Τουράμ: «Ο Μέσι μου έδωσε τα παπούτσια του, τα χάρισα και το μετανιώνω κάθε μέρα…»

Ο Μάρκους Τουράμ έγινε βασικός για την Ίντερ μόλις πάτησε το πόδι του στο Μιλάνο. Ο Γάλλος σημείωσε πέντε γκολ και οκτώ ασίστ στα πρώτα του 16 παιχνίδια ως «νερατζούρι» και ήταν από τους πρωταγωνιστές του ιστορικού ντέρμπι με τη Μίλαν με 5-1. Ο έμπειρος φορ, μιλώντας στο «DAZN», αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες για την άφιξή του στην Ιταλία και τους πρώτους μήνες του στο Calcio.

«Ήθελα την Ίντερ λόγω ενός αισθήματος που είχα. Πριν από δύο χρόνια έπρεπε να έρθω και τραυματίστηκα, με πόνεσε πολύ γιατί ήδη φανταζόμουν τον εαυτό μου να φοράει αυτή τη φανέλα. Αυτές οι επιθυμίες έμειναν. Ο Ντιμάρκο ήταν ο πρώτος που μου έγραψε, μου είπε ότι με περίμενε δύο χρόνια», ανέφερε.

«Πέρυσι ήταν η πρώτη χρονιά που έπαιξα ως 9άρι ολόκληρη τη σεζόν. Έχοντας παίξει σε άλλες θέσεις με βοήθησε να γίνω το εννιά που είμαι σήμερα. Δεν μου αρέσει να είμαι κλασικός, σέντερ φορ: θέλω να κινούμαι και να παίζω με τους συμπαίκτες μου», τόνισε σχετικά με τη θέση του στο γήπεδο.

Για την σχέση του με τον πατέρα του: «Όταν έπαιξε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 δεν ήμουν καν ενός έτους. Κατάλαβα ποιος ήταν ο πατέρας μου όταν ήμουν 11-12 χρονών, αλλά όταν τον βλέπω δεν σκέφτομαι τι έκανε ως ποδοσφαιριστής: είναι ο πατέρας μου και τέλος. Σχολιάζω τα παιχνίδια μαζί του, είναι πολύ απαιτητικός, αλλά είναι καλύτερα έτσι. Κάθε φορά που φεύγω από ένα παιχνίδι χαρούμενος επειδή έβαλα γκολ, μου λέει 'ηρέμησε, έλα στο αμάξι και θα σου εξηγήσω μερικά πράγματα..»

Αναφορικά με τον Μέσι: «Όταν ήμουν 10 χρονών πήγα να δω την προπόνηση του πατέρα μου στη Μπάρτσα και δεν είχα μαζί μου τα παπούτσια μου. Ο Μέσι ήταν μικρός και μετά την προπόνηση ήθελε να πάει στο γήπεδο με τα άλλα παιδιά για να παίξει και ο Λίο φορούσε σχεδόν τα ίδια παπούτσια με εμένα: εγώ φορούσα 38 και εκείνος 40-41. Με άφησε να φορέσω τα δικά του, έπαιξα και μετά μου είπε "πάρ’ τα". Στα 10 μου, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί, οπότε την επόμενη μέρα τα έδωσα σε έναν φίλο. Το μετανιώνω κάθε μέρα...».