Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να χάσει αυτή τη μεγάλη ευκαιρία με την ΑΕΚ

Ολόκληρη η οικογένεια του Ολυμπιακού πανηγύρισε με την ψυχή της το διπλό επί της ΑΕΚ,-το είχε άλλωστε τόσο ανάγκη, για πάρα πολλούς, σοβαρούς και απολύτως κατανοητούς λόγους.

Τη μεγάλη χαρά, όμως, ακολουθεί κάτι άλλο: η κατανόηση ότι η ομάδα δεν μπορεί να σταθεί μόνο σε αυτό το πραγματικά φανταστικό αποτέλεσμα, αλλά χρειάζεται να το αναλύσει και δη όσο πιο σωστά γίνεται. Σε συνάρτηση μάλιστα πρωτίστως με το αντίστοιχο παιχνίδι του α΄ γύρου, το 0-0 στο Καραϊσκάκη, και κατά δεύτερο σε σχέση με το 3-0 του Κυπέλλου στη Φιλαδέλφεια, καθώς εκείνο ήταν περισσότερο ειδικών συνθηκών παιχνίδι, σε άλλη διοργάνωση, με τους αντίπαλους να παίζουν με πολλές ελλείψεις κλπ.

Για εμένα στον Ολυμπιακό έχει προκύψει μία ιδανική ευκαιρία: η γνώση της αντιμετώπισης της ΑΕΚ μέσα από δύο παιχνίδια στα οποία η ομάδα του Μίτσελ ναι μεν δεν έπαιξε καλά, αλλά πήρε σχεδόν το άριστο βαθμολογικά, τέσσερις βαθμούς, από το 0-0 εντός έδρας κι από το 3-1 εκτός έδρας. Διότι, συνήθως για να μάθεις πρέπει να πάθεις. Ο Ολυμπιακός δεν έπαθε! Ενώ θα μπορούσε να πάθει και στα δύο παιχνίδια. Αλλά ακριβώς αυτά τα δύο παιχνίδια πρέπει να τα αξιοποιήσει για να βελτιωθεί και να αντιμετωπίσει πιο κατάλληλα την ΑΕΚ στους μεταξύ τους αγώνες για τα πλέι οφς, που μπορεί να κρίνουν πολλά στη μάχη για την κατάκτηση της πρώτης και της δεύτερης θέσης.

Ο Ολυμπιακός, αντικειμενικά, δεν ήταν καλός ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο παιχνίδι του με την ΑΕΚ. Επειδή όμως είναι Ολυμπιακός, κι έχει άλλη δυναμική από την ΑΕΚ, και επειδή έχει και κάποιους παίκτες με εξτρά ποιότητα, μπόρεσε και πήρε τους τέσσερις πόντους ενώ η αντίπαλος του πήρε μόνο έναν-και με εκείνο το υποδειγματικό πλασέ του Χάμες στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πάρει και τους έξι πόντους, αν μετρούσε το γκολ που ακυρώθηκε από ένα οριακό οφσάιντ του Μασούρα, σε φάση που ουδείς το είχε αντιληφθεί.

Στον Μίτσελ και τους παίκτες του αξίζουν συγχαρητήρια για το τρίποντο προχθές τη νύχτα στην πραγματικά καυτή Φιλαδέλφεια, γιατί μπορεί να μην έπαιξαν καμία σπουδαία μπάλα, μπορεί να δεινοπάθησαν σε ένα μεγάλο διάστημα του αγώνα (πάνω από το ένα τρίτο), όμως εμφάνισαν μία ομάδα σε θέση μάχης και έτοιμη να κάνει τη ζημιά στις φάσεις στις οποίες μαθηματικά θα της παρουσιάζονταν. Αν, όμως, δεν μελετηθεί σωστά το παιχνίδι, και δη σε σχέση και με εκείνο του α΄ γύρου, οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν χάσει μία σπουδαία ευκαιρία.

Κι η ευκαιρία αυτή είναι μέσα από δύο θετικά αποτελέσματα, κι όχι μέσα από αρνητικά αποτελέσματα όπως συνήθως γίνεται, να κατανοήσουν οι «ερυθρόλευκοι» καλύτερα το πώς πρέπει να παίξουν με την ΑΕΚ στα πλέι οφς, ώστε να έχουν απέναντι της την ίδια η, και καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή, αυτή τη φορά βασιζόμενοι όμως σε πιο ασφαλή ποδοσφαιρικά κριτήρια από την ημέρα στην οποία θα βρεθούν ο Πασχαλάκης η, ο Μπακαμπού κι από την επιρροή παραγόντων όπως η τύχη, η αστοχία κλπ.

