«Z for Zlatan!»

• Απέναντι από τους καταδικασμένους
• «Το σκότος σε πύρινη πτώση»

Υπάρχει περίπτωση να ξεχαστεί ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς; Όχι. Το όνομα του θα μνημονεύεται, ήδη μνημονεύεται και ήταν προορισμένο για κάτι τέτοιο. Ο Σουηδός έχει καταφέρει να γίνει ξεχωριστή οντότητα μέσα στο όλον του ποδοσφαίρου και το αξίωμα του είναι οδηγός για όσους προσδοκούν να πετύχουν κάτι στον χώρο. Τι αξιώνει ο παίκτης της Μίλαν; Ο ποδοσφαιριστής δεν πρέπει να φοβάται την πρόκληση, αλλά να γίνει η πρόκληση! Δεν το έχει πει φυσικά ο ίδιος, αλλά η συμπεριφορά του τι σας δείχνει; Ο Ζλάταν ανήκει στις περιπτώσεις ανθρώπων που ξέρουν πού είναι τα όρια τους και τα περνάνε συνειδητά. Προκαλούν τον εαυτό τους για να μεγαλώσουν την απόσταση από τους μέτριους, τους ταπεινούς, τους συμβιβασμένους. Φυσικά και η αλαζονεία οδηγεί τον 40χρονο σούπερ σταρ, όμως την απέκτησε με κόπο και χάρη στο ταλέντο του. Ο αλαζόνας δεν έχει όριο και ή θα είναι ο απόλυτος βλάκας ή εκνευριστική ιδιοφυΐα. Μαντέψτε πού ανήκει ο εν λόγω κύριος. Ναι, είναι εκνευριστικός, ναι είναι χαρισματικός, ναι είναι αξέχαστος. Κι αν θες να εκδικηθείς, να χτυπήσεις τον αντίπαλο εκεί που πονάει, ε, πάρε τον Ζλάταν κι ας τον να εξουσιάζει αλαζονικά, μοναδικά, διότι όσο τον πληγώνεις τόσο τον πορώνεις.

Απέναντι από τους καταδικασμένους

Γιατί αρχίσαμε τη «ζλατανολογία» και τις αμετροεπείς αναφορές; Διότι το σημάδι του Ζλάταν μένει ανάγλυφο και πυρωμένο στο «σώμα» του ποδοσφαίρου. Στον αγώνα με τη Ρόμα έφτασε τα 400 γκολ σε πρωταθλήματα και 150 στη Serie A. Δεν χρειάζεται να βάλουμε θαυμαστικά, αστέρια και άλλες φιοριτούρες. Εν έτει 2021 ο Σουηδός κερδίζει τον ποδοσφαιρικό θάνατο και στη μοιραία παρτίδα με το αναπότρεπτο καταγράφει μικρές-μεγάλες νίκες. Η έπαρση και η σιγουριά του τον τοποθετούν απέναντι από τον χορό των καταδικασμένων και ο τρόπος που αγωνίζεται και πετυχαίνει δηλώνει πως το τέλος θα το πει ο ίδιος. Ήδη έχει ξεπεράσει τον χρόνο αφού ανήκει σε δύο αιώνες. Ξεκίνησε το 1999 και με την αποφασιστικότητα του αψήφησε σύνορα, χτυπήματα, εντολές και συλλογικά παραμύθια. Κι αν δεν έγινε ο πιο επιτυχημένος, αν δεν έφτασε στα ύψη των Ρονάλντο, Μέσι, σίγουρα έγινε αληθινό σύμβολο ανωτερότητας. Η εξουσία του ποδοσφαίρου δεν τον αγγίζει και ό,τι κάνει ή λέει ισχύει, κι ας μην αρέσει. Επιβάλλει σιωπή ο Ζλάταν και στη σιωπή δεν υπάρχει κενό, αμφισβήτηση, λάθος. Για τον ίδιο μόνο το σωστό έχει σημασία, το σωστό που ο ίδιος ορίζει και δημιουργεί. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο σωστό από το όνομα του που σε καλεί να φωνάξεις υπέρ του.

«Το σκότος σε πύρινη πτώση»

Ο Ζλάταν κινείται σε δικές του ταχύτητες και ο χρόνος δεν ακολουθεί απαραίτητα. Τη σταθερότητα του τελευταίου την ξεπερνά με τη μόνιμη επιθυμία του να δείχνει το ασύγκριτο ταλέντο του. Κάνοντας τη διανοητική υπέρβαση θα βλέπαμε την εκτυφλωτική τροχιά του Σουηδού δίπλα σ’ αυτήν του Αυστριακού ποιητή Γκέοργκ Τρακλ. Αντίθετες πορείες σε διάρκεια, σε πλήρη αντίστιξη όμως. Το ανόμοιο της χωροχρονικής στιγμής συναντά το φλεγόμενο πάθος. Και να το σχεδίασμα που φιλοξενεί τους δύο καλλιτέχνες:

Στο πνεύμα δανείζεις τη φλόγα σου, τρομερή μελαγχολία/Το κεφάλι αναστενάζοντας αναδύεται τα μεσάνυχτα/πάνω από πράσινους λόφους της άνοιξη, όπου πριν/από πολλά χρόνια/ένας τρυφερός αμνός μάτωσε, υπομένοντας/φρικτούς πόνους. Κι όμως ο καταχθόνιος ακολουθεί/τη σκιά του Κακού, ή μάλλον υψώνει τις νοτερές/φτερούγες/Στον χρυσό δίσκο του ήλιου και τότε ο ήχος/μιας καμπάνας/Συγκλονίζει το στήθος του που σπαράζει από πόνο/άγρια ελπίδα. Το σκότος σε πύρινη πτώση.

Ο Ζλάταν, λοιπόν, είναι εδώ, στην κατεύθυνση που αυτός που επιθυμεί και στο φως που αυτός παίρνει και δίνει μες το σκότος. Αν οι προβολείς σβήσουν και το παγωμένο σκοτάδι επικρατήσει, αυτός που θα σταθεί στο κέντρο του γηπέδου και θα χαράξει το «Ζ» θα βάλει φωτιά στον ουρανό της αδιαφορίας και της εγκράτειας.

*Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή «Σκοτεινή αγάπη μιας άγριας γενιάς» (Εκδόσεις Κείμενα)