Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Η ανάλυση και η μάχη που συνεχίζεται

• ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Κάθε ντέρμπι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, όπως και αυτό του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ, είναι ιδιαίτερο, αυτό όμως είχε τα πάντα…ή σχεδόν τα πάντα εκτός από το γκολ! Σε ένα ματς για γερά νεύρα, το πάθος, οι σκληρές μονομαχίες αλλά και οι πολλές χαμένες ευκαιρίες ήταν τα χαρακτηριστικά που το καθόρισαν. Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στο γήπεδο με μοναδικό στόχο τη νίκη που θα τον έφερνε σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή και το -2 από τον Παναθηναϊκό, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Οι «πράσινοι» αντίστοιχα βρισκόμενοι στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα κατέβηκαν στο Φάληρο γνωρίζοντας ότι και η ισοπαλία τους βολεύει.

Στον αγωνιστικό χώρο ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, πίεσε τον αντίπαλο του, δημιούργησε φάσεις αλλά η επιθετική δυστοκία των παικτών του, τον αφήνει με την πικρή γεύση της ισοπαλίας. Τα xG 2.05-0.57 υπέρ των γηπεδούχων φανερώνουν την ξεκάθαρη υπεροχή τους στον αγωνιστικό χώρο, κάτι που όμως δεν έφερε την νίκη.

Ωστόσο το γεγονός ότι σε ένα «οριακό» για τη συνέχεια του πρωταθλήματος παιχνίδι, οι παίκτες έβγαλαν προσωπικότητα και κυνήγησαν μέχρι το τελευταίο λεπτό το γκολ της νίκης, είναι στοιχεία που δίνουν ελπίδα στον κόσμο του για την συνέχεια. Αντίθετα ο Παναθηναϊκός προβλημάτισε με την απόδοση του σε ακόμα ένα ντέρμπι. Παρ’ ότι είχε την κατοχή της μπάλας με το μέρος του στο 1ο ημίχρονο δεν κατάφερε να φανεί ιδιαίτερα απειλητικός, ενώ η καλύτερη του στιγμή έρχεται στο 79’ όταν ο Σπόραρ από πλεονεκτική θέση αστοχεί. Φεύγει όμως αήττητος από το Καραϊσκάκη, διατηρώντας την πρώτη θέση στην βαθμολογία και το πάνω χέρι στην υπόθεση πρωτάθλημα.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Οργανωμένη Επίθεση

Ο Ολυμπιακός είχε αρχικό σχηματισμό 1-4-4-2 με τον Φορτούνη σε πιο ελεύθερο ρόλο. Στο 1ο ημίχρονο δυσκολεύτηκε να κρατήσει μπάλα. Στα πρώτα 30’ η κατοχή έφτασε μέχρι και 63-37 υπέρ των φιλοξενούμενων. Όταν είχε την μπάλα επιχείρησε να παίξει με άμεσο τρόπο για να μεταφέρει το παιχίδι από την περιοχή του στο μεσαίο 3ο του γηπέδου. Εκεί τα δύο πλαινά μπακ άνοιγαν σε όλο το πλάτος του γηπέδου, ο Μ’Βιλά με τον Χουανγκ χαμήλωναν σχηματίζοντας έναν ρόμβο μαζί με τους κεντρικούς αμυντικούς ώστε να κατευθύνουν το παιχνίδι.

Οι ερυθρόλευκοι προσπάθησαν να επιτεθούν κατά βάση από την δεξιά πλευρά με τον Ροντινέι, με τον Βραζιλιάνο να καταγράφει 5 πετυχημένες ντρίμπλες, τις περισσότερες από όλους τους παίκτες του γηπέδου. Επιπλέον έγινε προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τις εναλλαγές θέσεων μεταξύ Μπιελ και Φορτούνη για να αποπροσανατολίσουν τον αντίπαλο δημιουργώντας υπεραριθμία στο δεξί μεσοδιάστημα. Ωστόσο οι μεγαλύτερες του ευκαιρίες προήλθαν στο 4’ από μία πετυχημένη πίεση ψηλά που είχε ως αποτέλεσμα ο Μπακαμπού να στείλει την μπάλα στο δοκάρι, καθώς επίσης και από μία στημένη μπάλα με τον Κανός να χάνει μία ανεπανάληπτη ευκαιρία στο 34ο λεπτό.