Να είμαστε ρεαλιστές: ναι, στο ποδόσφαιρο μετράει πάνω απ΄ όλα το αποτέλεσμα. Ναι, όντως υπάρχουν παιχνίδια που πρέπει να τα πάρεις κι όχι να τα παίξεις. Ναι, ο Ολυμπιακός μπορεί σε δύο ντέρμπι να στάθηκε σε ένα επίπεδο πιο ψηλά από τον Παναθηναϊκό, αλλά να έφερε ισοπαλίες και στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια, οπότε σκέφτεσαι αναπόφευκτα, «καλύτερα οι τέσσερις πόντοι από την ΑΕΚ, έτσι όπως τους πήρα, παρά οι δύο πόντοι από τον Παναθηναϊκό, κι ας έπρεπε να πάρω έξι».

Υπάρχει, ωστόσο, και μία πραγματικότητα που λέει ότι ο Ολυμπιακός, έστω ο φετινός Ολυμπιακός, με τις «ιδιαίτερες» συνθήκες κάτω από τις οποίες βάδισε επί αρκετούς μήνες στο ξεκίνημα της σεζόν, δεν μπορεί να θεωρεί αποδεκτό να έχει η ΑΕΚ κατοχή μπάλας 71-29 στο γήπεδο της και 66-34 στο γήπεδο του. Ούτε οι τελικές να είναι υπέρ της, στο ένα ματς 14-6 και στο άλλο 13-8 (εντός εστίας 5-3 και 6-2 αντίστοιχα). Ούτε ακόμη ακόμη τα κόρνερ να είναι 11-1 και 7-3.

Προσέξτε, ασφαλώς και γίνονται αυτά στο ποδόσφαιρο. Κι ο Ολυμπιακός στο 1-2 από τον ΠΑΟΚ τον Πειραιά είχε τελικές 14-5 (3-1 εντός εστίας, καθώς το ένα γκολ του ΠΑΟΚ ήταν αυτογκόλ στο οποίο δεν έγινε καν σουτ). Μόνο που εδώ, με την ΑΕΚ, έχουμε δείγμα δύο αγώνων με πολύ μεγάλη διαφορά στα νούμερα, ενώ υπάρχει και το 3-0 του Κυπέλλου, όπου το σκορ ήταν ξεκάθαρα άδικο, αλλά τα στατιστικά ήταν τελικές υπέρ της ΑΕΚ 8-5 (4-0 εντός εστίας) και κατοχή μπάλας απλά οριακά υπέρ του Ολυμπιακού (48-52), όπως και τα κόρνερ ίδια, 4-4.

Δεν έχω προσωπικά την παραμικρή αμφιβολία για το ότι ο Μίτσελ και το επιτελείο του θα κάτσουν σε ένα τραπέζι, θα τα βάλουν κάτω και θα αναλύσουν την κατάσταση. Και πάνω απ΄ όλα θα βρουν λύση. Γιατί μην κοροϊδευόμαστε, το πλάνο με το οποίο πήγε η ομάδα να παίξει στη Φιλαδέλφεια δεν λειτούργησε. Κι υποχρεώθηκε να το αλλάξει για να αλλάξει και η εικόνα του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός στη Φιλαδέλφεια είχε απειληθεί ελάχιστα, στην μάλλον συγκυριακή ήττα του 0-1, στην οποία είχε μεγάλη ευκαιρία να ανοίξει ο ίδιος το σκορ (Μπερνάρ-επέμβαση Αθανασιάδη), αλλά κι ακόμη πιο μεγάλη ευκαιρία (δοκάρι Ιωαννίδη) να ισοφαρίσει μετά το γκολ της ΑΕΚ, στο οποίο έφταιγε ο γκολκίπερ Μπρινιόλι. Θέλω να καταδείξω ότι ασφαλώς και υπάρχουν τρόποι για να κατευνάσεις την επιθετικότητα της ΑΕΚ μέσα στη Φιλαδέλφεια, όπου το καινούργιο γήπεδο, πάντα γεμάτο στα ντέρμπι στην πρώτη χρονιά, της δίνει μία εξτρά ώθηση.

Αν έχω δει καλά, προχθές ο Ολυμπιακός είχε μεγάλο πρόβλημα στο α΄ ημίχρονο, ειδικά στο πρώτο του μισό, γιατί επιχείρησε να πρεσάρει κι αυτός ψηλά όπως κάνει η ΑΕΚ, χωρίς όμως ο ίδιος να το κάνει καλά. Γιατί οι τρεις πίσω από τον Μπακαμπού (τον μοναδικό που πιέζει πολύ), δεν το «έχουν» αυτό, ούτε ο Φορτούνης, ούτε οι δύο Ισπανοί (Μπιέλ, Κανός, ειδικά ο πρώτος). Έτσι, οι παίκτες του Αλμέιδα ξεπερνούσαν με ευκολία αυτή την πρώτη γραμμή άμυνας του Ολυμπιακού κι επειδή είναι πιο γρήγορη ομάδα έφταναν με ευκολία κοντά στην περιοχή του Πασχαλάκη, έχοντας να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια μόνο τον Σαμασέκου και τον Χουάνγκ στο κέντρο, με τον πρώτο «χαμένο» στο α΄ ημίχρονο, με συνέπεια το κενό του Εμβιλά να μοιάζει δυσαναπλήρωτο-σε αντίθεση με την επανάληψη, στην οποία ο Αφρικάνος παίζοντας λίγο πιο πίσω ήταν εξαιρετικά πολύτιμος ανασταλτικά.

