Από το Άνφιλντ στην Τούμπα και από τον Σαλάχ στον Τζίμα…

Από το Άνφιλντ στην Τούμπα και από τον Σαλάχ στον Τζίμα…

bet365

Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει από την Αγγλία και το Λίβερπουλ για όσα έζησε χθες στο Άνφιλντ και μερικά ακόμη για το ΠΑΟΚ-Ιωνικός.

Πρέπει να βάλω τις σκέψεις μου σε μία σειρά και να γράψω για όσα είδα με τα μάτια μου στο γήπεδο, αλλά και όσα παρακολούθησα τηλεοπτικά. Και όμως… Αυτό το απόγευμα προς βράδυ Κυριακής, την Λίβερπουλ είδα από κοντά και τον ΠΑΟΚ από… απόσταση. Συνήθως γίνεται το αντίστροφο αλλά αν είναι το κοντέρ να γράφει 13-0, τότε ας μείνω στην Αγγλία!

Το ταξίδι στο Λίβερπουλ γι αυτό το ντέρμπι, κλείστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο(!) και παρά τις δυσκολίες έγινε πράξη! Αυτή ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που θα πατούσα στο ιστορικό Άνφιλντ. Και αλήθεια είναι ότι σε 20-30 χρόνια (γεροί να είμαστε) θα λέω ότι… «ήμουν και εγώ εκεί». Ακόμη δεν έχω συνέλθει, ακόμη προσπαθώ να συνειδητοποιήσω όσα έζησα στο Λίβερπουλ-Γιουνάιτεντ, αλλά και γενικά αυτές τις τρεις ημέρες σε μια από τις 2-3 πιο ιδιαίτερες και «ζωντανές» πόλεις από τις 100 περίπου που έχω επισκεφθεί -από το 1996 που ταξιδεύω- στην Ευρώπη. Ανεξάρτητα από το ιστορικό.

7-0, οφείλω να ομολογήσω ότι για εμάς τους Έλληνες, το Λίβερπουλ του ποδοσφαίρου, της εργατιάς και των φιλόξενων ανθρώπων, των Beatles και της ζωής-διασκέδασης που βιώνει καθημερινά, είναι ένας μοναδικός και «must» τόπος για να βρεθείτε.

Τι σου είναι όμως το ποδόσφαιρο! Πηγαίνοντας στο Άνφιλντ και εμείς και ο κόσμος της Λίβερπουλ, ήταν μαγκωμένος. Δεν υπήρχε τόσο καλό ηθικό, το καταλάβαινες στις συζητήσεις, το ένιωθες στην παγωμένη άφιξη της αποστολής, ενώ από την άλλη οι γείτονες της Μάντσεστερ έρχονταν «ανεβασμένοι». Είναι καλύτερη η Γιουνάιτεντ εδώ και 2-3 μήνες, όπως και να το κάνουμε. Ούτε το πρώτο ημίχρονο έδωσε την παραμικρή γεύση γι αυτό που ερχόνταν! Η Γιουνάιτεντ φανερά καλύτερη δεν ήταν, αλλά είχε άνεση, αυτοπεποίθηση και πιο επικίνδυνες στιγμές. Ο Γκάκπο τελείωσε εξαιρετικά τη φάση στο τέλος του πρώτου μέρους, ο Νούνιεζ έκανε το 2-0 στο ξεκίνημα του δευτέρου και μετά… το χάος! Μετά έγειρε το γήπεδο, οι παίκτες με τα κόκκινα πήραν φτερά, οι άλλοι με τα ασπρόμαυρα ήθελαν αλλά δεν τα κατάφερναν, αλλά επειδή πίστευαν ότι μπορούν και έπρεπε να αντιδράσουν, έπαιζαν, δεν το έσβησαν και γι αυτό τελικά… τσαλαπατήθηκαν! Τις μεταβάσεις των γηπεδούχων πρέπει να τις αναλύσουν σε slow motion, μπας και καταλάβουν τι τους βρήκε!

 

κ

Προσπαθώ να θυμηθώ αντιδράσεις μέσα στο γήπεδο και στα γκολ της Λίβερπουλ, αλλά τι να κρατήσεις από το πλήθος (αρκετών εθνών) που παραληρούσε και φώναζε με τη σειρά… «θέλουμε πέντε, θέλουμε έξι, θέλουμε εφτά» και… «θέλουμε οκτώ». Ήταν στιγμές που λες και βλέπαμε σε βίντεο τις καλύτερες στιγμές ενός ολόκληρου γύρου και όχι το δεύτερο ημίχρονο του ντέρμπι. Ήταν σα να βλέπαμε ένα ποτ-πουρί των τελευταίων 6-7 ντέρμπι και όχι ένα 45 λεπτο! (Πλάκα-πλάκα και πέρσι στο Μάντσεστερ στα πέντε σταμάτησε η ομάδα του Κλοπ…).

Το ζήσαμε κι αυτό… Έζησα την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας κόντρα στη Γιουνάιτεντ! Την μεγαλύτερη ήττα τους εδώ και 90 περίπου χρόνια! Ήμουν εκεί στο ιστορικό ρεκόρ του μύθου Μο Σαλάχ. «Μάγος» χθες, ένας σούπερ σταρ τον οποίο έψαχναν συνεχώς οι συμπαίκτες, που έπαιζε με την άνεση και την αυτοπεποίθηση που βγάζουν συνήθως οι κορυφαίοι παίκτες του κόσμου. (Ρωτήστε και τον Μαρτίνεζ τι του έκανε στο 2-0. Ή στο 3-0; Κάπου εκεί…) Μαγεύτηκα από την ψυχάρα του Ρόμπερτσον, από την αυταπάρνηση του Χέντερσον, ενώ ήμουν εκεί στα δυο γκολ του Νούνιεζ κόντρα στη Γιουνάιτεντ. (Σιγά μην το ξανακάνει…).

