδεύσει στους παίχτες του τη φιλοσοφία της τακτικής του. Νίκες έρχονταν αλλά όχι πειστικά, με τα στατιστικά της Γιούβε επί της εποχής Σάρι να είναι τα χειρότερα τις τελευταίες 9 σεζόν. Η Γιουβέντους συγκέντρωσε το μικρότερο αριθμό γκολ ενώ δέχθηκε τα περισσότερα την τελευταία 9ετία και έφτασε τις 7 ήττες, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί τις τελευταίες 9 σεζόν. Μάλιστα, οι Μπιανκονέρι έσπασαν αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του Calcio για πρωταθλητή στη Serie A, χάνοντας 21 βαθμούς στη σεζόν όντας μπροστά στο σκορ.

Είναι γεγονός ότι το ποδόσφαιρο της Γιούβε προσπαθούσε να γίνει περισσότερο ελκυστικό αλλά κατάφερε να είναι ακόμη λιγότερο ουσιαστικό. Οι Μπιανκονέρι, σύμφωνα με τα στατιστικά, είχαν καλύτερο ποσοστό επιτυχημένων πασών, σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν, δημιούργησαν περισσότερες φάσεις αλλά ήταν πιο επιρρεπείς στην άμυνα ενώ ολοκλήρωναν τις ευκαιρίες με χειρότερο ποσοστό σε σύγκριση με την τελευταία χρονιά του Αλέγκρι.

Πολλοί λένε (και σωστά) ότι ο Σάρι δεν πήρε τον χρόνο που του άρμοζε.

Ένας προπονητής με συγκεκριμένη, τακτική φιλοσοφία και τρόπο παιχνιδιού χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο από μία αγωνιστική σεζόν. Βέβαια, σε αυτό ευθύνεται η διοίκηση της Γιουβέντους που επέλεξε έναν ιδεαλιστή και ποδοσφαιρικό φιλόσοφο, θέλοντας όμως άμεσα αποτελέσματα. Οι συνεχόμενες αποτυχημένες Ευρωπαϊκές πορείες έδειχναν στη διοίκηση Ανιέλι ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για αυτό, υπήρχε βιασύνη και πίεση προς το πρόσωπο του Σάρι. Τα αποτελέσματα ερχόταν αλλά όχι με πειστικό ποδόσφαιρο και σίγουρα όχι με το γνωστό Sarri-ball, το κάθετο tiki-taka που πρέσβευε ο Σάρι. Το πρωτάθλημα κατέληξε στο Τορίνο αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα γινόταν αυτό αν δεν υπήρχε η διακοπή λόγω κοροναϊού και η Λάτσιο δεν αντιμετώπιζε την βαθιά της κρίση με την επανέναρξη του πρωταθλήματος.

Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν ο αποκλεισμός από τη Λυών, ο οποίος σήμανε άλλο ένα άδοξο τέλος για Ευρωπαϊκή πορεία της Γιούβε, το οποίο με τη σειρά του σήμανε την αποχώρηση ενός ακόμη προπονητή, όπως και στις περιπτώσεις Αλέγκρι και Κόντε. Βέβαια, ο τελευταίος έφυγε και γιατί ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο στους Μπιανκονέρι, αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό. Κανείς δεν θα μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος αν ο Σάρι θα έφευγε αποτυχημένος από το Τορίνο ένα χρόνο αργότερα, έχοντας πάρει λίγο περισσότερο χρόνο να περάσει στη Γιούβε τη φιλοσοφία του.

Παρά τις σειρήνες για τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, η Γιούβε επέλεξε τον Άντρεα Πίρλο, με τον Ιταλό να έχει ένα αφάνταστο δύσκολο έργο μπροστά του. Ο ίδιος, όπως και όταν αγωνιζόταν, εμφανίζεται προσγειωμένος και ήρεμος. Η Γηραιά Κυρία ωστόσο βρίσκεται μπροστά σε μία ακόμη αναγέννηση. «Ανανέωση και αναζωογόνηση» είναι οι λέξεις που επαναλαμβάνονται συχνά-πυκνά στις συναντήσεις Πίρλο και διοίκησης. Βγαίνοντας ζημιωμένη από την πανδημία και μετά από έναν ακόμη αποκλεισμό στο Champions League, η Γιουβέντους φαίνεται πως ξεκινάει μια νέα εποχή, προχωρώντας σε σημαντικές ανακατατάξεις στο ρόστερ.

Ο Ματουντί διέσχισε τον Ατλαντικό ενώ προς τα εκεί οδεύει και ο Ιγκουαϊν. Ο Ράμσει ήρθε με μεγάλες περγαμηνές αλλά δεν έπεισε, ενώ η Γιούβε δεν θα έλεγε όχι στις αποχωρήσεις των Ματία Ντε Σίλιο, Ντάγκλας Κόστα, Ντανιέλε Ρουγκάνι και Σάμι Κεντίρα.

Η ανανέωση των Μπιανκονέρι προχωρεί με σταθερά βήματα, καθώς στο Τορινό θα αγωνίζεται ο ταλαντούχος 20χρονος Κουλουσέφσκι αλλά και ο 22χρονος ΜακΚένι ως δανεικός ενώ ο Αρτούρ έγινε ανταλλαγή με τον Πιάνιτς που μετακόμισε στη Βαρκελώνη. Ο Εντίν Τζέκο φαινόταν μέχρι προσφάτως να προβάρει τα ασπρόμαυρα με τον Πίρλο, σύμφωνα με τα Ιταλικά μέσα, να έχει συνομιλία με τον Βόζνιο για να τον πείσει να έρθει στο Τορίνο, λέγοντας του ότι τον προορίζει ως τον τρίτο την τριπλέτα με Ρονάλντο και Ντιμπάλα. Ωστόσο, γίνεται λόγος τις τελευταίες μέρες πως Γιουβέντους και Λουίς Σουάρεζ έχουν δώσει τα χέρια, με την περίπτωση του Ουρουγουανού να προκρίνεται απέναντι στον Βόσνιο, καθώς ο πρώτος αναμένεται να μείνει ελεύθερος από τη Μπαρτσελόνα.

Στη πρώτη του συνέντευξη τύπου, ο Πίρλο απέφυγε τα πομπώδη λόγια, τονίζοντας ότι στόχος του είναι να επαναφέρει τον «ενθουσιασμό» στη Γιουβέντους, την οποία αποσκοπεί να παίζει ένα παραγωγικό, ενεργητικό ποδόσφαιρο με βασικό συστατικό την κατοχή της μπάλας.

Ο Μαέστρο έχει ένα δύσκολο έργο μπροστά του. Έχοντας πάρει το δίπλωμα του μόλις πριν 2 χρόνια, ο Ιταλός καλείται να ηγηθεί και στη δεύτερη αναγέννηση της Γιουβέντους μετά το Calciopoli, αυτή τη φορά από τον πάγκο, έχοντας ως προκλήσεις τον αντίκτυπο του κορωναϊού στα ταμεία της Γιούβε, το ξεκαθάρισμα του ρόστερ, την δημιουργία τόσο της δικής του αγωνιστικής φιλοσοφίας όσο και της Γιουβέντους αλλά και την πίεση στο πρόσωπο του κάθε κόουτς των Μπιανκονέρι για επιτυχίες τόσο εντός αλλά κυρίως εκτός συνόρων.