Γκουαρίν: «Ήμουν αλκοολικός, έπινα 70 μπύρες τη μέρα και πήδηξα μεθυσμένος από μπαλκόνι»

Για τα προβλήματά του με το αλκοόλ που λίγο έλειψε να του στοιχίσουν τη ζωή μίλησε ο Φρέντι Γκουαρίν. Σε μια συγκλονιστική συνέντευξη, ο Κολομβιανός μέσος ο οποίος για ένα διάστημα είχε περάσει από τη Serie A με τη φανέλα της Ίντερ παραδέχθηκε πως για μεγάλη διάρκεια της καριέρας του ήταν αλκοολικός και επέτρεψε στον εθισμό του να ανακόψει την καριέρα του στο Μιλάνο.

«Άρχισα να φτιάχνω ένα όνομα για τον εαυτό μου στην Ιταλία και εκεί ξεκίνησε επίσης ένα διαφορετικό θέμα έξω από το γήπεδο. Αρχικά το αντιμετώπισα πολύ καλά, καθώς μεθούσα δύο μέρες πριν από ένα παιχνίδι, μετά έπαιζα, έβαζα ένα ή δύο γκολ και η ομάδα νικούσε. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν από την έλλειψη κατανόησης. Έπινα στο σπίτι, στα νυχτερινά κέντρα, στο εστιατόριο.

Είχα ήδη οικογένεια και αυτό ήταν τόσο κακό, γιατί ήξερα πολύ καλά ότι αυτό που έκανα ήταν λάθος. Απέτυχα σε κάθε στόχο, σε ποδοσφαιρικό και προσωπικό επίπεδο, γιατί ένιωθα ότι δεν είχα όρια. Με είχε παρασύρει τόσο πολύ το αλκοόλ που μου είπαν μέσω του ατζέντη μου ότι δεν μπορούσα να μείνω άλλο στο Μιλάνο. Ο σύλλογος προειδοποίησε ότι έπρεπε να διώξουν άμεσα» παραδέχθηκε.

Παράλληλα ο Γκουαρίν τόνισε πως ξανακύλησε στο αλκοόλ όταν έφτασε στην Κίνα για την Σανγκάι Σένουα το 2016, ενώ συμπλήρωσε πως έχασε τελείως τον έλεγχο στη Βραζιλία εν καιρώ πανδημίας όταν πήδηξε από μπαλκόνι μεθυσμένος.

«Από την πρώτη μέρα που έφτασα στην Κίνα, έγινα πραγματικός αλκοολικός. Σηκωνόμουν για προπόνηση και αμέσως μετά πήγαινα να πιω. Ξεκουραζόμουν λίγο, έκανα προπόνηση κι έπινα. Κάθε μέρα ήταν έτσι. Άρχισα να βελτιώνομαι στη Βραζιλία, ένιωθα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο για έξι μήνες, αλλά μετά χτύπησε η πανδημία.

Τότε έπινα 50, 60, 70 μπύρες σε μια νύχτα. Έχασα τελείως τον έλεγχο, έκανα παρέα στις Φαβέλες, αναζητούσα τον κίνδυνο και την αδρεναλίνη. Είχα ένα σερί 10 συνεχόμενων ημερών όντας εντελώς μεθυσμένος, ξύπνησα με μια μπύρα στο πλευρό μου. Έμενα στον 17ο όροφο μιας πολυκατοικίας και ήμουν τόσο αποκομμένος από την πραγματικότητα που πήδηξα από ένα μπαλκόνι.

Ευτυχώς, υπήρχε ένα δίχτυ από κάτω και με κράτησε, αλλά δεν το κατάλαβα καν. Δεν είχα ιδέα τι έκανα. Τότε συνειδητοποίησα ότι αν μεθύσω ξανά, θα πέθαινα. Ελπίζω ότι η μαρτυρία μου μπορεί να φτάσει σε πολλές γωνιές του κόσμου, να αγγίξει πολλές καρδιές και να σώσει μερικές ζωές».