Στο 2ο μέρος οι ερυθρόλευκοι ανέβασαν την πίεση τους και παράλληλα κέρδισαν μέτρα στο γήπεδο, με το average formation line (ο δείκτης αυτός μας δείχνει το πόσο ψηλά στο γήπεδο είναι τοποθετημένη μία ομάδα) στο διάστημα 45-60’ να φτάνει τα 63m έναντι 42m του αντιπάλου, αναγκάζοντας έτσι τον Παναθηναϊκό να αμύνεται σε χαμηλό μπλοκ στην μεγαλύτερη διάρκεια του ημιχρόνου. Επίσης έγιναν περισσότερες προσπάθειες ανάπτυξης από την αριστερή πτέρυγα (στο τέλος του αγώνα είχαμε 18 επιθέσεις από αριστερά και 19 από δεξιά), με την μεγαλύτερη απειλή ωστόσο να προέρχεται από τον άξονα όπου τα xG έφτασαν στο 1.45 (σε 18 επιθέσεις). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλές φορές (και ιδιαίτερα όσο περνούσε ο χρόνος) ο Ολυμπιακός να επιτίθεται με 7 ποδοσφαιριστές κρατώντας rest defence 3 παίκτες (κεντρικούς αμυντικούς και Μ’βιλά), ώστε να μεγιστοποιήσει τις ελπίδες του για την επίτευξη του πολυπόθητου τέρματος. Ο Φορτούνης χαμήλωνε στον κεντρικό άξονα δίπλα στον Χουάνγκ, οι ακραίοι μεσοεπιθετικοί (Κανός, Μπιελ) συνέκλιναν στα μεσοδιαστήματα και οι ακραίοι οπισθοφύλακες καταλάμβαναν τις πλευρές. Οι γηπεδούχοι κέρδισαν τις περισσότερες δεύτερες μπάλες και μέσα από μία τέτοια είχαν την ευκαιρία να σκοράρουν με τον Κανός στο 50’. Ο συγκεκριμένος παίκτης αποτέλεσε τον κύριο εκφραστή τελικών προσπαθειών του Ολυμπιακού έχοντας 1.02xG, αλλά δεν στάθηκε ικανός να πετύχει κάποιο τέρμα. Μετά το 70 και με την είσοδο στο παιχνίδι των Μασούρα και Ελ Αραμπί, ο Ολυμπιακός ανέβασε κι άλλο στροφές φτάνοντας κοντά στο γκολ όταν μετά από αναχαίτιση του Μασούρα η μπάλα καταλήγει στον Κανός όπου γλιστράει και επιχειρεί ένα αδύναμο τελείωμα. Οι προσπάθειες των ερυθρολεύκων για γκολ ευδοκίμησαν όταν μετά από λάθος μεταβίβαση του Πούχατς, η μπάλα έφτασε στον Βρουσάι που σκόραρε από πλάγια θέση μέσα στην μεγάλη περιοχή, γκολ το οποίο ακυρώθηκε καθώς ο Ελ Αραμπί θεωρήθηκε offside στο ξεκίνημα της φάσης.

Οργανωμένη Άμυνα

Στην φάση άμυνας ο σχηματισμός διαφοροποιούνταν σε 1-4-4-2 με τον Φορτούνη να σχηματίζει την πρώτη γραμμή άμυνας μαζί με τον Μπακαμπού. Οι ερυθρόλευκοι αμύνθηκαν σε υψηλό μπλοκ και είχαν στόχο να μην φτάσει η μπάλα στον Ρούμπεν σε πρώτη φάση, που αποτελεί τον κύριο οργανωτή των επιθέσεων του Παναθηναικού. Επίσης ο Χουανγκ (κατά κύριο λόγο) ανέβαινε να πιέσει τον Κουρμπέλη ο οποίος χαμήλωνε στο γήπεδο για να βοηθήσει στο build up.

