Από τον Μπατιστούτα, στον Ντιμπάλα

Κλαούντιο Κανίγια: Δύο ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του. Η ταχύτητα και η πλούσια ξανθιά χαίτη του. Μάλιστα, το γεγονός πως δεν ήθελε να κουρέψει τα μαλλιά του, ήταν ο λόγος που είχε «κοπεί» από τον Ντανιέλ Πασαρέλα για μερικά χρόνια από την εθνική Αργεντινής. Μπορεί με την «αλμπισελέστε» να είχε παρουσία σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και να ήταν ένας από τους στυλοβάτες της επιθετικής γραμμής, τη δεκαετία του ’90, ωστόσο ο Κανίγια δεν αγωνίστηκε σε κάποιο μεγαθήριο εκείνο το διάστημα. Ο πιο μεγάλος ευρωπαϊκός σύλλογος στην καριέρα του ήταν η Ρόμα, στην οποία πήρε μεταγραφή το 1992. Η έλευσή του στην ιταλική πρωτεύουσα δημιούργησε προσδοκίες για την κατάκτηση της Serie A, όμως ο ίδιος δε συμπλήρωσε ούτε μία σεζόν στην ομάδα. Τον Μάρτιο του 1993 έφαγε «καμπάνα» 13 μηνών, λόγω χρήσης κοκαΐνης και δε φόρεσε ποτέ ξανά τη φανέλα των «τζιαλορόσι».

Γκάμπριελ Μπατιστούτα: Η υποδοχή που επεφύλαξαν οι οπαδοί της Ρομα στον Ντιμπάλα μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη στον Γκάμπριελ Μπατιστούτα, πριν από 22 χρόνια. Μετά από μια... ζωή στη Φιορεντίνα, ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Αργεντινής (πίσω μόνο από τον Μέσι) μετακόμισε στη Ρώμη το 2000, σε ηλικία 31 ετών. Η Ρόμα έψαχνε τον ποδοσφαιριστή που θα την έφερνε στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου και ο ίδιος αναζητούσε μια ομάδα, που θα του έδινε την ευκαιρία να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ο συγκεκριμένος «γάμος» στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού στην πρώτη κιόλας σεζόν του Μπατιστούτα στο Ολίμπικο, οι «τζιαλορόσι» κατέκτησαν τη Serie A, με τον Αργεντινό να είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας. Στη Ρόμα αγωνίστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 2003, όταν μετακινήθηκε στην Ίντερ.

Άμπελ Μπάλμπο: Ένας από τους κορυφαίους Αργεντινούς επιθετικούς της δεκαετίας του ’90, με συμμετοχή σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα. Η παρουσία του στα ιταλικά γήπεδα ξεκίνησε από το 1989, με τη φανέλα της Ουντινέζε, με τον Μπάλμπο να παίρνει μεταγραφή για τη Ρόμα το 1993. Στους «τζιαλορόσι» αγωνίστηκε για πέντε χρόνια, σημειώνοντας 87 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις. Μέσα σε αυτό το διάστημα δεν κατέκτησε κάποιο τρόπαιο με την ομάδα, όμως τα κατάφερε τη σεζόν 2000-01, όταν επέστρεψε στο Ολίμπικο. Μπορεί τότε να έμεινε στη «σκιά» του Μπατιστούτα, όμως πανηγύρισε τον τίτλο της Serie A.

Βάλτερ Σάμουελ: Η Ρόμα αποτέλεσε τον πρώτο ευρωπαϊκό σταθμό της σπουδαίας καριέρας του. Ο Αργεντινός αμυντικός πήρε μεταγραφή από την Μπόκα Τζούνιορς το 2000 και στην πρώτη του χρονιά στο Ολίμπικο αποτέλεσε αναντικατάστατο μέλος της ομάδας που κατέκτησε το ιταλικό πρωτάθλημα. Η παρουσία του στους «τζιαλορόσι» το βοήθησε να εδραιωθεί και στη βασική ενδεκάδα της εθνικής Αργεντινής, με την οποία αγωνίστηκε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα. Στη Ρόμα έμεινε μέχρι το 2004 και με τις εμφανίσεις του οδήγησε τη Ρεάλ Μαδρίτης στην απόκτησή του, έναντι 25 εκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα, ο Σάμουελ ήταν ένας από τους μόλις τρεις μη Ευρωπαίους της «βασίλισσας», μαζί με τον Ρονάλντο και τον Ρομπέρτο Κάρλος.

Νίκολας Μπουρδίσο: Η πρώτη του ομάδα στην Ευρώπη ήταν η Ίντερ, με την οποία κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα. Το 2009, ο Αργεντινός αμυντικός έπαψε να βρίσκεται στα πλάνα του Ζοσέ Μουρίνιο και παραχωρήθηκε στη Ρόμα, με τη μορφή δανεισμού. Ο Μπουρδίσο αποτέλεσε κομβικό παίκτη των «τζιαλορόσι» εκείνη τη χρονιά, με αποτέλεσμα ο σύλλογος να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή το καλοκαίρι του 2010. Στο Ολίμπικο έμεινε συνολικά πέντε χρόνια και μέσα σε αυτό το διάστημα μέτρησε 145 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.

Γκάμπριελ Χάιντσε: Ο δυναμικός Αργεντινός αμυντικός αγωνίστηκε σε κάποιους από τους κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Παρί Σεν Ζερμέν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Ρεάλ Μαδρίτης ήταν μερικοί από τους σταθμούς του, ωστόσο τελευταία ευρωπαϊκή ομάδα στην καριέρα του ήταν η Ρόμα. Το καλοκαίρι του 2011, ο Χάιντσε υπέγραψε στους «τζιαλορόσι» και αμέσως πήρε φανέλα βασικού. Μόλις συμπλήρωσε 25 συμμετοχές με την ομάδα, το συμβόλαιό του ανανεώθηκε αυτόματα για έναν ακόμη χρόνο, ωστόσο ο ίδιος δεν παρέμεινε στη Ρώμη. Το 2012 αποχώρησε και επέστρεψε στην Αργεντινή για λογαριασμό της πρώτης ομάδας στην καριέρα του, Νιούελς Ολντ Μπόις.

Φερνάντο Γκάγο: Το 2006, σε ηλικία μόλις 20 ετών, πήρε μεταγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η «βασίλισσα» δαπάνησε το ποσό των 20 εκατομμυρίων ευρώ για να τον αποκτήσει από την Μπόκα Τζούνιορς, με τον Αργεντινό να θεωρείται τότε το αμυντικό χαφ του μέλλοντος. Σε στυλ θύμιζε το συμπατριώτη του, Φερνάντο Ρεδόνδο, λόγω και της ικανότητας του με την μπάλα στα πόδια. Στα πρώτα του χρόνια στη Ρεάλ, ο Γκάγο ήταν βασικός, όμως σιγά σιγά άρχισε να περιορίζεται ο χρόνος συμμετοχής του, λόγω των τραυματισμών που αντιμετώπισε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τη σεζόν 2011-12 να παραχωρηθεί στη Ρόμα, με τη μορφή δανεισμού. Ο Αργεντινός αμυντικός μέσος «έδεσε» αμέσως στην ιταλική ομάδα, πραγματοποιώντας μια πολύ γεμάτη χρονιά. Ωστόσο, οι οικονομικές απαιτήσεις της Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2012, αποτέλεσαν εμπόδιο στη μεταγραφή του Γκάγο στους «τζιαλορόσι», με αποτέλεσμα να αποχωρήσει.