«Sbloccastadi»: Ο νόμος για τα γήπεδα που αλλάζει τη Serie A!

Μετρώντας τις πληγές τους από τα κλειστά γήπεδα λόγω της πανδημίας, οι ιδιοκτήτες των ιταλικών συλλόγων αναζητούν κάθε πιθανή νέα πηγή εσόδων. Σύμφωνα με τους Financial Times, τα έσοδα των ομάδων της Serie A (σεζόν 2018/19) υπολείπονται σε μεγάλο βαθμό αυτών των πρωταθλημάτων της Ισπανίας, της Αγγλίας και της Γερμανίας, ενώ υπερέχουν ελάχιστα αυτών της Γαλλίας. Η μεγάλη διαφορά, ωστόσο, εντοπίζεται στα matchday έσοδα, δηλαδή στα έσοδα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ο μέσος όρος του αριθμού των ατόμων που παρακολουθούν έναν αγώνα στην Ιταλία μπορεί να παρουσίασε αύξηση 6% στις πρώτες 17 αγωνιστικές της σεζόν 2019-20 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, όμως η απόδοση αυτή έρχεται μετά από ένα σερί αρνητικών επιδόσεων που είδε την μέση παρουσία του κόσμου στα γήπεδα να μειώνεται από τις 31.161 το 1998 σε 22.604 το 2012. Ακόμη και αν καταγράφεται μια μικρή αύξηση τα τελευταία χρόνια, ο μέσος όρος παρουσίας φιλάθλων σε αγώνες παραμένει πολύ πίσω από τους μεγάλους ανταγωνιστές της Serie A, ήτοι τις La Liga, Bundesliga και Premier League.

ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΣΕ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Για να καταλάβει κανείς την απόσταση, τα έσοδα αγώνων της Νάπολι τη σεζόν 2018/19 ανήλθαν στα 15.9 εκατομμύρια ενώ της Σάλκε στα 53 και της Γουέστ Χαμ στα 30. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους είναι η κατάσταση των ιταλικών γηπέδων. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ανήκουν στις τοπικές αυτοδιοικήσεις, με εξαίρεση τα γήπεδα των Γιουβέντους-Αταλάντα-Ουντινέζε-Σασουόλο, και παραπαίουν. Τα περισσότερα από αυτά έχουν να ανακαινιστούν από το 1990 όταν και διοργανώθηκε στη χώρα το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τη σεζόν 2016-17 τα έσοδα από τις εισπράξεις εισιτήριων ανήλθαν στα 9.9 εκατομμύρια ευρώ, σε σύγκριση με τα 22 εκατομμύρια της Ισπανίας και τα 39 εκατομμύρια της Αγγλίας. Τα περισσότερα από τα κοινοπολιτειακά αυτά γήπεδα βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, με τον Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, ιδιοκτήτη της Νάπολι, να περιγράφει την έδρα της ομάδας του, Σαν Πάολο, ως «τουαλέτα», ενώ συχνά οι Ιταλοί δημοσιογράφοι κάνουν λόγο μέχρι και για νερά που τρέχουν από το ταβάνι της αίθουσας τύπου του γηπέδου όταν βρέχει.

«Μου λένε ότι τα 20 εκατομμύρια που προσφέρω για το γήπεδο δεν είναι αρκετά, αλλά κανονικά θα έπρεπε να μου δώσουν δωρεάν το γήπεδο» έλεγε ο ισχυρός άνδρας της Νάπολι ευρισκόμενος, όπως πολλοί άλλοι ιδιοκτήτες ομάδων, μπροστά στην αρνητικότητα των δήμων και του κράτους και φυσικά την παράλογη γραφειοκρατία. Το μεγαλύτερο ίσως παράδειγμα είναι η Ρόμα που το 2016 παρουσίασε τα πλάνα της για την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου, ιδιόκτητου γηπέδου, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπη τόσο με την ιταλική γραφειοκρατία όσο και με την πολιτική ηγεσία του τόπου που, ακόμη και σήμερα, βάζει εμπόδια στο πρότζεκτ αυτό. Η Φιορεντίνα επίσης κατέθεσε την ίδια χρονιά πλάνο για νέο γήπεδο και βρήκε απέναντι της το δήμο της Φλωρεντίας με τη διαμάχη να μαίνεται έως και σήμερα για την τοποθεσία του νέου γηπέδου και την τύχη του ιστορικού Αρτέμιο Φράνκι και τον ιδιοκτήτη των Βιόλα, Ρόκο Κομίσο, να λέει απεγνωσμένος ότι «στην Ιταλία δεν μπορείς να χτίσεις». Στο βορρά, η κατάσταση είναι παρόμοια, με τις Μίλαν και Ίντερ να καταθέτουν στον δήμο τον περασμένο Μάϊο τα πλάνα τους για την κατασκευή ενός μοντέρνου σταδίου. Τα πλάνα ετοιμάστηκαν μετά από χρόνιες, επίπονες διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις των ομάδων με το δήμο, ο οποίος ζητούσε και πέτυχε τελικά να μην κατεδαφιστεί ολοκληρωτικά το θρυλικό Σαν Σίρο.

Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΚΟΜΒΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Έτσι, έχοντας να αντιμετωπίσουν την παράλογη, δυσκίνητη ιταλική γραφειοκρατία και τα εμπόδια που βάζουν οι πολιτικοί και τοπικοί άρχοντες, τα έσοδα των αγώνων στη Serie A, με εξαίρεση τη Γιουβέντους, ολοένα και μειώνονται. Φυσικά, ως έσοδα αγώνων δεν υπολογίζονται μόνο οι εισπράξεις από τα εισιτήρια αλλά και η κατανάλωση ποτών/φαγητού στα κυλικεία του γηπέδου, όπως και οι αγορές από τα καταστήματα που (κανονικά) θα βρίσκονταν στο ισόγειο και πλησίον του γηπέδου, τόσο των «μπουτίκ» όσο και άλλων ιδιόκτητων μαγαζιών που θα πλήρωναν φυσικά την ανάλογη προμήθεια στην κάθε ομάδα. Τα απαρχαιωμένα ιταλικά γήπεδα ωστόσο δεν μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης για κάθε επενδυτή. Γήπεδα όπως το ιστορικό μεν, απαρχαιωμένο δε σε βαθμό εγκατάλειψης Αρτέμιο Φράνκι στη Φλωρεντία αλλά και το Ντ’Αλάρα στη Μπολόνια (του οποίου τις τραγικές εγκαταστάσεις είδε από κοντά ο γράφων) παραπαίουν, καταγράφοντας μηδενικά εμπορικά έσοδα, με τις όποιες προσπάθειες των ομάδων να πείσουν το δήμο για ανοικοδόμηση και ανάταξη των εγκαταστάσεων να πέφτουν στο κενό.

Την Πέμπτη, 3η του Σεπτέμβρη, έγινε ένα μεγάλο, πρώτο βήμα για την απλούστευση των διαδικασιών που έχουν να κάνει με την ανακατασκευή/αναδιαμόρφωση των κρατικών ιταλικών γηπέδων. Μέχρι σήμερα υπάρχει νόμος στην Ιταλία που χαρακτηρίζει τα περισσότερα γήπεδα ως μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και απαγορεύει ρητά κάθε επέμβαση σε αυτά, πόσο μάλλον την κατεδάφιση τους. Ο νόμος με το παρατσούκλι «Sbloccastadi», που σημαίνει «αυτός που ξεμπλοκάρει τα στάδια» πέρασε το πρώτο εμπόδιο, καθώς εγκρίθηκε από την ιταλική Γερουσία και περιμένει την έγκριση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ο νόμος αυτός φέρνει ραγδαίες αλλαγές στην ιταλική γραφειοκρατία, διευκολύνοντας πρότζεκτς που αφορούν ανακατασκευές των γηπέδων. Επίσης, αν ψηφιστεί, θα διευκολύνει και τις προσπάθειες ομάδων όπως η Ρόμα για την κατασκευή νέων γηπέδων.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΟΝΑΤΟ

Είναι χαρακτηριστικό πως το νέο γήπεδο των Μίλαν-Ίντερ προβλέπεται ότι θα μπορεί να αποφέρει στους συλλόγους έσοδα 69 εκατ. ευρώ ετησίως, εξαιρουμένων των εσόδων αγώνων, με 55 εκατομμύρια ευρώ να προέρχονται από την περιοχή πλησίον του γηπέδου στην οποία θα ανεγερθούν κάθε λογής εγκαταστάσεις για εμπορική δραστηριότητα. Τα δικαιώματα ονομασίας του σταδίου αποτιμώνται στα 13,8 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ το μουσείο του σταδίου επισημαίνεται επίσης ως βασική πηγή εσόδων για τις δύο ομάδες του Μιλάνου. Με το νόμο αυτό, ομάδες όπως η Μπολόνια, η Σαμπντόρια και η Κροτόνε μπορούν να δουν τα κέρδη τους να αυξάνονται ενώ η Ιταλία θα αποκτήσει, επιτέλους, υπερσύγχρονα ή ανακατασκευασμένα γήπεδα που αρμόζουν σε ένα από τα top 5 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Έχοντας κλείσει τη σεζόν 2018-19 με έσοδα ύψους 2.5 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αποτελούν ρεκόρ στην ιστορία της, η Serie A βρίσκεται ακόμη πολύ πίσω σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της. Με το βλέμμα στον αντίκτυπο της πανδημίας, οι ιθύνοντες των Ιταλικών συλλόγων αναζητούν κάθε τρόπο να αυξήσουν τα έσοδα τους. Ο νόμος Sbloccastadi μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την αύξηση της προβολής της Serie A τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων αλλά και ένα εργαλείο που θα επιτρέψει στις ομάδες να αυξήσουν τα έσοδα τους και να προσελκύσουν όσο και περισσότερο κόσμο στους αγώνες τους. Επίσης, οι βελτιωμένες γηπεδικές εγκαταστάσεις θα αποτελέσουν επιχείρημα για τις ομάδες να ζητήσουν καλύτερα τηλεοπτικά συμβόλαια, έχοντας γεμάτα γήπεδα εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όπως κάμερες, μικρόφωνα και καθετί που φέρνει τον τηλεθεατή πιο κοντά στον αγωνιστικό χώρο.

Όντας ανάμεσα στα πρωταθλήματα που βασίζονται σε μεγάλο ποσοστό (σχεδόν 50%) στα έσοδα από τα τηλεοπτικά συμβόλαια, το Καμπιονάτο οφείλει να ανεβάσει κατακόρυφα τα έσοδα του και να αναζητήσει διαφορετικές πηγές εισροής κεφαλαίου. Ο νόμος Sbloccastadi θα αποτελέσει ένα δυναμικό εργαλείο των ομάδων που θα τις βοηθήσει να ξεπεράσουν την αδιάλλακτη ιταλική γραφειοκρατία. Ήδη από πέρυσι, ομάδες όπως η Μπολόνια, η Κάλιαρι και η Έμπολι έχουν παρουσιάσει πλάνα για την βελτίωση των γηπεδικών τους εγκαταστάσεων, οι οποίες θα προσφέρουν όχι μόνο αύξηση των εσόδων αλλά και μία μεγάλη ευκαιρία στην Ιταλία να διεκδικήσει το Euro του 2028, μετά τις αποτυχημένες αιτήσεις για τα Euro 2012 και 2016.