Αντίθετα ο Μ’βιλά επέβλεπε τον Μπερναρ ο οποίος κινούνταν ανάμεσα στα μεσοδιαστήματα και τον κεντρικό άξονα. Στην μοναδική φάση που ο Ολυμπιακός απειλήθηκε, δεν κατάφερε να αναχαιτίσει την ανάπτυξη του αντιπάλου, η μπάλα έφτασε στο αριστερό μεσοδιάστημα που κινούνταν ο Μαντσίνι και έπειτα κατέληξε στην δεξιά πτέρυγα όπου ο Παλάσιος ολοκλήρωσε μία τελική στο 13’. Σε γενικές γραμμές σκοπός του ήταν να αποτρέψει τον Παναθηναικό να κάνει παιχνίδι από την αριστερή πτέρυγα που αρέσκεται με τον Χουάνκαρ, πράγμα που πέτυχε, αφού από τις συνολικά 20 επιθέσεις των πράσινων μόλις οι 2 έγιναν από την πλευρά αυτή. Αυτό το κατάφερε μέσα από την σωστή τοποθέτηση σώματος που είχαν στην πίεση ο Μπιελ και ο Φορτούνης, οι οποίοι «έκλειναν» την πάσα στα αριστερά στον Σάρλια και τον ανάγκαζαν να ψάξει μεταβίβαση στην δεξιά πλευρά. Μπορεί να μην δημιούργησε άλλη τελική στο 1ο μέρος, ωστόσο ο Παναθηναικός δημιούργησε ρήγματα στην αριστερή πτέρυγα του Ολυμπιακού με τα ανεβάσματα του Βαγιαννίδη που εκμεταλλεύτηκε τις ανεπαρκείς επιστροφές του Κανός.

Προς το τέλος του ημιχρόνου αλλά και στην αρχή του 2ου ο Ολυμπιακός αύξησε την ένταση στην πίεση του με το PPDA (ο δείκτης που δείχνει πόσες πάσες επιτρέπει μία ομάδα στον αντίπαλο πριν κάνει μία αμυντική ενέργεια) να φτάνει μέχρι και το 4.8 στο διάστημα 31-45 καθώς επίσης άσκησε high press στον Παναθηναϊκό οδηγώντας τον σε παιχνίδι με μεγάλες μπάλες. Το γεγονός επίσης ότι ενίσχυσε τα ποσοστά κατοχής του (58%-42% υπέρ του στο 2ο ημίχρονο) τον βοήθησε να μειώσει τις πιθανότητες απειλής από τον αντίπαλο. Στην μοναδική ωστόσο φάση που πραγματικά κινδύνεψε ήταν στο σουτ του Σπόραρ στο 79ο λεπτό. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην αρχή της συγκεκριμένης φάσης προηγείται χαμένη δεύτερη μπάλα στον κεντρικό άξονα, αδυναμία του Κανός να ακολουθήσει στο μαρκάρισμα τον Πουχατς καθώς και ότι ο Μπα δεν καταφέρνει να απομακρύνει την μπάλα με το κεφάλι.

Πλεονεκτήματα

Η πνευματική προετοιμασία των παικτών για το παιχνίδι αυτό ήταν άριστη, καθώς με την εικόνα τους μέσα στο γήπεδο έδειξαν να έχουν καταλάβει την σημασία του αγώνα. Το γεγονός επίσης ότι οι Πειραιώτες κατάφεραν να δημιουργήσουν ευκαιρίες για γκολ μέσα από όλες τις φάσεις του παιχνιδιού (οργανωμένη επίθεση, επιθετική μετάβαση, στατικές φάσεις), δείχνει το πόσο πολύπλευρο ήταν το παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Μειονεκτήματα

Η αναποτελεσματικότητα μπροστά από την εστία του αντιπάλου είναι ο βασικότερος παράγοντας που κόστισε την νίκη στους ερυθρόλευκους. Ωστόσο στοιχεία που πρέπει να προσεχθούν για την συνέχεια αποτελούν αρχικά η δυσκολία της αμυντικής γραμμής να συμβάλλει στο χτίσιμο επιθέσεων από πίσω όταν η ομάδα πιέζεται. Επιπλέον το pressing που ασκείται από την πρώτη γραμμή άμυνας στο αντίπαλο DM πολλές φορές δεν έχει την απαιτούμενη ένταση, αλλά ούτε και οι τοποθετήσεις των παικτών είναι ιδανικές, με αποτέλεσμα να διασπάται η πίεση και να δημιουργούνται προϋποθέσεις για επικίνδυνες καταστάσεις.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ

Οργανωμένη Επίθεση

Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με σχηματισμό 1-4-2-3-1 στον αγωνιστικό χώρο, ο οποίος όμως άλλαξε μετά το 60’ σε 1-4-4-2. Η ομάδα του Γιοβάνοβιτς είχε τον έλεγχο στο 1ο ημίχρονο στην κατοχή της μπάλας (56% έναντι 44% του αντιπάλου). Επιχείρησε να αναπτυχθεί με κοντινές πάσες από το αμυντικό της τρίτο, είχε όμως μία δομική διαφορά (παρατηρείται μετά το 10ο λεπτό) συγκριτικά με τα άλλα παιχνίδια.