Και όμως δεν ήταν για 7-0! Το βράδυ στο skysports προσπαθούσε ο Γκάρι Νέβιλ να πει σε Γκάραχερ και Σούνες ότι… «δεν ήταν δίκαιο, δεν ήσασταν τόσο καλοί, δεν δικαιολογείται τέτοιο σκορ» αλλά δεν μπορούσε να βρει τις λέξεις και οι απέναντι τον «γλεντούσαν» με τον Ρόι Κιν απλά να παρατηρεί και να μην μιλάει για να μην εκνευριστεί!

Θα χρειαστώ λίγες ημέρες ακόμη να τα συνειδητοποιήσω, αλλά και για να στεγνώσω, αφού βγαίνοντας από το γήπεδο και μέσα στη βροχή έπρεπε να βρεθεί τρόπος να πάρουμε… γεύση Τούμπας!

Από τον Άνφιλντ στην Τούμπα

Κάτι έγινε και εκεί! Τα χρωστούσε και ο ΠΑΟΚ τα πολλά γκολ, μπήκε το πρώτο νωρίς και από εκεί και μετά ο άτυχος που «πλήρωσε» τα σπασμένα ήταν ο Ιωνικός και ο Χουτεσιώτης. Το γήπεδο άνοιξε, ο ΠΑΟΚ βρήκε χώρους, Νάρει και Ζίβκοβιτς έπιασαν πολύ καλή απόδοση και ο ΠΑΟΚ επιτέλους έφτιαξε τα νούμερά του στην επίθεση!

Όσο και αν έσκαγε χαμόγελα ο Λουτσέσκου, φάνηκε ότι ακόμη δεν χώνεψε τις απώλειες με ΠΑΣ, Αστέρα, αλλά και με Ολυμπιακό και ΟΦΗ που ο ΠΑΟΚ δεν ήξερε να βρει δίχτυα! Προφανώς δεν έχει χωνέψει και τα διαιτητικά λάθη που κρατάνε την ομάδα του πίσω από την κορυφή. Αλλά και τι να κάνεις; Να σταματήσεις την προσπάθεια για την τελική δικαίωση; Αλίμονο…

Ούτε ο Τζίμας θα σταματήσει, το πιο μεγάλο από τα μεγάλα ταλέντα του ΠΑΟΚ που έβγαλε, βγάζει και θα βγάλει παίκτες από τις ακαδημίες του. Ταλέντα που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί!

Γιατί… κλείνοντας, σκέφτομαι: Ποιο ρεκόρ είναι πιο πιθανό να σπάσει συντομότερα; Αυτό του Σαλάχ με τα 129 γκολ για τη Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, ή του πιο νεαρού σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΟΚ; Έτσι όπως το πάει ο ΠΑΟΚ με τους εξαιρετικούς νεαρούς που αναδεικνύει, μάλλον το δεύτερο. Ή μήπως «σπάσει» πιο γρήγορα το 7-0 με τη μεγαλύτερη νίκη της Λίβερπουλ επί της Γιουνάιτεντ; Ίσως όταν ξαναμπώ στο Άνφιλντ…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Δημήτρης Τσορμπατζόγλου
Δημήτρης Τσορμπατζόγλου

Πρέπει να ήταν με μία μπάλα στα χέρια (οποιουδήποτε μεγέθους και χρώματος) από τότε που περπάτησε…
Αγαπάει το ποδόσφαιρο, λατρεύει το μπάσκετ το οποίο έπαιξε (όχι με μεγάλη επιτυχία…) γι’ αρκετά χρόνια στον ιστορικό ΒΑΟ, βλέπει βόλεϊ, του αρέσει το χάντμπολ, μπορεί να βλέπει με τις ώρες στίβο, καταδύσεις, ιππασία, σκοποβολή, χόκει επί χόρτου, αλλά και στον πάγο! Παρακολουθεί και πάλη, και άρση βαρών, φυσικά και πινγκ πονγκ και τέννις και … και... και...
Στο γήπεδο πήγε πρώτη φορά το 1983 σε αγώνα ΠΑΟΚ-Απόλλων Αθηνών. Μεγάλη και ωραία εμπειρία. Από το δημοτικό κρατούσε σημειώσεις, στατιστικά, πρόγραμμα αγώνων, είχε αρχείο και έκανε διάφορες αναλύσεις- συγκρίσεις.
Όλα τα άλλα ήρθαν φυσιολογικά…
Από τα 17 του το 1994, ξεκίνησε να ασχολείται με την δημοσιογραφία στην Αθλητική Μακεδονίας Θράκης, όπου τα πρώτα βήματα έγιναν από τις χαμηλές κατηγορίες του μπάσκετ. Φοβερές οι χρονιές που έκανε το ρεπορτάζ και του αγαπημένου του ΒΑΟ, σε Α2 και Α1!
Ακολούθησαν πολλά άλλα Μέσα στην Θεσσαλονίκη και όχι μόνο, εμπειρίες σε εφημερίες, ραδιόφωνα, τηλεόραση, φυσικά και στο διαδικτυο. Τα τελευταία 15 χρόνια είναι πιο κοντά στο ρεπορτάζ του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ.