Λουκάκου: «Έκλαιγα για μια εβδομάδα μετά το Μουντιάλ, ο Ανρί τηλεφωνούσε συνεχώς για να δει πώς είμαι»

Η πορεία του Βελγίου στα δύο τελευταία μεγάλα τουρνουά έληξε άδοξα και στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η απόδοση του Ρομέλου Λουκάκου. Κι αν στο περασμένο EURO μπορούσαν να βρεθούν δικαιολογίες για την αφλογιστία του στο VAR και τη... γκίνια, η εμφάνιση του στο ματς πρόκρισης του Μουντιάλ 2022 κόντρα στην Κροατία δεν άφηνε κανένα περιθώριο ανοχής από τους συμπατριώτες του, καθώς ο θηριώδης Βέλγος είχε σπαταλήσει τέσσερις ευκαιρίες, η μία πιο κλασική από την άλλη για να δώσει τη νίκη που θα έστελνε τη χώρα του στους «16».

Σχεδόν δύο χρόνια μετά από εκείνο το παιχνίδι στο Κατάρ, ο στράικερ της Νάπολι μίλησε για πρώτη φορά ανοιχτά για όσα συνέβησαν: για τις μεγάλες ευκαιρίες που δεν ήταν «θέλημα Θεού» να γίνουν γκολ, για το ξέσπασμά του όταν έσπασε το τζάμι του πάγκου, για το ότι έπαιξε με ελάχιστες προπονήσεις προκειμένου να βοηθήσει το σύνολο του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ και την πατρίδα του και κυρίως για το πόσο δύσκολα πέρασε στον απόηχο του αποκλεισμού.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε βελγικό podcast, ο Λουκάκου αποκάλυψε πως έκλαιγε για μία εβδομάδα και πως δεν μπορούσε καν να βρίσκεται δίπλα στην οικογένειά του εκείνο το διάστημα, ενώ εξέφρασε και τον σεβασμό του προς τον τότε βοηθό προπονητή της Εθνικής Βελγίου, Τιερί Ανρί, ο οποίος τον καλούσε τρεις φορές την ημέρα για να διαπιστώσει αν είναι καλά:

«Είχαμε τρεις μέρες για να προετοιμαστούμε για το ματς με την Κροατία. Η πρώτη από αυτές ήταν που έκανα και την πρώτη μου προπόνηση, μετά το ματς με το Μαρόκο. Αυτές ήταν ουσιαστικά οι τρεις προπονήσεις μου μέσα σε τρεις μήνες. Ήξερα όμως ότι θα είμαι εκεί, είτε κερδίζαμε, είτε χάναμε είτε φέρναμε ισοπαλία. Ο προπονητής μου με χρειαζόταν, η ομάδα μου με χρειαζόταν, το Βέλγιο με χρειαζόταν και θα ήμουν εκεί. Θυσίασα τον εαυτό μου για να είμαι εκεί. Το ματς ήταν 0-0 κι έλεγα πως υπήρχε ελπίδα. Μετά μπήκα ως αλλαγή και ξέρετε πως έχασα τέσσερις καθαρές ευκαιρίες.

Ο Θεός το αποφάσισε έτσι, κανένα πρόβλημα. Αλλά οι ψυχολογικές συνέπειες αυτού άρχισαν με το που έριξα μπουνιά στο τζάμι του πάγκου. Τότε ήταν που βγήκε όλος ο εκνευρισμός μου. Παίζω μπάλα εδώ και 23 χρόνια αλλά εκείνη ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα έτσι. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον όρο κατάθλιψη, αλλά ορκίζομαι ότι έφυγα μετά διακοπές και για μια εβδομάδα έκλαιγα κάθε μέρα. Γιατί σωματικά και ψυχολογικά ήμουν κομμάτια.

Σέβομαι πολύ τον Τιερί Ανρί, ο οποίος με έπαιρνε τρεις φορές τη μέρα τηλέφωνο για να δει τι κάνω, πώς το περνάω. Γιατί ξέρει πως είναι, είναι άνθρωπος που αναπνέει για το ποδόσφαιρο όπως κι εγώ. Ξέρει ότι είμαι εθισμένος στο ποδόσφαιρο. Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ δεν παρακολούθησα κανέναν αγώνα γιατί απλά έκλαιγα κάθε μέρα. Τα παιδιά μου και η μητέρα μου ήταν στο Μιλάνο, έλεγα ''Μαμά, δεν έχω την ενέργεια να επιστρέψω και πρέπει να μείνω μόνος μου για λίγο''»

🚨🇧🇪🎙️ Romelu Lukaku on getting knocked out of the World Cup 2022 group stage & the mental struggles that followed afterwards.

(@friendsofsports @KoolcastSport) pic.twitter.com/jN4i7IJGaG

— Aaron (@aaroncikaya) October 16, 2024