Ενώ στα περισσότερα από τα προηγούμενα ματς διατηρούσε σχηματισμό 3-2 (3άδα με κεντρικούς αμυντικούς και δεξί μπακ που έκλεινε μέσα και 2άδα των κεντρικών χαφ), στο χθεσινό ματς προσπάθησε να κάνει build up αφαιρώντας έναν παίκτη και δημιουργώντας σχηματισμό 2-2 το οποίο βέβαια ήταν ρευστό αφού Κουρμπέλης και Ρούμπεν κινούνταν όπου υπήρχε κενός χώρος. Με τον τρόπο αυτό ο Γιοβάνοβιτς θέλησε να κρατήσει ψηλά τον Βαγιαννίδη κρατώντας παράλληλα πίσω και το αντίστοιχο εξτρέμ της πλευράς του Ολυμπιακού, δημιουργώντας έτσι περισσότερους χώρους για να κινηθούν οι δύο κεντρικοί χαφ του και έτσι καλύτερες προϋποθέσεις για την προώθηση της μπάλας. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι οι πράσινοι δημιούργησαν τις περισσότερες (77%) αλλά και τις πιο
απειλητικές (0.43xG από τα συνολικά 0.57) επιθέσεις τους από την δεξιά πτέρυγα.

Έπειτα ο Παναθηναϊκός επικεντρώθηκε να αναπτυχθεί από τον κεντρικό άξονα, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την αδυναμία που έχει ο Ολυμπιακός να πιέζει σωστά τον παίκτη που χαμηλώνει ανάμεσα στα στόπερ για να παραλάβει μπάλα και σε ένα βαθμό (στο 1ο ημίχρονο) τα κατάφερε. Η μπάλα πέρασε από τα πόδια του Ruben (είχε 62 πετυχημένες ενέργειες με την μπάλα, τις περισσότερες από κάθε άλλον παίκτη του γηπέδου) και ο Παναθηναϊκός κατάφερε να δημιουργήσει υπεραριθμίες στην δεξιά του πλευρά χτυπώντας στις αμυντικές αδυναμίες του Κανός, χωρίς ωστόσο να έχει άλλη μεγάλη φάση πλην το σουτ του Παλάσιος. Αντίστοιχα όταν επιχείρησε να παίξει από αριστερά προσπάθησε να βρει τον Μαντσίνι στο αριστερό μεσοδιάστημα.

Στο 2ο ημίχρονο το σκηνικό άλλαξε καθώς ο Παναθηναϊκός δυσκολευόταν να κρατήσει την μπάλα και να αναπτυχθεί ορθά, απόρροια και της υψηλότερης πίεσης που εφάρμοζε ο αντίπαλος. Αυτό είχε σαν συνέπεια να ψάξει περισσότερο άμεσο παιχνίδι κυρίως με διαγώνιες μπαλιές από τον Μπρινιόλι (επιχείρησε 15 μακρινές μεταβιβάσεις). Παρόλο τις δύσκολες συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί οι πράσινοι είχαν ένα καλό 5λεπτο μεταξύ 75-80, διάστημα όπου θα μπορούσαν να είχαν αποδράσει με το διπλό αν ο Σπόραρ στη φάση του 79ου λεπτού ήταν πιο εύστοχος.

