Ολυμπιακός: Ο Εμβιλά δεν άνοιξε απλά τη ψυχή του, μας θύμισε πως είναι ένα «διαμάντι» και εκτός γηπέδου

• Ο Εμβιλά τα πέρασε... όλα αλλά επανήλθε, αυτό είναι δύναμη ψυχής!

Αντί προλόγου. Κάποιες φορές εμείς οι δημοσιογράφοι μπορεί να λειτουργήσουμε σε μία λογική του στιλ: «ελληνικό ενδιαφέρον έχει μία συνέντευξη; Εάν όχι το... βλέπουμε». Εάν δηλαδή ένας παίκτης δεν αναφέρεται στην Ελλάδα ή το άλλοτε πέρασμά του από το Πρωτάθλημά μας μπορεί να δούμε κάπως αλλιώς τα πράγματα.

Στην περίπτωση της συνέντευξης του Γιαν Εμβιλά στη LIBERATION, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας διαβάσατε στο Gazzetta, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να λες ότι δεν έχει αξία. Ο Εμβιλά μιλά σχεδόν για τα πάντα. Θίγει τα πάντα και είναι σαν να λέει πως τα λάθη του έπρεπε να τα κάνει για να μάθει και ας μην έκανε την καριέρα που είχε στο μυαλό του στα 22 του χρόνια.

Αποκαλύπτει τόσες πτυχές της καριέρας του και δηλώνει ορθά κοφτά πώς στα 22 του χρόνια είχε όλον τον κόσμο στα πόδια του αλλά όπως τον είχε τον έχασε. Δηλώνει με απόλυτη σαφήνεια και ειλικρίνεια πως - μέσα από τις εμπειρίες του και τα βιώματά του είτε από μικρός όταν είχε προβλήματα στο σπίτι με τον πατέρα του είτε μετά ως ποδοσφαιριστής - αντιλήφθηκε το πόσο τα λεφτά δεν φέρνουν τη χαρά. Πως τη χαρά τη δίνει το ίδιο το άθλημα, το ίδιο το ποδόσφαιρο, η σχέση με τον κόσμο και ακόμα και η εμπιστοσύνη του προπονητή και μίας ομάδας.

Εάν το πάρουμε αγωνιστικά; Μιλάμε για έναν παίκτη που έχει σχεδόν 200 ματς στην καριέρα του με Ρεν και Σεντ Ετιέν, πέρασμα από την Αγγλία με τη Σάντερλαντ και έχει κάνει μεταγραφές εκατομμυρίων. Έναν χαφ τρομερά υψηλού επιπέδου που τον ήθελαν ομαδάρες και εάν δεν είχε χάσει τη θέση του στην Εθνική Γαλλίας τότε πολύ πιθανόν να είχε και άλλη πορεία. Ο Εμβιλά που μετά τη Ρεν τα περισσότερα ματς στην καριέρα του τα έχει στον Ολυμπιακό! Είχε 150 στη Ρεν και έχει 130 στους Πειραιώτες.

Και όμως αυτός ο άνθρωπος λέει τόσα χρόνια μετά πως δεν νιώθει αδικία που τότε σε εκείνο το ματς με τη Νορβηγία πλήρωσε το... μάρμαρο μόνο εκείνος για το περιβόητο ξενύχτι μαζί με τους Γκριζμάν, Νιάνγκ, Μαβινγκά και Μπεν Γιεντέρ. «Όχι δεν ένιωσα αδικία», απάντησε χωρίς 2η σκέψη αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το τι είχε συμβεί τότε στη λογική ότι εκείνος έπρεπε να βάλει stop στους άλλους.

Ο Εμβιλά τα πέρασε... όλα αλλά επανήλθε, αυτό είναι δύναμη ψυχής!

Ο Γιαν Εμβιλά σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξής του στη LIBERATION λέει πως εάν δεν υπήρχε το περίφημο ταξίδι Χάβρη - Παρίσι για ξενύχτι τότε που του στέρησε τη συνέχειά του στην Εθνική «θα έκανα πάλι τα ίδια λάθη. Τα ίδια σκ@@α, ίσως και περισσότερα. Τις ίδιες ανοησίες εάν δεν υπήρχε τότε αυτό το ταξίδι. Ο Νεϊμάρ για παράδειγμα 'τρέφεται' από αποδοκιμασίες ή οτιδήποτε άλλο στρέφεται εναντίον του. Εάν θες να τον ανταγωνιστείς πες του απλά πόσο δυνατός είναι. Δεν ξέρω για μένα προσωπικά εάν θέλω έναν προπονητή σαν πατέρα.

Θέλω όμως να αντιλαμβάνομαι πως ο κόουτς με βλέπει και με υπολογίζει και έτσι πάντα έχω στο μυαλό μου ότι πρέπει να δώσω κάτι πίσω σε αυτόν και την ομάδα. Θέλω να έχω αυτήν την αίσθηση της προστασίας και όχι να αναρωτιέμαι πως θα πάρω το... μαχαίρι από την πλάτη μου (εννοεί σαν έκφραση πισώπλατο μαχαίρωμα προφανώς αναφερόμενος σε προπονητές που δεν του φέρθηκαν καλά)».

Ο Εμβιλά υπήρξε ένας παίκτης που βρέθηκε από την κορυφή στα... χαμηλά ή στα πιο χαμηλά, που βίωσε τα πάντα, που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια και που όταν ήταν έτοιμος να κάνει τη μεγαλύτερη δυνατή - βάσει της αξίας του - καριέρα βρέθηκε να παλεύει με τους... δαίμονές του. Σήμερα παραδέχεται ανοιχτά πως τα λάθη του τον οδήγησαν στο σήμερα και στη διαφορά και την ωριμότητα που αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο και τη ζωή. Και δεν κατάφερε απλά να προχωρήσει. Έκανε οικογένεια, μπόρεσε να ξαναβάλει τη ζωή του και την ποδοσφαιρική πορεία του σε σειρά και συγχώρησε τον πατέρα του για τα λάθη του σε βάρος της οικογένειας του όταν ήταν μικρός.

Φυσικά και ο Γάλλος δεν είναι ο πρώτος επαγγελματίας που πέφτει και ξανασηκώνεται. Είναι όμως ένας απόλυτα συνειδητοποιημένος άνθρωπος για τα λάθη του και τα σωστά του. Αναλαμβάνει τις ευθύνες του και μπόρεσε να ξαναφτιάξει την καριέρα του με τη Σεντ Ετιέν και μετά με τον Ολυμπιακό. Μία καριέρα - που όπως εξομολογήθηκε και ο ίδιος - ένιωθε να χάνεται τελείως όταν έπαθε και πέρασε βαριά και βαθιά κατάθλιψη. Και επειδή γίνεται λόγος για το γεγονός ότι έπαιζε τραυματίας στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό για να μην σταματήσει να βοηθάει τον Ολυμπιακό να δώσουμε και άλλο παράδειγμα. Κάποια χρόνια πριν στη Σεντ Ετιέν έπαιζε με πολύ σοβαρό τραυματισμό μόνο και μόνο για να βοηθήσει την ομάδα. Αυτός είναι ο Εμβιλά. Ένας μεγάλος... μαχητής με φοβερή δύναμη ψυχής και ένα «διαμάντι» εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.