Όταν το πλάνο του Ολυμπιακού διαφοροποιήθηκε, αρχικά στα μισά του ημιχρόνου και πολύ περισσότερο στο ημίχρονο, με την ομάδα να μην επιμένει στο πρες ψηλά και να γυρίζει κάπως πιο πίσω, ώστε να είναι πιο συμπαγής και με τις γραμμές πιο κοντά, η εικόνα της βελτιώθηκε. Κι ας καταγράψουμε ότι πριν την αποβολή του Μπιέλ στο 70’, ο μεν Ολυμπιακός είχε στο β΄ ημίχρονο τα τρία γκολ, εκ των οποίων το πρώτο μεν τυχερό αλλά από καλή, οργανωμένη επίθεση, τα δε δύο άλλα από τέλειες αντεπιθέσεις, η δε ΑΕΚ είχε όλες κι όλες δύο τελικές και πώς τις είχε αυτές: την πρώτη όχι από επίθεση της, αλλά από τραγικά κακή πάσα του Ντόη πάνω στον Γκατσίνοβιτς, που προχώρησε και σούταρε άστοχα. Και την δεύτερη από εκτέλεση φάουλ και όχι καλό διώξιμο του Πασχαλάκη, με κατάληξη αρκετά άστοχο σουτ του Βίντα.

Άρα, βλέπουμε ότι το εναλλακτικό πλάνο λειτούργησε καλύτερα από το αρχικό. Κι αυτό προφανώς είναι μόνο ένα στοιχείο που μπορεί να αντλήσει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των δύο αγώνων, που αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, πρέπει να δεχθούμε ότι είχαν ομοιότητες. Διότι, και στο Καραϊσκάκη η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο α΄ ημίχρονο, ο Ολυμπιακός και τότε είχε ανεβάσει στροφές στο πρώτο μισό του β΄ ημιχρόνου (με το γκολ του Χάμες και τη μεγάλη διπλή ευκαιρία των Παπασταθόπουλου και Γκάρι), αλλά η ΑΕΚ είχε επιτεθεί ξανά αυτή προς το τέλος του αγώνα και θα μπορούσε να σκοράρει, όπως θα μπορούσε να σκοράρει και στο ξεκίνημα του αγώνα.

Όλα αυτά, δεν είναι τυχαία. Γιατί έγιναν σε δύο 90λεπτα και δεν υπάρχουν πολλοί…αστερίσκοι: έτσι έγινε! Και δεν έγινε από συγκυρία. Ούτε ότι μπήκε η ΑΕΚ πιο δυνατά και στα δύο, ούτε ότι κυριάρχησε ειδικά στο α΄ 20λεπτο και στα δύο, ούτε ότι ο Ολυμπιακός αντέδρασε στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου και στα δύο κλπ. Η διαφορά ήταν ότι ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ματς σκόραρε στο καλό του διάστημα και καθάρισε το τρίποντο σε χρόνο μηδέν (δύο γκολ σε τρία λεπτά κι άλλο ένα μετά από ένα τέταρτο).

Κατά την γνώμη μου, ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του έχουν πολύ δουλειά να κάνουν σε επίπεδο ανάλυσης των δύο αυτών αγώνων και περιμένω από τον Ολυμπιακό στα πλέι οφς να είναι πιο έτοιμος στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι απέναντι στην ΑΕΚ. Όχι ότι θα με…πείραζε να έπαιρνε άλλους τέσσερις πόντους στα δύο παιχνίδια του με την ΑΕΚ με ίδια εικόνα! Στατιστικά, όμως, είναι πάρα πολύ δύσκολο…

Άσχετο: Εμ βέβαια, γιατί να θέλουμε ηλεκτρονική κλήρωση του προγράμματος του πρωταθλήματος και των πλέι οφς. Μια χαρά είναι η κλήρωση που κάνει η ΕΠΟ με τα μπαλάκια. Να πέφτει ο Ολυμπιακός με Άρη κι Ατρόμητο εν μέσω των ντέρμπι πρωταθλήματος και να πέφτουν οι άλλοι με Πανσερραϊκό, Κηφισιά, Καλαμάτα, Λαμία κλπ...