Οργανωμένη Άμυνα

Στην φάση άμυνας ο σχηματισμός του Παναθηναϊκού ήταν 1-4-4-2 με τον Μπερνάρ να είναι αυτός που πλαισίωνε τον Ιωαννίδη στην πρώτη γραμμή άμυνας. Στο 1ο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι αμύνονταν σε μεσαίο μπλοκ με προσανατολισμό προς την μπάλα και κύριο μέλημα τους ήταν να θωρακίσουν τον άξονα και να κλείσουν τους χώρους στον Φορτούνη, ενώ ο Κουρμπέλης ανέβαινε να πιέσει τον Χουάνγκ. Το συγκεκριμένο πλάνο δεν βγήκε σε απόλυτο βαθμό αφού και οι πρώτες πάσες περνούσαν εύκολα, ενώ ακόμα ο Μπιέλ ερχόταν κεντρικά δημιουργώντας υπεραριθμίες στον άξονα. Παρόλα αυτά οι πράσινοι απειλήθηκαν είτε από δικά τους λάθη στην φάση ανάπτυξης, είτε από στημένες φάσεις.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναικός αμύνθηκε για μεγάλο διάστημα σε χαμηλό μπλοκ και αυτό μας το φανερώνει ο δείκτης average formation line που στο διάστημα 45-60’ έχει φτάσει στα 42m. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στις προσπάθειες που έκανε για build up με την μπάλα χαμηλά να προβεί σε αρκετά λάθη. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ολυμπιακός είχε 38 ανακτήσεις μπάλας στο αντίπαλο μισό έναντι 19 του Παναθηναϊκού, ενώ ακόμα οι πράσινοι απώλεσαν την κατοχή της μπάλας 31 φορές στο αμυντικό τους 3ο. Σε 2 τέτοιες περιπτώσεις ο αντίπαλος είχε την ευκαιρία με τον Κανός στο 52’ και στο 82’ αλλά ατύχησε να σκοράρει. Γενικότερα ήταν ένα αρκετά προβληματικό δεύτερο μέρος για τους πράσινους καθώς ο αντίπαλος, τούς δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και απόδειξη αποτελεί ο δείκτης των xG στο δεύτερο μέρος άγγιξε το 1.46.

Πλεονεκτήματα

Είναι μία εμφάνιση που εύκολα θα ξεχαστεί μιας και δεν υπάρχουν πολλά θετικά να κρατήσει κάποιος. Ένα από αυτά όμως είναι η εμφάνιση που πραγματοποιεί ο Μπρινιόλι. Επιχειρεί 6 επεμβάσεις και κρατάει όρθιο τον Παναθηναϊκό αλλά συνεισφέρει σημαντικά και στο επιθετικό κομμάτι κυρίως στο 1ο ημίχρονο με διαγώνιες μακρινές μπαλιές τελειώνοντας τον αγώνα με 11/22 μακρινές μπαλιές. Σε μία από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος και με το ματς να μην εξελίσσεται ιδανικά, οι 11 σωστές μακρινές μεταβιβάσεις αποτελούν αξιοσημείωτο στοιχείο.

Μειονεκτήματα

Σε άλλο ένα ντέρμπι μέσα στο 2023 όπου έχει μπει το «πρέπει» ο Παναθηναϊκός προβλημάτισε. Ίσως το μεγαλύτερο στοιχείο που προκαλεί συζήτηση θα έπρεπε να είναι ότι ο αντίπαλος δημιούργησε ευκαιρίες με όλους τους πιθανούς τρόπους (open play, set play, counterattack). Τα play-offs είναι προ των πυλών και αν οι πράσινοι θέλουν να διεκδικήσουν με αξιώσεις το πρωτάθλημα θα χρειαστεί να βελτιωθούν και να δείξουν χαρακτήρα στα κρίσιμα ματς.

ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ

Σημείο κλειδί αποτελεί αναμφισβήτητα το ακυρωθέν γκολ του Βρουσάι στο 89’. Ένα γκολ που φάνηκε να δίνει την νίκη στους ερυθρόλευκους όμως ο διαιτητής του αγώνα και ο VAR είχαν διαφορετική άποψη.

ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΛΕΙΔΙ

Παίκτης κλειδί αποτέλεσε για άλλο ένα παιχνίδι ο Χουάνγκ. Με 0.29 xAssists (το υψηλότερο νούμερο από όλους τους παίκτες), 83% επιτυχία στις μεταβιβάσεις, 3 κερδισμένα φάουλ και 7/11 μεταβιβάσεις του να φτάνουν στο επιθετικό 3ο δικαίως αποτελεί παίκτη ορόσημο όχι μόνο για το χθεσινό ματς, αλλά και για την συνολική πορεία του Ολυμπιακού φέτος.

Η ανάλυση ήταν του σπουδαστή Μάρκελλου Αναγνωστάκη από το πτυχίο Ανάλυσης Alfa Sports Analysis Diploma, με τη χρήση των Data και των σχεδιαστικών εργαλείων του Wyscout.